ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

1.ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΑ ΑΚΟΥΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ ΜΟΥ.2. ΠΙΕΣΗ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΜΑΝΑ ΜΕΧΡΙ ΑΗΔΙΑΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΩΡΕΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ.3. Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΜΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΑΒΟΥΡΙΑΣΤΗΚΑΝ.ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΟΥΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!

Ψαχνω σελιδες για να αγορασω υδροβια φυτα εδω και μερες και δεν βτρισκω τιποτα. Ουτε που θα μπορουσα να τα παρω ουτε περιοχη. Καποιοι λενε σε φυτωρια αλλα οταν πηγαινω μ λενε πως δν ειναι εκεινοι που κρατανε υδροβια..ξερετε που θα μπορουσα να βρω;

Σχολαει 9 η ωρα απ τη δουλεια. Ειναι η standar ωρα που κλεινουν ολα τα μαγαζια αλλωστε. Θεωρητικα 9 κ τεταρτο πρεπει να ειναι σπιτι. Στις αρχες, ερχοταν 9 μιση. Το 9 μιση εγινε 10 κ το 10 εγινε 10 κ τεταρτο. Με την δικαιολογια οτι ειχε δουλεια. Κ ολα αυτα εγιναν σε διαστημα 2 εβδομαδων. Σημερα εχει παει 11 η ωρα κ δεν εχει γυρισει ακομα. Τον πηρα τηλ κ τον ρωτησα αν ειναι καλα κ που βρισκεται κ μου ειπε απλα να κλεισω γιατι ειναι στη δουλεια κ δεν μπορει να μιλησει... 11 η ωρα το βραδυ.....θα τρελαθουμε τελειως; φταιω εγω να τον κλειδωσω εξω σημερα;

Ραγισα το κινητο μου κατω στην γωνια και δεν ξερω πως να τους το πω.Το κινητο το εχω 3,5 εβδομαδες και φοβαμαι να το πω.Πως να τους το αναφερω?

Μόλις μαθεύτηκε στην δουλειά μου (υπαλληλος σε σούπερ μάρκετ) ότι είμαι έγκυος με απέλυσαν !!!Τώρα που χρειάζομαι την δουλειά περισσότερο από ότι στον κόσμο με τον άντρα μου πρόσφατα άνεργο και εμένα το ίδιο πως θα τα βγάλουμε πέρα;;;;

Το τελευταίο διάστημα με έχει πιάσει υπερβολικό άγχος, (για τη ζωή, για τη σχολή, για όλα) σε βαθμό που δυακολεύομαι να ανταπεξέλθω στην καθημερινότητα. Τα τελευταια χρονια εχω ερθει αντιμετωπη, λογω διαφορων γεγονοτων, με καταθλιπτικα επεισοδια και διαταραχες αγχους που με έχουν φέρει πίσω στη ζωή μου.Κοντεύω τα 21 και σπουδαζω σε μια απαιτητική σχολη 5ετους (που δε με είμαι σίγουρη αν δε μου αρέσει ή τα προσωπικά μου αδιέξοδα δε με αφήνουν να αφοσιωθώ). Τα τελευταία δύο τρία χρόνια είμαι εντελώς στάσιμη, δεν παίρνω όσα εφόδια και γνώσεις θέλω -όχι γτ δεν θέλω αλλά γιατί είμαι τρομερά αναβλητική και ανασφαλής-και τώρα πια νιώθω πως πνίγομαι. Στα μαθήματα τα πάω καλά λόγω τελειομανίας και τυπικότητας( χρωστάω βέβαια 4 και αυτό με αγχώνει πάρα πολύ) αλλά και πάλι δεν είμαι ευχαριστημένη. Γενικά δεν με ικανοποιεί τίποτα, δεν ξέρω τι θέλω, έχω ένα μόνιμο άγχος και μια θλίψη. Δεν βρίσκω τπτ ενδιαφερον και ευχαριστο στη ζωη. Θα ηθελα να ζω πιο ξεγνοιαστα. Ευτυχως εχω μια πολυ αγαπημενη οικογένεια και αντλώ κπ δύναμη απο εκεί. Θέλω να πάρω τη ζωή στα χέρια μου, να πάρω πρωτοβουλίες, ρίσκα. Να πάψω να υπεραναλύω τα πάντα, και να ευχαριστιέμαι την καθημερινότητα...Θέλω να αρχίσω να ζω κι όχι να επιβιώνω απλά. Κι αυτό θα κάνω. Αλλά επειδή δεν μπορώ να το χειριστώ μόνη μου αποφάσισα βα ζητήσω τη βοήθεια ψυχολόγου. Ώρα για αλλαγες..(Συγγνώμη αν κούρασα_ηθελα να τα πω καπου)

Τον θέλω αν και είναι 10 χρόνια μεγαλύτερος... εγω 20 και αυτος 30!Με καταλαβαίνειπραγματικά, μιλάμε κάθε μέρα όλη μέρα...Το θέμα είναι ότι είμαι παρθένα και ντρέπομαι να του το πω γιατί φοβάμαι ότι θα τον χάσω ...

μαζί σου.. Αλλά είμαστε πάρα πολύ μακρυά και σε τελείως διαφορετικές φάσεις στη ζωή μας. Όμως σκέφτομαι πως θα ήταν αν είμασταν μαζί. Κάθε φορά που μου στέλνεις μου φτιάχνεις τη μέρα και χαμογελάω σαν χαζή. Λες να γίνει τίποτα στο μέλλον; Μόνο αν γυρίσω Ελλάδα.. Χλωμό! Αχ!

Να γεμίσει ο νυχτερινός ουρανός πυγολαμπίδες.

Ναι τον μισώ για αυτά που έχει κάνει παλιά έπινε πολύ ήταν μεθυσμένος με βαρουσε φώναζε έχει σπάσει 3 αμάξια από το κωλομεθυσι του και κάνει την μάνα μου να έχει ψυχολογικά πως να αντέξει μια γυναίκα τέτοιον ηλιθιο πραγματικά αυτό γινόταν παλιά κάποια στιγμή είχε σταματήσει και τωρα πάλι άρχισε να πίνει να μεθαει και να μας κάνει ρεζίλι δεν μπορώ να συγκεντροθω ούτε στο διάβασμα πλέον μου καταστρέφει την ζωή με αυτά που κάνει δεν τον αντέχω άλλο