ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πρωτα ξεκινησαμε με κλεφτές ματιές, μετα είπαμε ενα γειά,μετα ρωτουσαμε ο ενας τον αλον πως τα παμε και διαφορα άλλα.Δυστυχως η φυση της δουλειας της δεν μου επιτρεπει να παω λίγο παραπερα αφου καθε φορα ολο και καποιος πετιοτανε και μου το χαλαγε.Το μονο που εμαθα ειναι το μικρο της όνομα.Ειδα λοιπον και αποιδα ο καψερός και αποφασιζω να γινει η προσεγγιση με δειλο τρόπο,δηλαδη μεσω facebook.Αφου ψαχνω πανω απο εξι ώρες(ειμαι και ασχετος με το facebook) βρισκω ένα account με μια φωτογραφια και λέω εδώ είμαστε.Της στέλνω ενα μύνημα και περιμενω απαντηση, η απαντηση δεν ηρθε.Πριν λιγες μέρες ανεβαζει μια φωτογραφία καλυτερης ποιοτητας απο την προηγουμενη αλλα με κακή λήψη, ψαχνω τις ελαχιστες πληροφορίες που εχει στο account (κυριως που εχει κανει Like όπως μαγαζια,εστιατορια και ραδιωφονικους σταθμους)και διαπιστώνω οτι τα μαγαζια που εχει στα αγαπημενα ειναι ολα απο άλλη πολη και οχι απο τη δικιά μου.Δυο τινα συμβαινουν ή ειμαι τελειως ηλίθιος που εστειλα μηνυμα σε λάθος γυναίκα ή οντος ειναι αυτη και μου εριξε άκυρο.Το δίλημα τωρα ειναι το εξής ή ξανακάνω προσεγγιση με αποτελεσμα να θεωρηθω λιγουρης(που ειμαι τι να κανουμε δηλαδη ανθρωποι ειμαστε αναγκες εχουμε και ειδικα οταν εχεις απεναντι μια γοητευτικη κοπελα)ή το αφηνω στην ακρη.Ολα αυτα θα ειχαν αποφευχθει αν στο account της (ειτε μιλαμε για αυτη είτε μιλαμε για την αλλη) ειχε λιγες περισοτερες πληροφορίες.

Φευγω διακοπες και σκεφτομαι εσενα!! Ποσο τραγικο; Σημερα ηθελα τοσο να σε αγκαλιασω, να σου πω πως μου ελειψες και πως Σ'αγαπαω και τελικα το μονο που καταφερα,αν και ξερω πως ηρθες για μενα,ηταν να αρπαχτουμε! Γκρινιαξα για αλλη μια φορα για τις μερες που δεν μπορεις να μου τηλ,για το οτι δεν ξερεις το προγραμμα μου γιατι απλα δε σκεφτηκες να με ρωτησεις και εχασα παλι την ουσια! Ησουν εκει,σε ακουμπουσα σε ειχα διπλα μου και σε αφησα να φυγεις απογοητευμενος! Συγνωμη αγαπη μου!! Θα μου λειψεις! Σιχαινομαι τα καλοκαιρια γιατι μας κρατανε χωρια!

Δεν με αναγνωρίζω. Ειμαι ακόμα ερωτευμένη με έναν άνθρωπο που μου έκανε τόσο κακό, που με πρόδωσε, που δεν κράτησε τις υποσχέσεις του. Πάντα ήμουν δίπλα του, και πραγματικά τον αγάπησα, τον αγαπησα σαν άνθρωπο, σαν σύντροφο. Στερήθηκα φίλους για αυτόν και τις ζηλιες του, με έφερνε σε άσχημη κατάσταση και με άφηνε να βγω μόνη μου. Έχασα μια σημαντική δουλειά επειδή εκείνη τη περίοδο με χώρισε για να βγαίνει και να έχει ελευθερία ενώ τον χρειαζόμουν δίπλα μου και τον παρακαλούσα να έρθει, και όταν χαρηκε τις εξοδους του μου είπε ότι δεν θέλει να χωρίσουμε. Χωρίζοντας μαζί του κατάλαβα ποσο αναίσθητος ήταν, δεν έστειλε ούτε ένα μήνυμα ότι του λείπω, αντιθέτως με κατηγόρησε ότι εγώ φταίω που χωρισαμε, εγώ φταίω για ολα και που δεν θέλει να είναι σε αυτή την άρρωστη σχέση. Ναι, ήταν όντως άρρωστη η σχέση, αλλά δεν το προκάλεσα εγω. Ήμουν και εγώ λαθος σε πράγματα μα ποτε δεν τον παράτησα μόνο του σε δυσκολίες, ούτε τον υποτίμησα σαν άνθρωπο. Σε κάθε καυγά τον τελευταίο καιρό φοβόμουν να εκφράσω την γνώμη μου γιατί με έβριζε. Θα μου πεις, ποιος βλακας βριζει την κοπέλα του και ισχυρίζεται ότι την αγαπάει; Ακριβώς, δεν με αγαπούσε, μα εγώ δέθηκα με αυτόν και τον αγαπησα, έβαλα τον εαυτό του πάνω από τον δικό μου χωρίς να υπολογίσω τις συνέπειες. Και τώρα; Κατάντησα να έχω να φαω μέρες, να ζαλίζομαι και να μην βγαίνω από το σπίτι, κλαίγοντας όλη μερα. Αυτός αντιθέτως ήδη έχει προχωρήσει με άλλες στις διακοπές του, (που θα κάναμε μαζί και καλα), και με τα φιλαρακια του διασκεδάζει. Νιώθω χαζή, ειμαι, αλλά μου έκανε μεγάλη ζημιά μέσα μου, και μου λειπουν όλες οι αγκαλιές και οι στιγμές που είχαμε, οι καλες δηλαδή. Πολλές φορές σκέφτομαι πως εγώ φταίω, ότι για να με κατηγορεί εγώ φταίω, εγώ κατέστρεψα την σχέση μας, αλλά έκανε λάθη που με πλήγωσαν. Ναι, ήμουν υπερβολικά ζηλιάρα, πως να τον εμπιστευτώ όταν με απαταει; Όταν αθετεί υποσχέσεις που μου έδωσε; Όταν κάθε μηνα γίνεται και κάτι και καταστρέφεται η εμπιστοσύνη μου; Μα δεν το καταλάβαινα ότι έπρεπε να το τελειώσω εκεί, τον αγαπούσα ήθελα να ειμαι κοντά του. Απορώ πως μπορεί να είναι τόσο αναίσθητος, με έκανε μπλοκ από ολα, και εγώ πριν καθόμουν και του έλεγα ποσο μου λείπει, τον παρακαλούσα να γυρίσει, έχασα την αξιοπρέπεια μου και ντρεπομαι για αυτό. Θέλω να γίνω καλα, να βρω τον εαυτό μου, να βρω την κοπέλα που ήταν χαρούμενη πριν πέσω στα χέρια του. Και ακόμα του εύχομαι τα καλύτερα..

Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια... Κουράστηκα... Περνα ο καιρός και απο ουσία στη ζωή μου μηδέν. Ουσιαστικά απλά υπάρχω... Είτε καλοκαίρι είτε χειμώνας καμία διαφορά.. Η ρουτίνα αυτή δε παλεύεται... Και δεν υπάρχει και καμια διέξοδος απο όλο αυτό... Φίλοι πουθενά, κοπέλα ούτε για δείγμα, ενδιαφέροντα λίγα (χωρίς χρήματα και όντας μόνος, δεν κάνω πράγματα που θα μπορούσα να κάνω υπο διαφορετικές συνθήκες) και μια ζωή... επίπεδη. Είμαι σχετικά νέος (24) και νοιώθω 60ρης. Και δε ζητώ πολλά για να'μαι ευτυχισμένος.. Δυο-τρία 'πραγματάκια' (θεωρητικά) αυτονόητα ζητώ, αλλά δεν μπορώ να τα αποκτήσω. Μια κοπέλα, 2-3 άτομα παρέα και λίγο μεγαλύτερη οικονομική ευρωστία... Αλλά 'Όλοι αυτά δεν ψάχνουν σήμερα;' θα πει κανείς... 'Ναι' είναι η απάντηση, και κρίνοντας απο αυτά που αντιλαμβάνομαι, λίγοι τα αποκτούν. Οι υπόλοιποι μένουν να παλεύουν. Για πόσο, όμως; Γιατί να μην έχει όλος ο κόσμος αυτά που επιθυμεί -σε λογικά, πάντα, πλαίσια) και να ταλαιπωρείται τόσο με αποτέλεσμα να υπάρχουν τόσοι πολλά θλιμμένα πρόσωπα; Και μετά αναρωτιέσαι: Αφού υπάρχουν κοπέλες μόνες γιατί να μην αντιστοιχεί κάποια και σε 'μένα; Αφού υπάρχουν άτομα χωρίς παρέες γιατί να μην αντιστοιχούν μερικά και σε 'μένα; Αφού υπάρχουν εργοδότες που μπορούν να σε προσλάβουν ή να σου δώσουν περισσότερα για να ζεις αξιοπρεπώς, γιατί σε έχουν για 'πέταμα' δίνοντάς σου πενταροδεκάρες; Γιατί; Γιατί; Γιατί;Κρίμα...

Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια... Κουράστηκα... Περνα ο καιρός και απο ουσία στη ζωή μου μηδέν. Ουσιαστικά απλά υπάρχω... Είτε καλοκαίρι είτε χειμώνας καμία διαφορά.. Η ρουτίνα αυτή δε παλεύεται... Και δεν υπάρχει και καμια διέξοδος απο όλο αυτό... Φίλοι πουθενά, κοπέλα ούτε για δείγμα, ενδιαφέροντα λίγα (χωρίς χρήματα και όντας μόνος, δεν κάνω πράγματα που θα μπορούσα να κάνω υπο διαφορετικές συνθήκες) και μια ζωή... επίπεδη. Είμαι σχετικά νέος (24) και νοιώθω 60ρης. Και δε ζητώ πολλά για να'μαι ευτυχισμένος.. Δυο-τρία 'πραγματάκια' (θεωρητικά) αυτονόητα ζητώ, αλλά δεν μπορώ να τα αποκτήσω. Μια κοπέλα, 2-3 άτομα παρέα και λίγο μεγαλύτερη οικονομική ευρωστία... Αλλά 'Όλοι αυτά δεν ψάχνουν σήμερα;' θα πει κανείς... 'Ναι' είναι η απάντηση, και κρίνοντας απο αυτά που αντιλαμβάνομαι, λίγοι τα αποκτούν. Οι υπόλοιποι μένουν να παλεύουν. Για πόσο, όμως; Γιατί να μην έχει όλος ο κόσμος αυτά που επιθυμεί -σε λογικά, πάντα, πλαίσια) και να ταλαιπωρείται τόσο με αποτέλεσμα να υπάρχουν τόσοι πολλά θλιμμένα πρόσωπα; Και μετά αναρωτιέσαι: Αφού υπάρχουν κοπέλες μόνες γιατί να μην αντιστοιχεί κάποια και σε 'μένα; Αφού υπάρχουν άτομα χωρίς παρέες γιατί να μην αντιστοιχούν μερικά και σε 'μένα; Αφού υπάρχουν δουλειές

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατι ειμαι εδω και 3 χρονια χωρίς καποια σχέση. Όμορφη ειμαι ,έξυπνη ειμαι ,χιούμορ εχω.. πραγματικά δεν με πλησιάζει κανένας! Με ρωτούν όλοι οι φίλοι γιατι δεν εχω κάποιον και απορώ ... δεν ξερω γιατι!!!;!

Γεια σας! Πάντα ήθελα να ασχοληθώ με την υποκριτική αλλά δεν τα κατάφερα. Ήμουν πάντα ντροπαλός! Υπάρχει θεατρική ομάδα αλλά ντρέπομαι να πάω. Μου αρέσει πολύ η υποκριτική αλλά ντρέπομαι υπερβολικά! Σκέφτομαι τι θα πούνε, έχω ταχυκαρδία. Τι προτείνετε ρε παιδιά; Θέλω πολύ να ασχοληθώ αλλά έχω άγχος στην ιδέα ότι θα με κοιτούν τόσοι όταν θα παίζω! :(

Βλέπω πολλά περιστατικά και στους γύρω μου και εδώ μέσα περι ψυχολογικά και συνεδρίες και γιατρούς..Πιστεύω ότι η κρίση μας έχει κάνει να μην μπορούμε να διασκεδάζουμε και να κάνουμε ότι θέλουμε,όσο αφορά να γεμίσουμε την μέρα μας η τα βράδια μας και αυτό μας βγαίνει σε ψυχολογικό ,η ακόμα χειρότερα σε κατάθλιψη..Εχουμε και αυτά τα social media που βλέπουμε βίλλες, φεραρι, σκάφη, ακριβά Ρολόγια ,φαγητά , εξωτικά μέρη και ζηλεύουμε αυτούς που τα κάνουν και απογοητευόμαστε από την ζωή μας.. Ίσως όμως λέω ίσως η λύση είναι απλή .. Σκεφτείτε τα παλιά χρόνια πως ήταν χαρούμενοι?? Τι ήθελαν ?? Αγαπη, οικογενεια, βολτες , καλούς φίλους και βόλτες αλλα οχι σε κλαμπ να πίνουμε σαμπανιες! Βολτες στην θάλασσα, στον πεζόδρομο σε ένα ταβερνάκι για κρασακι και όταν θα αξιολογήσουμε πόσο χαρούμενοι θα είμαστε νομιζω όλα θα πάνε καλύτερα.. Απλά μας δείχνουν πολλά και Δεν έχουμε τίποτα οπότε πρέπει να τα φτιάξουμε εμείς όπως μπορεί ο καθένας!

Τι όμορφη που ήσουν σήμερα..σε είδα για τόσο λίγο και θα είμαι χαρούμενη για όλο τον μήνα..το ρολόι έδειχνε 20:20 και ευχήθηκα να σε δω..και σε είδα..να εύχεστε γενικά..αν η ευχή βγει έχεις κάπου να πιστεύεις..να 'ξερα τι εύχεσαι να γίνει στόχος μου! - Από εμένα και τις πεταλούδες μου!

Βοηθα Παναγια μου. Δεν εχω αλλες αντοχες να παλεψω. Εχω περασει τοσα επωδυνα. ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ! ! ! !