Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
και αν μου γράφεις κάτι εδώ μέσα. Νιώθω πως δεν με αγαπάς γι' αυτό που είμαι, προσπαθείς να με κάνεις κάτι άλλο, για να ταιριάξω μαζί σου. Αυτό που πετυχαίνεις είναι να κλαίω κάθε βράδυ. Αν μπορείς να αγαπήσεις τις αδυναμίες μου, μίλα μου, αν όχι, μην τις εκμεταλλεύεσαι, για να με πληγώσεις, στην προσπάθειά σου πιθανόν να με αλλάξεις.
..και ξαφνικά μια μερα σταματησε να στελνει μηνύματα για καλημερα ή καληνυχτα και αν θα στείλει ειναι ξερα και αποτομα μηνύματαχωρις γλυκες προσφωνήσεις..μου λεει οτι θα κάνει προσπάθεια να περναμε χρονο μαζι γιατι τρεχουν τα πρότζεκτ και δεν προλαβαινει να.βρεθουμε ή να βγουμε μια βολτα σαν.ζευγάρι..5 μηνες μαζι...και το τελευταιο καιρο προσπαθω εγω να επικοινωνω εγω να κανω προτασεις Εγώ ολα.αυτος επαναπαυεται....... ΝΑ ΔΩΣΩ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ? μπορει να μαστε και μια βδομαδα που δεν θα χουμε βρεθει....δωστε μου λυσεις σας παρακαλώ του εχω μιλησει αλλα μου λεει οτι δεν του αρεσει η πιεση.
Δεν ξερω ειμαι με καποια ατομα που στην αρχη πηγαίναμε καλα αλλα μετα καπου στράβωσε το θεμα..απο εμενα απο αυτους? Δεν ξερωΤωρα τι πρεπει να κανω που δεν θελω ποια να μιλάω σε κανενα αλλα αναγκάζομαι να τους βλεπω καθημερινά Μου μοιάζουν ολοι υποκριτές!!
Πως βλεπει ενας ναυτικος την κοπελα του;Οταν φευγει και οταν ερχεται.Δεν ρωταω αν μενει πιστος στα λιμανια που κατεβαινει. (Αυτο ειναι κ θεμα χαρακτηρα. Αμα θελει να κερατωσει το κανει κι εδω, δε χρειαζεται να ταξιδεψει)Ρωταω πως εχει την κοπελα του στο μυαλο του...Σαν ενα στηριγμα; Σαν μια καβατζα που θα βρει οταν γυρισει; Σαν εναν λογο να γυρισει πισω συντομα; Σαν μια σκεψη να ξεχνιεται εκει μεσα;Η καθε σχεση ειναι διαφορετικη...οπως και καθε ανθρωπος. Κανεις δεν μπορει να απαντησει με σιγουρια αλλα θα ηθελα να μου πειτε την γνωμη σας.
ειπα σε αυτον που αγαπουσα οτι ειχα γραψει πριν πολλαααα χρονια σε εναν τοιχο γι' αυτον:Μου φτανει που υπαρχεις εκει εξω.Και συμπληρωσα: ομως τον ξαναβαψανε τον τοιχο και χαθηκε η γραφη.Και μου απαντησε: φτανει που καποτε γραφτηκε.Ετσι και μεις αγαπη μου οπως η γραφη στον τοιχο. Φτανει που καποτε υπηρξαμε κι ας μην ειμαστε καποτε πια εδω...
Γλυκυτάτη Σουφραζέτα, η παλιά σου εικόνα προφίλ με το προφίλ βλέμμα μέσα από τα γυαλιά ήταν πιο ωραία. Αυτό το σοφιστικέ βλέμμα ήταν εξαιρετικό, δεσποσύνη. Κρίμα που την αλλάξατε. Χωρίς να απορρίπτω τελείως και τη νέα pic σας. Αλλά σαν την παλιά δεν είναι.Με εκτίμηση,ένας θαυμαστής