ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 19,και εδώ και 3 μήνες έχω σχέση με ένα παιδί που είναι 21.Πρίν από μία εβδομάδα,μπήκαμε στο σούπερ μάρκετ για να πάρει κάτι,κι εκεί συναντήσαμε τυχαία την μητέρα μου που είχε πάει για ψώνια.Εκείνη τη στιγμή τα έχασα,και της τον παρουσίασα ώς απλό φίλο μου.Μετά όμως που συζητήσαμε οι δυό μας,της είπα ότι είναι το αγόρι μου.Με τη μητέρα μου έχουμε πολύ καλή σχέση,και συζητάμε για πολλά θέματα με μιά σχετική άνεση.Πέρα από τα κλασικά,να προσέχω κλπ,δέν μου είπε κάτι άλλο.Όλα ok με τη μητέρα μου,αλλά το θέμα το έχω με το αγόρι μου.Η μητέρα μου είναι νέα γυναίκα,είναι 42,και είναι αρκετά εμφανίσιμη.Από την ημέρα λοιπόν που την είδε το αγόρι μου,μου λέει πόσο όμορφη είναι,και πως είναι πολύ τυχερός ο πατέρας μου που έχει μία τόσο ωραία γυναίκα.Επίσης,επειδή η μητέρα μου είναι καθηγήτρια,μου είπε ότι είναι τυχεροί οι μαθητές που την έχουν.(Η γνωστή βλακεία που λένε όλα τα αγόρια)Εχθές μου είπε πως επειδή της μοιάζω αρκετά,όταν θα φτάσω στην ηλικία της,θα είμαι εξίσου ωραία γυναίκα όπως εκείνη.Άν είναι δυνατόν,δηλαδή τί άλλο θ'ακούσω;Του έχω πεί να το σταματήσει γιατί μου σπάει τα νεύρα,και μου λέει ότι μου κάνει πλάκα και ότι με πειράζει,και όσο βλέπει ότι ψαρώνω,με πειράζει περισσότερο.Μου είπε πως παίρνω πολύ στα σοβαρά αυτά που μου λέει,και ότι δέν θα έδινε σημασία στην ομορφότερη γυναίκα του κόσμου,γιατί έχει εμένα.Τί τελικά να πιστέψω απ'όλα αυτά που μου λέει;Όντως με πειράζει επειδή εγώ "τσιμπάω" ή καλοβλέπει την μαμά μου;Μήπως να διακόψω μαζί του όσο είναι νωρίς για να μήν σπαταλάω το χρόνο μου με έναν ανόητο σαχλάκια;Πάντως μέχρι τώρα,δέν έχει εκφραστεί με λόγια θαυμασμού για καμία άλλη γυναίκα είτε άγνωστη είτε γνωστή.Με τη μητέρα μου βρήκε να το κάνει;

Καλημερα!! εγω και ο εργοδοτης μου κανουμε παρεα (ΦΙΛΙΚΗ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ)καμια φορα,εχουμε βγει και εξω κανα δυο φορες εχουμε και καποιους δικους του κοινους φιλους.Με ειχε στηριξει στο χωρισμο μου και τον εκτιμησα πολυ σαν ανθρωπο,γενικα συμβουλευουμε ο ενας τον αλλον.Του γνωρισα και μια φιλη μου γιατι ψαχνει το παιδι σοβαρο δεσμο. Το προβλημα εχει ως εξης κανονιζω 3 ημερο με φιλους ,μεσα και η κοπελα που του εχω μιλησει..Τελευταια στιγμη ολα τα αγορια της παρεας το ακυρωνουν ,ο καθενας για τους λογους του..και εχουμε μεινει 4 κοπελες και ο εργοδοτης μου,που του ειχα προτεινει εφοσον θα ηταν και τα παιδια να ερθει.Του εξηγησα πως αν εχεις καποιο φιλο σου ,ελα μαζι μας,γιατι δεν θα ερθουν τα αγορια και θα ειμαστε μονο κοπελες,και λεει ποιος τη χαρη μου θα συνοδευω τοσες κοπελες.Οπως καταλαβαινετε νιωθω αβολα και θα ειμαι σφιγμενη ,γιατι αναγκαστικα θα τον εχουμε ολη την ωρα εμεις,συγκεκριμενα εγω και θα ειμαι αρκετα μαγκωμενη,με την παρεα θα ηταν αλλιως θα ειμασταν ολοι μαζι αλλα θα καθονταν κυριως με τους αντρες..Τωρα με 4 κοπελες τι θα κανει;;Και τα κοριτσια που δεν τον εχουν γνωρισει νιωθουν αβολα...τι να κανω; Ουτε θελω να κρυφτω και να του πω δεν θα παω,αλλα πως να το φερω να μην στραβωσει;;Μπερδεμα.

Οι γονεις μου λογω της καλης οικονομικης καταστασης τους, απο μικρο με ειχαν κακομαθει. Εχω εναν μικροτερο αδερφο αλλα επειδη απο μικρος ηταν πιο ανεξαρτητος απο εμενα, τον αφηναν στην ησυχια του. Εγω, επειδη ειμαι πιο ευαλωτος σα χαρακτηρας και κτητικος με μεγαλωσαν με ολα τα χατιρια. Χρονια τωρα τους κανω οτι θελω και τους εκμεταλλευομαι. Ντρεπομαι που το λεω αλλα τους εχω εκβιασει οτι θα αυτοκτονησω και οτι θα παρω ναρκωτικα για να μου κανουν ενα χατιρι που ηθελα. Επειδη εχω μαθει να ζω ετσι, εκανα το ιδιο και σε φιλους και σε σχεσεις. Τους φιλους μου τους εκανα οτι ηθελα και αν δεν εκαναν κατι που τους ελεγα γινοταν χαμος. Τα θυμαμαι και θυμωνω με τον εαυτο μου. Επειδη ειμαι αρκετα ψηλος και εμφανισιμος, συνηθως δε χρειαζοταν καν να την πεσω σε καποια που μου αρεσε. Ημουν πολυ εγωιστης και πληγωσα μερικες κοπελες. Εννοειται εκανα σχεσεις της πλακας, μολις μου δινοταν η ευκαιρια κερατωνα χωρις καν να το σκεφτω και χωρις να το κρυψω απο κανεναν, και ειμαι μολις 24 ετων. Θυμαμαι στο λυκειο, νομιζα οτι μου αρεσε μια κοπελα, μιλουσαμε ολα καλα, και της εκανα ερωτικη εξομολογηση. Εκεινη αρνηθηκε επειδη ειχε σχεση, και αυτο ηταν... Οταν καποιος μου αρνειται κατι, γινομαι μεγαλο καθικι. Δεν ησυχαζω μεχρι να το αποκτησω, οπως ακριβως με εμαθαν οι δικοι μου. Για να μην τα πολυλογω της εκανα τη ζωη κολαση. Στο σχολειο συνεχεια της την επεφτα. Σε καποια φαση χωρισε και την επιασα και τη φιλησα. Για να μη τα πολυλογω, τα φτιαξαμε και για να την εκδικηθω που μου εκανε τη δυσκολη, την απατησα με την καλυτερη της φιλη που ηξερα οτι με γουσταρει εδω και χρονια. Ημουν φουλ εκδικητικος τυπος. Θυμαμαι διαφορα περιστατικα και αηδιαζω με το ποσο τοξικος ημουν. Εγω δεν ειχα φιλους, δουλους ειχα. Εννοειται οτι μολις τελειωσαμε το σχολειο και περασαμε στις σχολες μας, εξαφανιστηκαν ολοι γυρω μου, και απολυτως λογικο. Στο πανεπιστημιο εκανα ακριβως τα ιδια. Οποια εκανε το λαθος και με γουσταρε, οχι μονο την εκμεταλλευομουν ερωτικα, αλλα την παρατουσα λες και ειναι κανενα σκουπιδι, δηλαδη οποια ζητουσε εξηγησεις γιατι εξαφανιστηκα, την διαολοστελνα. Τους γονεις μου μεχρι και πριν 2 χρονια τους φερομουν χαλια. Ειχα φτασει μεχρι και σε σημειο να τους βριζω. Μεχρι πριν δυο χρονια τους φερομουν ολους σα σκουπιδια. Νομιζα οτι ολα περιφερονται γυρω απο εμενα. Πριν δυο χρονια, μετα απο απανωτα χτυπηματα που εφαγα απο τη ζωη (ολα εδω πληρωνονται), αποφασισα να αλλαξω. Ξεκοψα απο ολους και απο ολα. Χρωσταω λιγα μαθηματα ακομα για το πτυχιο μου. Δε θα εχω κανεναν στην ορκομωσια μου και μου αξιζει αυτο. Ευτυχως θα εχω τους γονεις μου που με υπεραγαπανε παρα τα οσα τους εχω κανει. Μολις με το καλο παρω το πτυχιο μου και παω και στρατο, θελω να μεινω μονος μου, αν και οι γονεις μου λενε το κλασσικο ''τοσο μεγαλο σπιτι εχουμε κλπ'' να βρω μονος μου μια δουλεια. Αν και οι γονεις μου θελουν να με συντηρουν για παντα, πρεπει να βρω το κουραγιο να φυγω απο το σπιτι και να κανω πραγματα μονος μου. Να βρω και μια κοπελα να κανω μια υγιη σχεση, οπως και φιλους που να τους φερομαι σωστα. Συνειδητα εδω και δυο χρονια δεν εχω κανει κατι με καμια, δυο χρονια τωρα ψαχνομαι να βρω τον εαυτο μου. Δεν ειμαι κακος ανθρωπος αλλα ισως και η υπερβολικη αγαπη των γονιων μου να με εκανε να φτασω στις συμπεριφορες που ανεφερα. Οπως και να εξελιχθουν τα πραγματα στη ζωη μου, ενα ειναι το σιγουρο, δε ξαναγυριζω στα παλια. Εχω αλλαξει και μου αρεσει αυτο. ΥΓ1. Σορρυ για το κατεβατο, ηθελα να πω καπου οτι καταφερα εδω και δυο χρονια να αλλαξω, μετα απο πολυ κοπο. ΥΓ2. Να αγαπατε και να σεβεστε τους γονεις σας, τους φιλους σας, τις σχεσεις σας, γιατι μετα μενετε μονοι σας και μονος του κανενας δεν ειναι ευτυχισμενος.

Ειμαστρ στα 30 και μου χε πε ότι δεν το χει πει σε κανένα ποτέ.... Όμως τις προαλες οταν χορεύαμε με ένα ελαφρό μεθύσι την φίλησα και της το είπα...μου ψιθύρισε στο αυτί ότι και εκείνη με αγαπά. Νιώθω απίστευτη ευτυχία...νιώθω ότι είναι ο έρωτας της ζωής μου...ταυτόχρονα φοβάμαι πολύ

Δεν ξέρω αλλά τα τελευταία χρόνια πάνε όλα στραβα. Η μάνα μου με προβλήματα υγείας και τώρα ο αδερφός μου με θρόμβωση. Δεν ξέρω τι συμβαίνει. Ειλικρινά είμαστε καλοί άνθρωποι και δεν έχουμε πειράξει κανέναν. Πέρα από τα οικονομικά δεν έχουμε και την υγεία μας. Αρχίζω να πιστεύω ότι κάποιος μας έχει καταραστεί.

Μου αρέσει μια γυναίκα που εκείνη όμως δε θέλει. Να της το πω ή να βρεθουμε από κοντά κάτι που αποφευγει , και να κάνω κίνηση να μην έχω απωθημένο ;

Είμαι με κάποιον ένα μισή μήνα το θέμα είναι ότι ο άνθρωπος αυτός φλερτάρει ότι κινείται όχι τώρα που είμαστε μαζί αλλά έχω μάθει από έγκυρες πηγές ότι τις φλέρταρε όλες και ότι κάτσει έχω ξενερώσει απίστευτα γιατί μου δείχνει ότι δεν έχει καμία προδιαγραφή για αυτήν που θέλει δίπλα του και δεν το κρύβω πως πλέον τον θεωρώ και λίγο απελπισμένο δεν είναι κατάσταση αυτή ότι κάτσει όπου κάτσει με οποία κάτσει οποία και να είναι η άλλη μόνο στην σκέψη ότι είμαι με αυτόν τον άνθρωπο μου δημιουργείται αναγούλα.

Της είπα ότι το tattoo που έχει στον πήχη του αριστερού της χεριού μου αρέσει πολύ,και μου απάντησε ότι έχει κι άλλο,σε άλλο σημείο,που θα μου αρέσει περισσότερο.Μου το είπε στο διάλειμμα της δουλειάς,και ήμασταν οι δυό μας.Να υποθέσω ότι με δούλευε,ότι μου έκανε πλάκα... Άντρας είμαι.

Ξεκίνησα την πρώτη μου δουλειά για να έχω κάποιο εισόδημα όσο σπουδάζω. Είμαι πολύ αγχώδης, θέλω να έχω έλεγχο του τι πρέπει να κάνω και γνώση στο τι γίνεται γύρω μου. Στη συνέντευξη ρώτησα και μου απάντησαν ότι θα υπάρξει μια περίοδος εκπαίδευσης. Ξεκινήσαμε όμως και δεν μου έχουν δείξει ουσιαστικά τίποτα, έχοντας όμως την απαίτηση να αντεπεξέλθω σε πράγματα που δεν γνωρίζω. Τους έχω ζητήσει να μου τα δείξουν αλλά δεν το κάνουν. Αυτό όμως εμένα με τρώει ζωντανό τόσο κατά τη διάρκεια της δουλειάς μου όσο και στον χρόνο που θα έπρεπε κανονικά να μελετάω. Μου προκαλεί δυστυχία.

Εδω και λίγο καιρό βγαίνω με καποιον. Υπαρχει εμφανη διαφορα ηλικιας, περιπου στα 17 χρονια. Είναι ευγενικός, τρυφερός και πανω απο ολα κυριος. Πιστεύω οτι του αρέσω και με σκέφτεται όσο τον σκέφτομαι και εγώ. Δεν ξέρω όμως αν η διαφορά της ηλικίας μελλοντικα θα μπορούσε να μας δημιουργήσει πρόβλημα.