Αρχείο

1Αυτές οι απορίες των αναγνωστών στα περιοδικά και τα free press είναι αληθινές; Δηλαδή, υπάρχουν άνθρωποι που αλήθεια ζητάνε τη γνώμη σας για το πρόβλημά τους; Ή μήπως τις βγάζετε εσείς από την κοιλιά σας για να γεμίσετε τη στήλη; Και για γίνω και πιο συγκεκριμένη, η δική σου στήλη είναι αληθινή;  Πολίνα

Δεν γράφω όλες τις στήλες σε όλα τα περιοδικά και τα free press. (Όχι ακόμα). Ως προς αυτήν εδώ, όμως, πιστεύω να σου λύθηκε διά παντός η απορία. Ναι, έχω δημοσιεύσει ερωτήσεις από την κοιλιά μου, αλλά το έχω επισημάνει στους αναγνώστες ότι είναι «σικέ». Για τα υπόλοιπα, μην ανησυχείς, το κοινό της LifΟ έχει πολλά κιλά τρέλα!

2Tην πλατεία Καρύτση, που πάμε και πίνουμε τα ντάκιρί μας στοιβαγμένοι σαν τις σαρδέλες βρέξει χιονίσει, Καρύτση τη λένε σίγουρα; Γιατί εκεί στο πλάι της εκκλησίας έχει επιγραφή (σκέτη, παλιομοδίτικη) που λέει ευθαρσώς: Πλατεία Καρύκη. Το ρημάδι το ντάκιρι πού το πίνουμε τελικά; Μελίνα

Η πρώτη μου δουλειά ήταν στην πλατεία Κλαυθμώνος, ένα στενό τη χώριζε από την Καρύτση. (Το 1979, όταν το ντάκιρι το ήξερε μόνο ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ!) Είχα λυσσάξει, λοιπόν, να μάθω γιατί οι ντόπιοι τη λέγανε τη γειτονιά «Καρύτση» και η ταμπέλα έγραφε «Πλατεία Καρύκη». Μια μέρα, τρελή πια, με το μάτι να γυαλίζει σαν της Αστέρως, μπούκαρα στο κτίριο του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός»: ένα συντηρητικό, αλλά πολύ σοβαρό ίδρυμα Μουσικής και Λόγου, διάσημο στην εποχή του, το οποίο, εκτός των άλλων, βρίσκεται (πού νομίζεις;) στην Πλατεία Καρύκη (ή Καρύτση). Ήμουν δεκαεφτά. Νομίζω φορούσα περίπου μόνο το σουτιέν μου. (Έτσι κυκλοφορούσα στα δεκαεφτά, εντάξει; Έχεις κανένα πρόβλημα;)

Λόγω της τολμηρής εμφανίσεώς μου δεν με δέχτηκαν στον «Παρνασσό» να μου λύσουν την απορία, αλλά μου μίλησε ευχαρίστως ο θυρωρός («κοίτα με στα μάτια, θυρωρέ - στα μάτια είπα!»). Η πλατεία, λοιπόν, έχει μία εκκλησιά στο κέντρο της, τον Αϊ-Γιώργη. Χτίστηκε αρχικώς επί Τουρκοκρατίας, από την οικογένεια Καρύκη, Καρίτση ή Καρίκη. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το σωστό είναι «Καρύκη» κι ότι έγινε παραφθορά του ονόματος στην καθομιλουμένη της εποχής. Εγώ υποστηρίζω ότι δεν θα μάθουμε ποτέ την απάντηση στο καυτό και βασανιστικό αυτό ερώτημα: θα παραμείνει αναπάντητο, όπως επίσης και το γιατί ακριβώς πάμε και μπεκροπίνουμε σ' αυτό το πολύ άσχημο, γεμάτο μπετόν μέρος, ο ένας πάνω στον άλλον, μέσα στον δρόμο, σαν διωγμένα σκυλιά. Και μας αρέσει κιόλας.

3Μπορείς να μου πεις γιατί τη νύχτα με τρώνε τα κουνούπια στο σπίτι (Παγκράτι) πιο πολύ απ' όσο το καλοκαίρι; Καταξύνομαι. Σούστα

Τι να σου πω; Εμείς, εδώ στο Ψυχικό, βάζουμε το προσωπικό να τα διώχνει, την ώρα που κοιμόμαστε. Μπορεί να τα στέλνουν στο Παγκράτι. Θα το τσεκάρω με τον μπάτλερ μου.

(Καλού-κακού, βάλε και μια ταμπλέτα στη γαμοπρίζα!)

YΓ. Προς το υπέροχο κορίτσι που την προηγούμενη εβδομάδα ρώτησε την ετυμολογία της οδού Κειριαδών στα Πετράλωνα: ζητήσαμε τη βοήθεια του κοινού και ιδού η πιο σέξι απάντηση - με μια απάντηση δική μου στην απάντησή της αναγνώστριας, που απαντούσε σε σένα, κορίτσι της Κειριαδών:

Απάντηση αναγνώστριας:
Κειριάδες εκ του κείρω σημαίνει δύο καταπληκτικά πράγματα. Είτε πεθαμένες είτε κουρεμένες.
Ρήμα κείρω=κουρεύω, κόβω μαλλιά (ρίζα επίσης και των λέξεων καρπός, κέρμα, κορμός), να μη σας πω και τα υπόλοιπα με τα σανσκριτικά και βαρεθούμε νυχτιάτικα.
Ρήμα κείρομαι=εγκαταλείπω τα εγκόσμια. Αυτήν τη δεύτερη εκδοχή μην τη πείτε στην κοπέλα και σκιαχτεί που μένει στην οδό με τις πεθαμένες.
Με έχει, όμως, εξιτάρει το θέμα. Ακόμα και ο Σταυράκος (μέγα αρχαιοελληνικό λεξικό) τον αναφέρει ως Δήμο της Αττικής και τίποτα παραπάνω. Ποιος διάολος μπορεί να ξέρει ποιες ήταν αυτές οι Κειριάδες; Πεθαμένες κοπέλες ή κουρεμένες, και γιατί; Το κούρεμα ήταν σίγουρα ταπεινωτικό. Τι κάνανε, μωρέ Ρίκα, οι Κειριάδες και τις κουρέψανε ή τις πεθάνανε; Apologiaprosuavita

Απάντηση Ρίκας στην «apologia»
Ευχαριστώ που τσόνταρες. Απίθανο ψαγμένο ψάξιμο, φανταστική εξήγηση. Επειδή, όμως, τελειώνεις κι εσύ με μια ερώτηση (ήταν πεθαμένοι οι κουρεμένοι οι «Κειριάδαι» ή οι «Κειριάδες;)», σου απαντώ: δεν αποκλείεται να ήταν και τα δύο, και ντροπιασμένοι και πεθαμένοι, αφού, σύμφωνα με τις δικές μου πηγές, παραδίπλα (ίσως και στον ίδιο δήμο), βρισκόταν το περίφημο «Βάραθρον». Ήταν ένας γκρεμός από τον οποίο φαίνεται ότι σούταραν, με συνοπτικές διαδικασίες, τους εγκληματίες. Δεν έχω καμιά στήριξη στα λεγόμενά μου, μην τρελάνω και κόσμο. Απλώς συνδέω εκδοχές. Θα μου πεις, κουμπάρα Απολογία, σιγά, από μας περίμεναν οι ιστορικοί να τους φωτίσουμε, χι-χι-χι, λέμε τώρα... Αλλά, γιατί να μη λέμε; Έχουμε τίποτ' άλλο να ασχοληθούμε, άφραγκες μείναμε, μισο-άνεργες, γράφουμε και καμιά ψηλοκρεμαστή να περνάει η ώρα.