Να ειμασταν μαζί...Όσο κι αν προσπαθώ να σε ξεπεράσω, είμαι ακόμα ερωτευμένη μαζί σου και θα ήθελα μια ευκαιρία να ειμασταν μαζί, κανονικά, σαν σχέση...να ξυπνάω δίπλα σου, να με παίρνεις αγκαλιά, να συζητάμε, να είμαι στο πλάι σου και να σου δίνω κουράγιο στις δύσκολες στιγμές. Να γελάω μαζί σου, να σου κρατώ το χέρι... Κι ας υπήρχε το ρίσκο να μην προχωρήσει όλο αυτό.. Όμως εσύ φοβάσαι, εσύ λες πως αυτά που νιώθω δεν είναι όπως νιώθεις εσύ, μια εμφανίζεσαι μια εξαφανιζεσαι, όμως όλο με γυροφερνεις, όλο επιστρέφεις, όλο με μπερδεύεις... Για να γεμίσεις τη μοναξιά σου ή γιατι ίσως τελικά νιώθεις πράγματα για μένα; Μακάρι να ήξερα. Ίσως και να ξέρω τελικά όταν θα είναι πλέον πολύ αργά...