Η τέχνη της γραφής

Η τέχνη της γραφής Facebook Twitter
0

«Όταν ξεκίνησα να γράφω, πίστευα πως όλα έπρεπε να τα προσδιορίζει ο συγγραφέας. Για παράδειγμα, απαγορευόταν ρητά να πεις "το φεγγάρι". Έπρεπε να βρεθεί ένας προσδιορισμός, ένα επίθετο για το φεγγάρι. (Φυσικά, τα απλουστεύω τα πράγματα. Το ξέρω γιατί πολλές φορές έχω γράψει la luna, αλλά χρησιμοποιώ συμβολικά το παράδειγμα για να δείξω τι έκανα.) Θεωρούσα, λοιπόν, ότι όλα έπρεπε να προσδιορίζονται και δεν έπρεπε ποτέ να χρησιμοποιώ συνηθισμένες εκφράσεις. Δεν έλεγα ποτέ ο τάδε ήρθε και έκατσε, επειδή αυτό παραήταν απλό και εύκολο. Νόμιζα πως όφειλα να ανακαλύψω κάποιον βαρύγδουπο τρόπο να το πω. Τώρα, βρίσκω ότι αυτά τα πράγματα είναι εν γένει ενοχλητικά για τον αναγνώστη. Όμως, πιστεύω ότι η ρίζα του ζητήματος έγκειται στο γεγονός ότι, όταν ο συγγραφέας είναι νέος, για κάποιο λόγο αισθάνεται ότι αυτό που πρόκειται να πει είναι μάλλον ανόητο ή ολοφάνερο ή κοινότοπο, και γι' αυτό προσπαθεί να το κρύψει κάτω από εξεζητημένα φτιασίδια, κάτω από λέξεις παρμένες από συγγραφείς του δέκατου έβδομου αιώνα. Σε αντίθετη περίπτωση, πασχίζει να γίνει μοντέρνος και κάνει το ανάποδο: επινοεί διαρκώς λέξεις ή προκαλεί συνειρμούς με αεροπλάνα, τρένα ή τον τηλέγραφο και το τηλέφωνο, επειδή προσπαθεί όσο μπορεί να είναι μοντέρνος. Ύστερα, με την πάροδο του χρόνου, νιώθει κανείς ότι οι ιδέες του, καλές ή κακές, πρέπει να διατυπώνονται απλά, εφόσον, όταν έχεις μια ιδέα, πρέπει να προσπαθείς να βάλεις τη συγκεκριμένη ιδέα, συναίσθημα ή διάθεση στο μυαλό του αναγνώστη. Εάν, ταυτόχρονα, προσπαθείς να γίνεις άλλος σερ Τόμας Μπράουνι, για παράδειγμα, ή άλλος Έζρα Πάουντ, τότε δεν σε βγάζει πουθενά. Πιστεύω, λοιπόν, ότι ο συγγραφέας πάντα ξεκινάει από το να είναι πολύ περίπλοκος - παίζει ταυτόχρονα σε πολλά ταμπλό. Θέλει να μεταδώσει μια συγκεκριμένη διάθεση, αλλά να είναι και σύγχρονος, κι αν όχι σύγχρονος, τότε γίνεται αντιδραστικός και τυποποιημένος. Όσο για το λεξιλόγιο, το πρώτο πράγμα που επιχειρεί να κάνει ένας νεαρός συγγραφέας, σε αυτήν τη χώρα τουλάχιστον, είναι να δείξει στους αναγνώστες του ότι κατέχει πλούσιο λεξιλόγιο, ότι ξέρει όλα τα συνώνυμα. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, στη μια γραμμή βάζει τη λέξη κόκκινο και παρακάτω τη λέξη βυσσινί, κι ύστερα μας δίνει διαφορετικές λέξεις για το ίδιο χρώμα πάνω-κάτω-μαβί».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ