ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στενοχωριεμαι που δεν καταφερα να προσφερω στο παιδι μου μια ανετη κ ομορφη ζωη.Η δικη μου ατυχια σκιασε κ την δικη του ζωη, δυστυχως!

Το τελευταίο καιρό μου άρεσε σαν τρελή ένας συμφοιτητής, ο οποίος είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέρον και με φλέρταρε , μου έκανε ζήλιες, ρωτούσε για το παρελθόν μου και τα σχετικά. Ήμουν σίγουρη ότι υπήρχε κάτι... Εν τέλει με καλεί σπίτι του, πίνουμε και μου ανοίγεται πλήρως, μου αποκαλύπτει ότι τόσο καιρό ήταν ερωτευμένος με άλλη, και φυσιολογικά μου γεννήθηκε το ερώτημα "Εμένα τι με ήθελες;", εν ολίγοις μου είπε ότι εντυπωσιάστηκε από τον δυναμισμό και τον ερωτισμό μου και ότι του είχα γίνει έμμονη φαντασίωση και τίποτα παραπάνω... ένιωσα άσχημα για μένα χωρίς να καταλάβω γιατί.

Στέλνεις μήνυμα για χρόνια πολλά απάντηση δεν παίρνεις ποτέ.. Μόνο αν ασχοληθείς και πάρεις τηλέφωνο να δεις τι έγινε που στην ουσία ξέρεις τι έχει γίνει αλλά λες βρε παιδί μου μηπως έπαθε κάτι μηπως έγινε κάτι σοβαρό..πόσες φορές δικαιολογουμε καταστάσεις και σκεφτόμαστε σενάρια γιατί δεν θέλουμε να πιστέψουμε αυτό που γίνεται..

Ο τιτλος που αξιζει για τη ζωη μου. Μια αποτυχια.Δεν ειμαι αρκετα καλη σε τιποτα. Επαναλαμβανω μονο, δεν διορθωνομαι. Λαθοι λαθοι.Ποτε δεν ημουν καλη αρκετα ποτε δε θα ειμαι. Για κανέναν μα κυριως για εμενα. Γιατι πεφτω τοσο εξω γιατι δε μπορω να μπω στο σωστο δρομο επιτελους να προσφερω αρμονια στηη ζωη μου. Εχω αναγκη απο αυτο αλλα μου το στερω. Λαθοι συνεχεια λαθοι. Και θελω να το φωναξω τρομαζω με εμενα. Κρυβω τοσο μισος μεσα μου και εκει που θελω να χτυπησω κανα τοιχο χτυπαω εμενα μονο εμενα παντα εμενα.Εγω η ιδια το ειναι μου η ψυχη μου το μεσα μου το εχω μετατρεψει σακο του μποξ. Και εκτονωνομαι. Και δεν αντεχω πια. Παντα καταληγω εδω. Στο δεν αντεχω πια. Μα παντα αντεχω λιγο παραπανο. Αντεχω να προσφερω παραπανο πονο στον εαυτο μου και αντεχω να το αντεξω ξανα και η ζωη συνεχιζεται.

Δεν με ενδιαφέρει κανείς άλλος. Δεν θέλω να γνωρίσω αλλον. Τι σου συμβαίνει;

να μου εξηγήσει.. λοιπόν έχουμε έναν αρκετά πολυάσχολο άντρα.. σχολή, προπονήσεις, έξω με τους φίλους του κάθε βράδυ.. για να βρει χρόνο να βγούμε αυτό το πολυσυζητημενό πρώτο ραντεβού δύσκολο..πολύ δύσκολο.. οι συζητήσεις πάνε κάπως έτσι :αυτός-τι θα κάνεις το βράδυ? έχεις κανονίσει ?εγώ- δεν έχω κανονίσει κάτι ακόμα, εσύ?αυτός- εγώ θα βγω με τα παιδιά, αλλά μπορούμε να βρεθούμε αργότερα αν θέλειςεγώ- αα ναι αμέ στείλε μουαυτό- έγινε.Αυτό που συμβαίνει τελικά είναι μετά τα παιδιά να πάει να βρει κάτι άλλα παιδιά! και εγώ να μένω κάγκελο.. Γενικά όσες φόρες μου έχει πει να βγούμε είναι πάντα μα πάντα με την παρέα του.. δεν γουστάρω ρε φίλε! δεν έχουμε βγει ούτε μια φορά οι 2 μας και θα βγούμε με την παρέα σου πρώτη φορά?..να σημειώσω ότι εγώ βλέποντας όλα αυτά δεν του στέλνω ούτε κυνηγάω το να βγούμε ιδιαίτερα.. αυτός κάνει το παιχνίδι.. ή καλύτερα αυτός και οι φίλοι του.. Αν δεν θέλει γιατί το κυνηγάει? και γιατί μόνοι μας δεν θέλει να βγούμε?....πρώτο ραντεβού με παρέα και παρέα που δεν ξέρω κίολας παραπάει νομίζω.. να έρθω ρε φίλε στο κλαμπάκι μαζί σας να κάνω την γλάστρα? τι φάση....

Παιδιά βγάλαμε τον σκύλο του βόλτα και ο σκύλος μύρισε τον κώλο μιας σκύλας και μετά από λίγο έγλειψε το χέρι του δικού και αυτός ήθελε μου χαϊδέψει τα μαλλιά με αυτό το χέρι τραβήχτηκα για να μην προλάβει ιοουουουουου

"χάρηκα τάδε "και μου λες "εγώ πάλι καθόλου ".και το βλέμμα σου να είναι όλο λαχτάρα.. Με λαχταρουσες..που είσαι μωρό μου ?

Να εισαι 25 και να εχεις baby face! Να έχεις τελειώσει σπουδές ,να δουλευεις και να σου λενε καλή πρόοδο στο σχολείο ή καλή επιτυχία στις πανελλήνιες! Καθότι 1,74 ύψος δεν μπορούσα να αιτιολογήσω γιατί να μικροδειχνω τόσο και ομολογώ πως νευριαζα. Αλλα μετα απο σκέψη λέω ότι καλύτερο. Για πάντα νέα!! Οσο κορμί τόσο ψυχή!! P's ---> δεν μου χαλάνε χατίρι και ειμαι το πιο χαιδεμενο .Τι καλύτερο!;;;!!!!;;;;

Θελω να γινω ζωγραφος. Να τα παρατησω ολα και να γινω ζωγραφος. Δεν θελω τιποτα αλλο να κανω. Σπουδαζω νομικη, οι συμφοιτητες μου και οι καθηγητες μου με θεωρουν απο τις πιο καλες φοιτητριες, αλλα μονο εγω ξερω ποσο βαρεθηκα την νομικη. Οταν ημουν 18 ηθελα να τα παρατησω ολα και να παω αγγλια να σπουδαζω ζωγραφικη, ή να κανω μια εκθεση ζωγραφικης με τα εργα που ειχα......Απο τοτε ζωγραφιζω αραια και που, προτιμησα να μπω στην νομικη, δεν μπορουσα οικονομικα να παω στην Αγγλια και να κανω το ονειρο μου πραγματικοτητα, αργοτερα το ξεχασα, συμβιβαστηκα. Μου αρεσει η νομικη αλλα, δεν με καλυπτει, εχω καλλιτεχνικη φυση, δεν μπορω τα ορια. Σκεφτομαι να τελειωσω τις σπουδες μου γιατι ειμαι προς το τελος, να κανω πρακτικη ασκηση και μετα (δηλαδη μετα απο 2-3 χρονια), να βρω μια δουλεια π.χ. σερβιτορα, γραμματεας, υπαλληλος και να ζωγραφιζω ολη μερα οταν γυρναω απο την δουλεια ή δεν ξερω τι θα κανω. Δεν εχω ξανα δουλεψει και σκεφτομαι το οικονομικο, τωρα δεν μπορω να δουλεψω λογω σπουδων και δεν θελω να αφησω την νομικη, εκανα πολυ κοπω για να φτασω μεχρι εδω. Μακαρι ολα να ηταν πιο απλα, να μπορουσα να γινω ζωγραφος και αυτη να ηταν η κυρια μου δουλεια. Επισης μου αρεσει το art therapy σε παιδακια αλλα αυτο θελει 4 χρονια πτυχιο και 2 χρονια μετεκπαιδευση..δεν εχω ορεξη για αλλη εκπαιδευση πλεον.