Κατατέθηκε στη Βουλή το εργασιακό νομοσχέδιο, το οποίο σήμερα εισάγεται στη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων για την επί της Αρχής συζήτησής του.
Σύμφωνα με το εργασιακό νομοσχέδιο νομιμοποιείται η εργασία σε περισσότερους του ενός εργοδότη, κάτι που σήμερα απαγορεύεται από την ελληνική έννομη τάξη βάσει του ΠΔ 27.6/ 1932, καθιστώντας έτσι παράνομη την εργασία σε δεύτερο εργοδότη. Ειδικότερα, σήμερα απαγορεύεται να έχει κάποιος μισθωτός στην Ελλάδα δύο δουλειές. Σε καμία περίπτωση όμως η οδηγία δεν θίγει το υπερεθνικό, ήδη θεσμοθετημένο, πλαίσιο για τα μέγιστα χρονικά όρια εργασίας, τα οποία πρέπει να τηρούνται απαρεγκλίτως.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, σήμερα στη χώρα μας επιτρέπεται να εργαστεί κάποιος μόνο σε δύο εργοδότες, εφόσον έχει συνάψει αντίστοιχες συμβάσεις μερικής απασχόλησης. Αντιθέτως είναι παράνομη η εργασία, αν κάποιος εργάζεται το πρωί σε έναν εργοδότη με πλήρη απασχόληση και το απόγευμα εκτελεί μια εργασία με μερική απασχόληση. Αυτή η στρέβλωση έχει οδηγήσει στην αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία πάρα πολλούς εργαζομένους. Πλέον επιτρέπεται η δεύτερη δουλειά αν κάποιος το επιθυμεί.
Με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο θα επιτρέπεται πλέον η δεύτερη δουλειά σε άλλον εργοδότη, για ό,τι αυτό σημαίνει για την αύξηση των εισοδημάτων του. Διασφαλίζεται ο έλεγχος της δεύτερης εργασίας, που μέχρι σήμερα αποτελούσε ένα μαύρο πεδίο για εργαζόμενους και εργοδότες και όλα αυτά χωρίς να προκαλείται έκπτωση του επιπέδου προστασίας του που αφορά τον ελάχιστο χρόνο ανάπαυσης του, που είναι οι 11 ώρες/24ωρο (Π.Δ. 88/1999).
Με πιο απλά λόγια η συγκεκριμένη προσθήκη στο εργασιακό νομοσχέδιο σημαίνει ότι:
- εντός ενός 24ωρου χωρά μόνο μια πλήρης απασχόλησή και μια μερική απασχόληση κατ’ ανώτατο όριο,
- δεν θίγεται η 40ωρη/5νθημερη εργασία,
- δεν θίγεται το ανώτατο όριο των 48 ωρών (στον οποίο περιλαμβάνεται ο χρόνος υπερεργασίας και υπερωρίας) ως μέσος όρος στους 4 μήνες περιόδου αναφοράς, όπως ορίζεται στο Π.Δ. 88/1999.
Εργασιακό νομοσχέδιο: Τι ισχύει για τη δοκιμαστική περίοδο
Παράλληλα, το νέο εργασιακό νομοσχέδιο ξεκαθαρίζει την έννοια της δοκιμαστικής περιόδου κατά την οποία ο εργαζόμενος δοκιμάζει τη σχέση του με τον εργοδότη. Η δοκιμαστική περίοδος δεν μπορεί να είναι περισσότερο από 6 μήνες και αυτός ο χρόνος θα μετρά ως χρόνος προϋπηρεσίας, όταν τα δύο μέρη αποφασίσουν να συνεχίσουν τη συνεργασία τους. Σε περίπτωση που δεν έχει αίσιο τέλος, αυτή η σχέση θα λύεται αυτοδικαίως.
Επίσης, η δοκιμαστική περίοδος δεν είναι υποχρεωτική, ενώ όταν θα συμφωνείται, υποχρεωτικά θα αναγγέλλεται στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ και θα παρακολουθείται η λήξη της ή μετατροπή της σε αορίστου χρόνου, ώστε να αποφεύγονται οι καταχρηστικές πρακτικές.
