Ακούω τριγύρω μου κάτι συζητήσεις, ακούω και σε διάφορα βίντεο στο ίντερνετ και διαβάζω διάφορα πράγματα σχετικά με τη ''δήθεν ευκολία'' των ερωτικών σχέσεων τη σημερινή εποχή. Κάτι απόψεις, που ακούγονται και από γυναίκες και από άντρες ότι αν δεν ταιριάζεις με κάποιον σε όλα, μπορείς να την/τον έχεις μόνο για σεξ. Αν η χημεία σας είναι καθαρά σεξουαλική, άκουγα προχτές μια συζήτηση που έκαναν δύο φίλες, τότε έχε τον τάδε μόνο για το κρεβάτι έλεγε η μία στην άλλη και βρες έναν άλλο για επικοινωνία, συζήτηση και βόλτες.Και πραγματικά απορώ. Πού ζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Πώς γίνεται να έχει τόσο ήλιο στο δικό τους πλανήτη;Εγώ που ζω εδώ, στον πλανήτη Γη, στην πόλη της Αθήνας, δυσκολεύομαι τόσο πολύ πλέον ακόμα και να βρω μια κοπέλα να μιλήσουμε, να μιλήσουμε απλά, έστω για μισή ώρα, να γνωριστούμε, να φλερτάρουμε λίγο. Όλοι και όλες πίσω από μια οθόνη. Ούτε εγώ κάνω κίνηση(βαρέθηκα την απόρριψη) ούτε οι γύρω μου να με πλησιάσουν. Μοναξιά ατελείωτη.Και όλο ακούω κάτι συζητήσεις τριγύρω μου για μέρη μέσα στην Αθήνα που είναι σεξοκαβάτζες, για τα δήθεν ''ελεύθερα κι ερωτικά Εξάρχεια'', για διάφορες περιοχές της Αθήνας, ακούω όλο κάτι συζητήσεις του τύπου ''βγήκα από το μαγαζί και η κοπέλα με ακολούθησε έξω και φασωθήκαμε στην είσοδο μιας πολυκατοικίας'' ή ''παρθήκαμε στο πάρκινγκ ή στην τάδε παραλία'' και λέω από μέσα μου ή μυθομανείς είναι όλοι αυτοί που τα λένε αυτά ή...δε ξέρω, ζούνε αλλού πραγματικά, στον πλανήτη Η Γ....ΕΝΗ ΤΥΧΗ ΜΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΑΤΖΑΚΙΑ.Ξέρω, θα μου σχολιάσετε ότι ψάχνω μόνο το εφήμερο σεξ, αλλά δε με νοιάζει, πείτε ό,τι θέλετε, εξάλλου δεν θα είναι η πρώτη φορά που άλλο θα λέω κι άλλο θα καταλαβαίνουν. Ελπίζω να ταυτιστούν όσοι καταλάβουν πραγματικά τι λέω σε αυτή την μετά από πολύ καιρό εξομολόγηση. Γειά σας.