ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 17 ετων και τριτη λυκειου...λογω διαφορων παραγοντων και προσωπικων θεματων εχω αμελησει καπως το θεμα διαβασμα ....οταν λεω καπως εννοω ναι μεν φροντιστηρια κανω απο πρωτη λυκειου δεν εχω κενα αλλα δεν εχω δαπανησει λογω των προσωπικων θεματων αρκετες ωρες διαβασμα στο σπιτι.....ειχα παντα ναι μεν καλους μεσους ορους αλλα φετος που ξεκινησαμε φροντιστηρια απο αυγουστο παλι ναι μαν πηγαινω ασκησεις κλπ αλλα δεν ξερω και τελεια θεωριες..εχω επιλεξει θετικη κατευθυνση και συγκεκριμενα ανηκω στα παιδια που θα δωσω πεντε μαθηματα και μαθηματικα και βιολογια και τα δυο κατευθυνσης....θελω να δωσω φυσικα και τα πεντε ειναι συνειδητη επιλογη...και εχω αποφασισει απο εδω και περα να μην με επηρεασει τιποτα και απο αυριο μαζι με τα σχολεια να αρχισω διαβασμα ..το θεμα ειναι ομως οτι θελω και επαναληψεις απο την θεωρια αυτου του μηνα που δεν καθισα πολυ να μελετησω...πιστευεται μπορω να καλυψω κενα ; και να,προετοιμαστω επαρκως η ηδη εχω χασεθ χρονο;γιατι αλλοι πχ διαβαζαν απο ιουνιο και εγω απο τωρα....αν και πιστευω οτι οταν υπαρχει θεληση ολα γινονται και ακομη ειναι σεπτεμβριος οποτε σχετικα υπαρχει χρονος αλλα θελω την αποψη σας σας παρακαλω

Φέτος, έδινα πανελλήνιες από θετική με βιολογία και είχα ως στόχο την ιατρική. Διαβασα πάρα πολύ και είχα αποτέλεσματα αντάξια των προσδοκιών μου σε όλα τα μαθηματα εκτος από ένα. Κάπως έτσι, βρέθηκα να έχω περάσει στο χημικό. Στην αρχη ενιωθα ψιλοχάλια που έχασα την ιατρική και σκεφτόμουν να ξαναδώσω. Αυτό ώσπου άρχισα να ψάχνω διάφορα πραγματάκια γύρω από την χημεία. Για ίδιοτητες διαφόρων ουσιών, για το πως είναι οργανωμένη η ύλη, για τις εφαρμογές της επιστημης αυτής, για διάφορα πειράματα που έχουν γίνει μέχρι και για τους αλχημιστες! Γοητευτικα πάρα πόλυ όμολογω και νομίζω ότι αισθάνομαι μια ιδιαίτερη ’’μαγεία’’ στην χημεία που πλεον νιώθω τυχερή! Ανυπομωνώ να αρχίσει η σχολή , να μάθω πράγματα και να γίνω καλή, πολύ καλή!Έχω και ένα χημικό ανέκδοτο! Να σκέφτεστε θετικα...Σαν πρωτόνια!

Επιτέλους, χτες πήρα την μεγάλη απόφαση και θα αφήσω τη δουλειά μου και θα βρω καινούργια. 8 μήνες τώρα δουλεύω σε ένα εστιατόριο (ζω στο εξωτερικό, σε χώρα της Ευρώπης). Η δουλειά αυτή ήταν η σωτηρία μου σαν καινούργια σε (σχεδόν) ξένη χώρα. Όσο δούλευα εκεί μου άρεσε πολύ, ήταν το καλύτερο κομμάτι της ζωής μου. Όμως έκανα το λάθος και ερωτεύτηκα έναν συνάδελφο, αυτός χώρισε την 3 χρόνια σχέση του για να είμαστε μαζί και μετά της ζήτησε συγνώμη και τα ξαναβρήκαν και τώρα πάλι βρήκε άλλη και γενικά με τυραννάει. Όσο δουλεύω μαζί του δεν μπορώ να τον ξεπεράσω. Επίσης είναι αυτήν η κατάσταση με την προϊστάμενή μου η οποία μου μιλάει άσχημα, δε με σέβεται και με αγχώνει. Με πρόσβαλλε μπροστά σε πελάτες και γενικά 2 άτομα έχουν αφήσει τη δουλειά εξαιτίας της πριν από μένα. Τώρα είμαι φοιτήτρια Ιατρικής πρώτου έτους και θέλω να κάνω μια δουλειά σχετική με τις σπουδές μου (κλάδος υγείας) που να μου αποφέρει πιο πολλά λεφτά και που θα με εκτιμάν και θα με σέβονται.Αντίο εστιατόριο! Καλή τύχη χωρίς εμένα! Και αντίο βλάκα συνάδελφε. Να χαίρεσαι την καινούργια σου κοπέλα.

.. που μόνο και μόνο στην σκέψη του, δεν έχω όρεξη να φάω... Ο έρωτας σε αδυνατίζει!

Τελείωσα το σχολείο πέρυσι και επειδή ξανά έδωσα πανελλήνιες συνέχισα να κάνω παρέα με 5 άτομα που γνώριζα από το λύκειο. Παρόλα αυτά το φετινό καλοκαίρι έλειπα ένα μήνα για διακοπές και πλέον που επέστρεψα στην πόλη μου διαπίστωσα ότι αυτοί έχουν γίνει παρέα μεταξύ τους!Πλέον δεν μου προτείνουν να βγούμε και όσες φορές τους ζήτησα εγώ να βγω μαζί τους περνάω απαίσια γιατί είμαι έξω από όλες τις συζητήσεις!Προσπάθησα να τους μιλήσω αλλά μου είπαν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και ο μόνος λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή έλειπα ολόκληρο καλοκαίρι και έχω χάσει κάποια γεγονότα. Παρόλα αυτά δεν προσπάθησαν να με ενταξουν ξανά στην καθημερινότητα τους και συνέχισαν την ίδια συμπεριφορά. Τι άλλο μπορούσα να κάνω; Να τους μιλήσω ξανα; Η αλήθεια είναι ότι δεν θα ηθελα να τους χασω γιατι τους αγαπάω πολύ !Η να αφήσω τα πράγματα στην τύχη τους δεδομένου ότι αυτοί δεν κανουν καμία προσπάθεια και φέτος πέρασα στη σχολή που θέλω και θα φύγω από δω;

Από μικρή πάντα ένιωθα στο περιθώριο σε σχέση με την αδερφή μου..Κοντά στα 6χρονια με περνάει και πάντα αυτή έχει το δίκιο σε όλα με αποτέλεσμα να μην μιλάμε καθόλου.Η οικογένειά μου ποτέ δεν ήταν από της καλύτερες..Όπως όλες οι οικογένειες..Με φωτισμένους γονείςΜεγάλωσα με τον παππού και την γιαγιά Η μητέρα μου όλο δούλευε με αποτέλεσμα το ρόλο της μάνας να το αναλάβει η αδερφή μου.Λοιπόν..μεναμε στο εξωτερικόΗ μητέρα μου αποφάσισε να μας φέρει στην Ελλάδα και λίγα χρόνια μετά να φύγει στην Γερμανία Εγώ πήγαινα σχολείο, η αδερφή μου δούλευε και έκανε τα πάντα για να μπορεί να τα βγάλει πέρα με όλα τα έξοδα γιατί η μητέρα μου δεν βοηθούσε καθόλου.. Δεν πέρασε πολύς καιρός και βρήκε φίλο (τον έχω σαν αδερφό μου) ήρθε να μείνει μαζί μας μέναμε 5χρονια μαζί μέχρι να τελειώσω το σχολείο και να βγάλω ένα ΙΕΚΗ μητέρα μου στο εντωμεταξύ έλεγε ότι θα γυρίσει πίσω μόνιμα και η αδερφή μου ένιωθε σαν υποχρέωση να με αφήσει να μείνω με την μάνα μου όταν "θα" γυρνούσε κάτι που δεν έγινε ποτέ Μόνη μου δεν με άφηνε να πάω να μείνω και τσακωνόμασταν κάθε μέρα για αυτό.. Εγώ ένιωθα βάρος ανάμεσα στο ζευγάρι Δούλευα και θα μπορούσα να μείνω μόνη μου.Στάθηκα τυχερή όμως που έκανα στα κρυφά τα χαρτιά μου για τον Στρατό..Με δέχτηκαν και η αδερφή μου δεν μπορούσε να κάνει κάτι Κάθε μέρα μιλούσαμε στο τηλέφωνο Αφού μ αγαπούσε πολύ..και στην ουσία αυτή με ειχε μεγαλώσει..Έτσι έμαθα να μένω μόνη μου πέρασαν 5 χρόνια και πήρα μετάθεση κοντά της..Χαιρόμουν τόσο πολύ που θα ήμασταν κάπου κοντά γιατί είχα μόνο αυτήν.. Έλα όμως που τότε ήταν που ξεκίνησαν τα προβλήματα..Αυτή είχε κάνει και ένα παιδάκι (το πιο υπέροχο απ όλα) Αλλά είχε αλλάξει πολύ.. Με ήθελε όλη μέρα μαζί της..Ήθελε να μου βρει και άντρα..Ήταν πολλά.. Ήμαστε εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες..Αυτή έκανε αυτό μόνο την οικογένειά της έχει 2 παιδάκια και είναι η πιο δεμένη οικογένεια είναι πρότυπο στα μάτια μου.Αλλά λόγου της διαφοράς μας σαν χαρακτήρες δεν μπόρεσε να δεχτεί αυτό που είμαιΌτι τώρα πια εγώ είμαι Ότι δεν έχω παιδιά.. Ότι απολαμβάνω την ελευθερία μου για όσο την έχωΤο ότι επειδή κάθε μέρα σηκώνομαι στις 5για δουλειά όταν έρθει η μέρα που θα έχω ρεπό θα μείνω στο κρεβάτι για όσο θέλω εγώ.. Ένιωθα καταπίεση και ότι πνιγωμουν..Ήθελε τα απογεύματα να ειμαι μαζί της κάθε μέρα στον παιδότοπο..αντεξα 3μηνες και απομακρύνθηκα..Μέναμε στην ίδια πολυκατοικία και ήταν σαν να ήθελε κάθε φορά που θα βγω να πάω να της χτυπήσω την πόρτα και να της πω "ξέρεις εγώ θα βγω.."Τα λόγια που μου είπε μια μέρα " σαν τον μπαμπά θα πεθάνεις μια μέρα με τις πουτ@νιτσες.." ή το "ποτέ θα σε βρούμε σκοτωμένη στο σπίτι" γιατί δεν γνώριζε τους φίλους μου..Και αν νομίζετε ότι είχα πολλούς από τα λόγια της..λαθος μόνο 3 φίλους είχα..Για τα μικρά με πονάει γιατί δεν φταίνε σε τίποτα Αλλά για να πηγαίνω να τα βλέπω θα έπρεπε να πηγαίνω σπίτι της..και οταν πήγαινα να δω τα παιδιά αυτή ποτέ δεν μου απεύθυνε τον λόγο..Τέλος με τα πολλά πήρα ξανά μετάθεση..και τώρα είμαι μακριά τους..Την τελευταία μέρα έκανα ξανά πίσω τον εγωισμό μου και πήγα να τους χαιρετήσω..πιο πολύ για τα παιδιά..και από τότε έχουμε να μιλήσουμε γιατί αν δεν πάρω εγώ τηλέφωνο δεν πρόκειται να με πάρουν αυτοί ποτέ..Η αδερφή μου δεν φέρθηκε όμως χάλια μόνο σε μένα.. Αλλά σε στις θείες μου..η μια την βοήθησε τόσο πολύ στο πρώτο παιδί (που τότε ούτε η μητέρα μου είχε εμφανιστεί..και δεν ειχε κανέναν άλλον για βοήθεια..) το Ευχαριστώ της ηταν να μαθει η θεια μου για το δευτερο οτι γεννήθηκε απο το ίντερνετ..και Όλοι τους οι φίλοι κάποια στιγμή εξαφανίζονται..Και γιατί εξαφανίζονται;;; γιατί τους ζηλεύουν.. Την μια γιατί έχουν βρει ωραίο σπίτι.. Την άλλη γιατί έχουν και δεύτερο παιδί.. Για μένα μπορεί να πει ότι τους ζηλεύω που έχουν σκύλο..Όχι δεν ξέρουν ότι πέρα από την λέξη "ζήλια"Υπάρχει και το "ΧΑΊΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΊΣΑΙ ΚΑΛΆ ΚΑΘ' ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΗ.. ΧΑΙΡΟΜΑΘ ΠΟΥ ΚΑΤΆΦΕΡΕΣ ΝΑ ΚΆΝΕΙΣ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΕΜΕΊΣ ΠΟΤΈ ΔΕΝ ΕΊΧΑΜΕ..ΜΙΑ ΥΠΈΡΟΧΗ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΚΑΙ Σ ΑΓΑΠΏ ΜΕ ΌΛΑ ΣΟΥ ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΉΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΙΟΝΕΚΤΉΜΑΤΑ!!! Σ ΑΓΑΠΏ ΓΙΑ ΌΛΑ ΌΣΑ ΈΚΑΝΕΣ ΓΙΑ ΜΈΝΑ!!!*ελπίζω κάποτε να καταλάβει.. Ζητώ και εγώ συγνώμη για τα πολλά και μπερδεμένα λόγια μου αλλά ήθελα τοοοσοοο πολυυ να τα πω...

βλεπω στον υπνο μου εφιαλτες οτι φιλιεμαι με καποιον και ειναι ΑΠΑΙΣΙΟ, οτι δεν μπορω να τον φιλησω και χαλιεται κ εγω προσπαθω ξανα, οτι δεν μπορω να χειριστω την γλωσσα μου και την γλωσσα του, οτι πεφτουν σαλια κ τετοια..ειμαι τραγικη..ξερω..

Ήξερα πότε άρχισε. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ εκείνη την ημέρα, ήτανε 12 Απριλίου πριν 3 χρόνια. Ποτέ δεν είχα βρει όμως πότε άρχισε να σβήνει.Σήμερα όμως ξύπνησα και με πλημμύρισαν τόσα συναισθήματα για ότι έζησα μαζί σου. Δεν θα το μετανιώσω ποτέ που το έζησα όλο αυτό. Το έζησα και έζησα. Ξαναγεννήθηκα μέσα από εσένα όταν είδα εμένα μέσα από τα μάτια σου.Έχω αρχίσει να ερωτεύομαι κάποιον άλλο, ωστόσο σήμερα το πρωί που ξύπνησα έκλαψα τόσο πολύ που τελείωσε. Σκέφτομαι ότι πρέπει να βάλω μια ταφόπλακα σε όλο αυτό και να το θάψω πια τελείως. Έκλαψα πολύ. Πήγα στο μπάνιο και άφηνα το νερό να τρέχει σαν να ήλπιζαν να βγάλει από επάνω μου εσένα.Θα ήθελα τόσο να σε δω μια τελευταία φορά, να κλάψω στην αγκαλιά σου και μετά να μην ξαναμιλήσουμε ποτέ, ούτε καλημέρα.Αντίο, σ αγαπώ, ποτέ δεν θα σε ξεχάσω. Θα είσαι πάντα ο φάρος μου. Μακάρι να μπορούσαμε να ήμασταν μαζί.

Φοβάμαι μην με αφήσεις! Και ας με βασανίζεις δεν θέλω άλλον!

Ειμαι 22 ετών και ποτέ δεν είχα ερωτική εμπειρία.Εχω δοκιμάσει τα πάντα, μέσα από παρέες, απευθείας, μέσα απο ίντερνετ.Τίποτα.Τουλάχιστον, οι άλλοι έχουν κάνει κάτι, έστω ενα φιλί ή ένα φάσωμα.Ποτέ όμως δεν ένοιωσα κάποια γυναίκα δίπλα μου και όχι απαραίτητα στο σεξουαλικό κομμάτι μόνο, αλλά περισσότερο ως μια αποδοχή της προσωπικότητας μου εντός μιας ιδιαίτερης σχέσης.Έχω την αίσθηση καμία δεν θέλει να είναι μαζί μου. Ίσως φταίει το ύψος μου (172) , ή ότι μικροδείχνω. Απο γυμναστική δεν με λες αγύμναστο, όχι οτι είμαι κανένα ντούκι, αλλά προσπαθώ να βελτιώνομαι συνεχώς. Το μόνο που μου έχουν πει, είναι οτι έχω ωραίο πρόσωπο.