Longlegs: Ο Nίκολας Κέιτζ μοιάζει να θέλει όντως το κακό μας

Longlegs: Ο Nίκολας Κέιτζ μοιάζει να θέλει όντως το κακό μας Facebook Twitter
Η ύπαρξη μιας πλοκής με αρχή, μέση και τέλος δίνει σκελετό στους ασπόνδυλους εφιάλτες του Πέρκινς και αφήνει την εντύπωση ενός συγκροτημένου οράματος, στις ρωγμές και στις ραφές του οποίου καραδοκεί ένα Κακό απέραντο που ακούει στο όνομα Νίκολας Κέιτζ. Φωτ.: Courtesy of NEON
0

Στα ’90s το σινεμά τρόμου παραμέρισε φαντασματικές παρουσίες και δαιμονικές υπάρξεις και αναζήτησε την απειλή στη Γη, σε αληθινούς φορείς σατανικής συμπεριφοράς, τους serial killers. Το πνευματικό στοιχείο δεν εγκαταλείφθηκε εντελώς: τόσο ο Χάνιμπαλ Λέκτερ όσο και ο Τζον Ντο του Seven συμβολίζουν το Κακό. Το τελευταίο παραμένει ασύλληπτο και άυλο, μα οι εκπρόσωποί του έχουν υλική υπόσταση και ανθρώπινη(;) φύση. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας οι serial killers τρομοκράτησαν το φιλοθεάμον κοινό για να δώσουν τη θέση τους και πάλι στη μεταφυσική λίγο πριν από το Millennium, ίσως επειδή ο περιβόητος ιός του θα έφερνε το τέλος του κόσμου, γεννώντας την ανάγκη να τα βρούμε με τον Θεό αλλά και με τη Νέμεσή του – βλέπε The Ninth Gate και End of Days.

Το Longlegs έρχεται για να τα συνδυάσει και τα δύο. Στην ταινία του Οζ Πέρκινς, υιού του Άντονι, η απειλή πηγάζει από έναν νοσηρό serial killer που ενεργεί ως εκπρόσωπος του Κακού, το οποίο όμως δεν πλανάται συμβολικά και αόριστα πάνω από τη δραματουργία αλλά είναι προσδιορισμένο, έχει σαφείς σατανικές καταβολές και ανατριχιαστική όψη. Στο κατόπι του δολοφόνου βρίσκεται μια πράκτορας του FBI με προγνωστικά χαρίσματα, που βλέπει την ψυχική της ισορροπία να διαταράσσεται καθώς ξετυλίγει τον μίτο του μυστηρίου.

Οι υπεύθυνοι μακιγιάζ έχουν κάνει αρκετή δουλειά ώστε ο Longlegs να παραπέμπει περισσότερο σε ον με ανθρώπινα χαρακτηριστικά παρά σε άνθρωπο, είναι όμως η αίσθηση του κινδύνου που πηγάζει από το παίξιμο του ίδιου του Κέιτζ, από την εγκατεστημένη γνώση ενός αβανγκάρντ ερμηνευτικού ελιγμού που στο συγκεκριμένο πλαίσιο προκαλεί περισσότερη αγωνία παρά προσμονή.

Δεν μπορείς να παραγνωρίσεις τις ικανότητες του Πέρκινς στην παραγωγή απόκοσμης εικονογραφίας και στην πρόκληση αγριευτικής διάθεσης μέσω του ηχητικού σχεδιασμού. Σενάριο δεν είχαν τα προηγούμενα έργα του. Εδώ σημειώνει πρόοδο· σενάριο υπάρχει, ελπίζουμε την επόμενη φορά να είναι και καλύτερο – το παρόν θα το συναντούσες κάλλιστα στον απλώς επαρκή, μέσο εκπρόσωπο του υποείδους στα ’90s. Η μεγάλη αποκάλυψη είναι προβλέψιμη αν έχεις καταναλώσει λίγη παραπάνω σχετική μυθοπλασία και το περιεχόμενο περιορίζεται σε ακόμα μία διαπίστωση περί αδυναμίας αντίστασης στο εξωγενές Κακό – εδώ η ταινία εφάπτεται με το παγανιστικό Witch του Ρόμπερτ Έγκερς. Ωστόσο, η ύπαρξη μιας πλοκής με αρχή, μέση και τέλος δίνει σκελετό στους ασπόνδυλους εφιάλτες του Πέρκινς και αφήνει την εντύπωση ενός συγκροτημένου οράματος, στις ρωγμές και στις ραφές του οποίου καραδοκεί ένα Κακό απέραντο που ακούει στο όνομα Νίκολας Κέιτζ.

Longlegs: Ο Nίκολας Κέιτζ μοιάζει να θέλει όντως το κακό μας Facebook Twitter
Στο κατόπι του δολοφόνου βρίσκεται μια πράκτορας του FBI με προγνωστικά χαρίσματα, που βλέπει την ψυχική της ισορροπία να διαταράσσεται καθώς ξετυλίγει τον μίτο του μυστηρίου. Φωτ.: Courtesy of NEON

Το προωθητικό υλικό της ταινίας, που επαινέθηκε για την αφαίρεσή του, στην πραγματικότητα έχει αποκαλύψει πάρα πολλά, κράτησε κρυμμένο, ωστόσο, το μεγάλο του ατού, την πλήρη όψη και τη μανιακή περφόρμανς αυτού του φαντεζί σολίστα της ασύγχρονης υποκριτικής. Ο sui generis ηθοποιός, που διένυσε την απόσταση από τη χλεύη στη δόξα μέσα από οκάδες αμφιβόλου ποιότητας VOD περιεχομένου (και ξοδεμένου bandwidth), κάνει εδώ και χρόνια επιλογές που τον καθησυχάζουν ότι εκείνες οι αδιανόητα over the top, ενστικτώδεις λήψεις που εξαφανίζονταν στο δωμάτιο του μοντάζ θα καταλήξουν στο τελικό cut της ταινίας. Το κοινό (του) πια τις περιμένει, σε βαθμό που ίσως να έπαψαν να εκπλήσσουν. Εδώ, όμως, λειτουργούν υπέρ του τρόμου. Οι υπεύθυνοι μακιγιάζ έχουν κάνει αρκετή δουλειά ώστε ο Longlegs να παραπέμπει περισσότερο σε ον με ανθρώπινα χαρακτηριστικά παρά σε άνθρωπο, είναι όμως η αίσθηση του κινδύνου που πηγάζει από το παίξιμο του ίδιου του Κέιτζ, από την εγκατεστημένη γνώση ενός αβανγκάρντ ερμηνευτικού ελιγμού που στο συγκεκριμένο πλαίσιο προκαλεί περισσότερη αγωνία παρά προσμονή.

Ο Πέρκινς μας εμφανίζει τον Longlegs σχεδόν με το «καλημέρα» παρέα με μια λιντσιανή στριγκλιά, για να τον εξαφανίσει στη συνέχεια για αρκετή ώρα. Κι όμως, όπως ο Λέκτερ του Χόπκινς στη Σιωπή των Αμνών, είναι πανταχού παρών, κυριαρχεί στην ταινία, επειδή εκπροσωπεί ένα Κακό που για τον Πέρκινς έχει επικρατήσει, επειδή ο σκηνοθέτης στήνει τις εμφανίσεις του μεθοδικά και μυθικά –ιδιοφυές το εύρημα του freeze frame, αλλά δεν κάνει να πούμε περισσότερα– και επειδή ο ηθοποιός καταφεύγει σε εμπνεύσεις και λαρυγγισμούς που δεν υπογραμμίζουν απλώς αλλά εντείνουν τη χαοτική φύση της απειλής. Είναι, κατά κάποιον τρόπο, ο Τζόκερ της ταινίας, μόνο που ο Μπάτμαν της Μάικα Μονρό μοιάζει χαμένος από χέρι, επειδή παραλύει από τον φόβο του, ενώ ταυτόχρονα γοητεύεται από το σκοτάδι του. Ο Κέιτζ, από την άλλη, δεν προσπαθεί ποτέ να μας γοητεύσει, όπως οι ηθοποιοί που ενσάρκωσαν τον σαλό κλόουν της DC. Mοιάζει να θέλει όντως το κακό μας, να στήνει οντισιόν για να πάρει τον ρόλο του Μπαμπούλα που μας επισκέπτεται στον ύπνο μας· και τον κερδίζει με κολασμένους βρυχηθμούς και βλέμμα που κοχλάζει.

Η ταινία «Longlegs» κυκλοφορεί στους κινηματογράφους στις 11 Ιουλίου.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Μια ταινία που η Τζέιν Όστιν θα ήταν περήφανη να είχε σκηνοθετήσει, η Λίντσεϊ Λόχαν ανταλλάζει σώμα με την Τζέιμι Λι Κέρτις ξανά μετά από 22 χρόνια κι ένας μεταλλαγμένος Μπάμπι εκδικείται για τον θάνατο της μαμάς του. – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Νεαρές μητέρες»: Είναι καλοκαιρινή επιλογή μία ταινία των αδελφών Νταρντέν; 

The Review / «Νεαρές μητέρες»: Tα κατάφεραν πάλι οι αδελφοί Νταρντέν; 

Τι κάνει τις «νεαρές μητέρες» να ξεχωρίζουν από τις προηγούμενες δουλειές των Βέλγων δημιουργών; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητάνε για τη βραβευμένη ταινία που παίζεται στους θερινούς κινηματογράφους της Αθήνας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Οθόνες / American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Η American Apparel πουλούσε απελευθέρωση, αλλά πίσω από τις βιτρίνες και το φίνο βαμβάκι το brand ήταν βουτηγμένο στα σκάνδαλα: σεξουαλική παρενόχληση, κατάχρηση εξουσίας και ένα εργασιακό κλίμα που κάθε άλλο παρά cool ήταν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Movies

Οθόνες / Η σπαρταριστή επιστροφή των «Τρελών Σφαιρών» και 9 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Ο Λίαμ Νίσον δείχνει την κωμική στόφα του, η Άλισον Μπρι και ο Ντέιβ Φράνκο πρωταγωνιστούν στην πιο αναμενόμενη ταινία τρόμου της χρονιάς, η νέα ταινία των αδερφών Νταρντέν και 4 επανεκδόσεις – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Είδαμε την ταινία που διασκευάζει ο Γιώργος Λάνθιμος

Οθόνες / Η ταινία στην οποία βασίστηκε ο Λάνθιμος: Ένα κρυμμένο νοτιοκορεατικό διαμάντι

Η επικείμενη κυκλοφορία του «Bugonia» στάθηκε αφορμή για να επισκεφτούμε ξανά την κινηματογραφική του πηγή, το cult «Save the Green Planet!», έναν από τους κρυμμένους θησαυρούς του νοτιοκορεατικού σινεμά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ