ΤΗΝ «ΤΙΜΗΤΙΚΗ» ΤΟΥ είχε χθες το υπουργείο Υγείας, τόσο στα ενημερωτικά μέσα όσο και στα social media, έστω και με τον πιο ανορθόδοξο και ανάρμοστο τρόπο.
Το μιντιακό πανηγύρι ξεκίνησε με τις εικόνες που αποκάλυπταν το νέο λουκ του υπουργού κ. Γεωργιάδη και κατέληξε με ένα βίντεο αυτοπροβολής –και συγχρόνως αδιανόητης και ανεπανάληπτης φαιδρότητας– που κυκλοφόρησε ο υφυπουργός Υγείας Μάριος Θεμιστοκλέους, στο οποίο επαναλαμβάνει ρομποτικά την ιδιότητά του μαζί με κάποια «αυτονόητα» που την απαρτίζουν: «Είμαι υφυπουργός Υγείας. Φυσικά και πάω πάντα από τις σκάλες [ανεβαίνοντας τις σκάλες]… Είμαι υφυπουργός Υγείας. Φυσικά και δεν τρώω γλυκά, τα ‘χουμε ξαναπεί αυτά [στο γραφείο του, σπρώχνοντας μακριά ένα δίσκο με σοκολάτες και φέρνοντας μπροστά του ένα μπολ με φρούτα]…Είμαι υφυπουργός Υγείας. Φυσικά και με ρωτούν ιατρικές συμβουλές. Άμα ξέρω απαντάω κιόλας [όλα τα λεφτά αυτή η κατακλείδα]…». Μιλάμε για (κατά λάθος) υπόδειγμα cringe comedy, στο ύφος διαφημιστικού του ’70.
Υπό μια έννοια είναι εύκολος στόχος ο Άδωνις Γεωργιάδης (άλλο που δεν θέλει), όπως και κάθε δημόσιο –πολιτικό και μη– πρόσωπο που επιζητά την δημοσιότητα και τις αντιδράσεις, απορροφώντας και χρησιμοποιώντας ως καύσιμο τον θόρυβο που προκαλούν οι εκάστοτε ενέργειες και, κυρίως, οι εκάστοτε δηλώσεις του.
Προηγουμένως, το ενδιαφέρον είχε μονοπωλήσει το νέο «κούρεμα» του Άδωνι Γεωργιάδη, είδηση που λειτούργησε ως δημόσια πρεμιέρα της μεταμόσχευσης μαλλιών που πραγματοποίησε προ ημερών ο υπουργός Υγείας. Οι εικόνες και τα σχετικά δημοσιεύματα –μαζί με την ενδελεχή, σχεδόν ιατροδικαστική ανάλυση στα «επίμαχα» σημεία της κεφαλής του– έγιναν «viral», οδηγώντας κάποιους σχολιαστές να κάνουν λόγο για «κατάντια της ενημέρωσης». Κι όμως, κι αυτή η είδηση μπορεί να έχει τη σημασία της – ή την σημειολογία της τέλος πάντων.
@mthemistocleous #fy #fyp #tiktokgreece #fypgreece #ellada #greece #politiki #politics #ygeia #nosokomeia #ypourgeioygeias #doctor #γιατρος ♬ πρωτότυπος ήχος - mthemistocleous
Παρότι τέτοιες «κοσμητικές» επεμβάσεις αποτελούν ρουτίνα πλέον, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισε να ενδώσει στα πρότυπα μιας τραμπικής «καλλιέπειας». Μην ξεχνάμε επίσης ότι πρόκειται για σύμβολο του καθεστώτος, για «μια εμβληματική περίπτωση», όπως τον είχε χαρακτηρίσει ο Άρης Πορτοσάλτε προσφάτως, «που σηκώνει το βάρος της εκπροσώπησης των πολιτικών και της αντιμετώπισης των αντιπάλων της κυβέρνησης, και έχει βάλει πλάτη σε όλα».
Υπό μια έννοια είναι εύκολος στόχος ο Άδωνις Γεωργιάδης (άλλο που δεν θέλει), όπως και κάθε δημόσιο –πολιτικό και μη– πρόσωπο που επιζητά την δημοσιότητα και τις αντιδράσεις, απορροφώντας και χρησιμοποιώντας ως καύσιμο τον θόρυβο που προκαλούν οι εκάστοτε ενέργειες και, κυρίως, οι εκάστοτε δηλώσεις του. Και όταν λέμε εκάστοτε, εννοούμε μέρα παρά μέρα σχεδόν. Ακόμα και στις αργίες. Ακόμα και ερήμην του. Ακόμα και εμμέσως.
Όπως στο πρόσφατο ανάστασιμο μήνυμα που έφερε το λογότυπο του υπουργείου Υγείας και την υπογραφή του ίδιου και έκανε λόγο για τη «νίκη του θανάτου». Ή όπως η πρόσφατη μήνυση του ηγέτη της «Νίκης» κατά της Εθνικής Πινακοθήκης σχετικά με «βλάσφημο» έργο της Εύας Στεφανή, υπόθεση που θύμισε σε πολλούς την καταγγελία που είχε κάνει το 2007, ως εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ τότε, ο νυν υπουργός Υγείας εις βάρος της ίδιας δημιουργού, με αποτέλεσμα να κατάσχει η αστυνομία το «αντεθνικό» έργο της από τη φουάρ της Art Athina, και να συλλάβει τον γενικό διευθυντή της διοργάνωσης για παράβαση του νόμου περί ασέμνων.
