Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Πριν 2 μήνες γέννησα ένα κοριτσάκι. Είπαμε με τον σύζυγό να γίνει η βάφτιση του παιδιού τον Μάρτιο και σκεφτήκαμε να μην του δώσουμε κάποιο απο τα ονόματα των γονιών μας. Εγώ πρότεινα το όνομα Έλλη αλλά δεν άρεσε στον άντρα μου. Τελικά άλλαξε γνώμη και μάλλον θα την βαφτισουμε έτσι. Θα ήθελα να μου πείτε αν σας αρέσει σαν όνομα. Ευχαριστώ όσους το διάβασαν.
Το αγορι μου μιλησε πανω σε ενα θεμα.. Μου ειπε πως του ειπαν λογια καποιοι ανθρωποι πως τον σχολιαζει η μητερα μου αρνητικα πισω απο την πλατη του, αλλα ο ιδιος δεν πιστευει κανεναν..το περιεργο ειναι πως αν δεν τους πιστευει γιατι δεν μιλαει καθολου στην μητερα μου ? Αν και εντυπωση μου κανει και το γεγονος οτι δεν νευριασε δεν εδειξε οτι θιχτηκε δεν εδειξε καθολου καμια αντιδραση... Δεν ξερω τι να σκεφτω διοτι η μητερα μου δεν εχει πει τιποτα αρνητικο για το αγορι μου ισα ισα που τον συμπαθει παρα πολυ...
Πέρασα πολλέςνύχτες σκοτεινέςπου δεν ξημερώνανε.Έκλαψα πολύκι έφταιγες εσύπου όλα με πληγώνανε.Διαλύθηκα, παραιτήθηκααπ’ το να ελπίζω πιαμα έτσι ξαφνικά...Μου `χεις περάσειδεν νιώθω άλλο πόνο, μου `χεις τελειώσειαπλά σ’ ενημερώνω.Πέρασα δύσκολα αλλάόλα είναι θέμα χρόνου τελικάκαι τώρα να `μαισχεδόν δε σε θυμάμαι.
'Η ζωή δεν με έχει μάθει ειλικρινά τίποτα και δεν ντρέπομαι να το παραδεχτώ. Έχω πια συμβιβαστεί με την ιδέα ότι δεν ξέρω καθόλου τι μου γίνεται και μάλλον δεν θα μάθω ποτέ. Μπορώ να επιβιώσω λίγο στα πρακτικά, αλλά στο υπόλοιπο concept που λέγεται ζωή δεν ξέρω τι μου γίνεται!' Πηγή: www.lifo.grΚαλό ταξίδι σ'αυτή τη σπάνια γυναίκα που έφυγε απ' τη ζωή τόσο νέα.
Χθες άργησα να κοιμηθώ και νυστάζω πολύ σήμερα. Σε λίγο θα πάω για δουλειά. Πώς θα αντεπεξέλθω; Ελπίζω να μην έχει πολλή δουλειά και βασικά ελπίζω να ξυπνήσω αλλιώς δεν θα την παλέψω.
Ειμαι σε μια σχεση εδω και 8 μηνες. Ολη την ωρα τσακωνομαστε αν και ξερουμε οτι αγαπαει πολυ ο ενας τον αλλο. Αλλα ολη την ωρα κατι γινεται και τσακωνόμαστε για το παραμικρό. Δεν θελω να χωρισω, ουτε και αυτος. Αλλα δεν μπορω να κοιμαμαι και να ξυπναω με καυγαδες απο το πρωι ως το βραδυ. Εσεις τι θα κανατε;; επισης να μην ξεχασω οτι απο την πολυ ζηλεια του (και την κουλτουρα του) χωρις να το καταλαβαινει με πιεζει. Δεν μπορω να μιλαω με αλλα αγορια ( ουτε καν σαν φιλοι). Δεν μπορω να φοραω κοντα ρουχα κλπ πιστευετε οτι αυτη η σχεση ειναι τοξικη;; πως να το μεταχειριστω ολο αυτο;Ειμαι 17 και αυτος 21
ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΤΡΟΠΟ. ΑΝ ΘΕΣ ΠΑΙΡΝΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ. ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΩ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΒΛΕΠΩ ΤΙΣ ΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΛΑΩ.
Για μένα το καλοκαίρι είναι η χειρότερη εποχή, όχι ότι δεν αγαπάω την θάλασσα κ.λ.π απλός με διακατέχει μια μόνιμη υπερκόπωση από την αφόρητη ζέστη, νιώθω πίεση στο κεφάλι και έντονους πονοκέφαλους κατά διαστήματα, είμαι σαν το ζόμπι ένα πράγμα. Το νιώθει κάνεις άλλος; πως αντιμετωπίζετε; Υ. Γ Μ27
Οταν βρίσκεσαι συχνά και για καιρό σεξουαλικά με έναν ανθρωπο, περνάτε ώρες συζητωντας και κοιμάστε μετά αγκαλιά θεωρείτε πως μπορούν να δημιουργηθούν συναισθήματα ;