ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχα γράψει ένα κείμενο εδώ πριν λίγο καιρό για το πόσο κουραστικό (σωματικά και ψυχικά) είναι δουλεύεις, τόσο, που όλες αυτές οι κακές συνήθειες εργασίας με τις εμπειρίες που έχω εδώ στην Ελλάδα με έκαναν να μισήσω την εργασία και το ιδανικό θα ήταν μία τετραήμερη απασχόληση έστω κ με 500- 600€ Πλέον έχω φύγει απο την πλήρης απασχόληση 6ημερη εργασία μου και έπιασα δουλειά σε ένα σούπερ μάρκετ πενθήμερο 4ωρο. Φυσικά τα χρήματα είναι πολύ λιγότερα αλλά παιδιά έχω σχετικά ηρεμήσει. Το σώμα μου άρχισε να ξεκουράζεται με περισσότερο ύπνο και σχεδόν η δουλειά είναι σαν χόμπι (προς το παρόν που είμαι 4ωρος, αργότερα θα κάνω κ υπερωρίες) Συμπέρασμα, έτσι θα έπρεπε να είναι οι δουλειές, να μην σου τρώει την ζωή, το θέμα είναι να γίνουμε πιο παραγωγικοί κ να δουλεύουμε λιγότερο όχι να δουλεύουμε κ πλέον με τα καινούργια νομοσχέδια εξαημερο. Αυτό είναι κατάντια, αλλά κάτι μου λέει πως ο μισθός μου σε κάποιο καιρό δεν θα μου φτάνει και έτσι αποφάσισα πως όταν θα γίνει αυτό θα φύγω εξωτερικό, αρκετά πια με αυτή την χώρα μπανανία

Λίγο πριν τα τεσσαρακοστά γενέθλιά μου έχω να εξομολογηθώ δύο πράγματα που αναθεώρησα: Μια ζωή αγαπούσα πολύ το καλοκαίρι. Φέτος ένιωσα βαθιά πόσο ανυπόφορη είναι η ζέστη. Οπότε έπαψε να είναι η αγαπημένη μου εποχή. Δεν αντέχεται. Επίσης μια ζωή αγαπούσα την πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Εδώ που κυκλοφορώ. Πλέον κάνω κινήσεις ώστε πολύ σύντομα να πάω να μείνω στο εξοχικό μου μόνιμα. Ξέρετε τον στίχο ''απόψε ίσως δεν λείψω σε κανένα;'' Είναι από το τραγούδι του Παύλου Παυλίδη ''αφού λοιπόν ξεχάστηκα''. Κυκλοφόρησε πριν είκοσι χρόνια. Αυτή είναι η φάση μου. Μόνο που αντί για τη λέξη ''απόψε'' βάλτε τη λέξη ''γενικά''. Οπότε το μοιράζομαι εδώ ότι πλέον θα πάω να απομονωθώ μόνιμα στο εξοχικό μου. Όχι στην πόλη δεν ζούσα απομονωμένος, μες στον κόσμο ήμουν, αλλά τώρα κατάλαβα ότι η νέα αρχή είναι το να μείνω μόνιμα στο εξοχικό μου. Μια πλήρης απομόνωση. Το γράφω εδώ για να το θυμάμαι, έτσι κι αλλιώς δεν έχω και πού αλλού να το πω. Και να είχα, δεν θα είχε νόημα. Αυτή λοιπόν είναι μια απόφαση ζωής που πήρα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. θα γίνω άνθρωπος της (παραθαλάσσιας) επαρχίας έστω και τώρα.

Μερικές φορές τα πράγματα στις ερωτικές σχέσεις δεν είναι ξεκάθαρα. Ξεκάθαρο παράδειγμα: Μια κοπέλα που απορούσε επειδή ένας άνδρας που ήταν πολύ της θεωρίας, αναλυτικός, αλλά δεν έκανε ποτέ κίνηση σε ερωτικό επίπεδο προς αυτήν ξαφνικά ένα βράδυ σε μια συζήτησή τους τελικά οπλίστηκε με θάρρος και την φλέρταρε ανοιχτά και ξεκάθαρα κι έκανε κίνηση (και κυριολεκτικά). Αυτή μετά από αυτό δεν το συνέχισε μαζί του αν κι εκείνο το βράδυ ανταποκρίθηκε στην επιθυμία του χωρίς να προχωρήσουν σε ερωτική ολοκλήρωση. Έμεινε απλώς στο ''φάσωμα'' (συγνώμη αν δεν αρέσει σε κάποιους ο όρος, ούτε εγώ τον χρησιμοποιώ πολύ αλλά δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω). Τι συμπέρασμα θα βγάζατε εσείς για την κοπέλα; Ότι δεν της άρεσε που ο τύπος ενώ ήταν καλός συζητητής μαζί της, ξαφνικά έκανε κίνηση και της έδωσε με θαρραλέο τρόπο να καταλάβει ότι την ήθελε ερωτικά. Κάποιοι θα πουν ότι πρέπει να ξεχωρίζουμε και τι είδους σχέση θέλουμε να έχουμε με τους άλλους, αλλιώς συμπεριφερόμαστε σε όσους μας ελκύουν ερωτικά, αλλιώς σε όσους μας αρέσει να συζητάμε μαζί τους, αλλιώς σε όσους τους βλέπουμε σαν φίλους κι ότι έτσι κάνουν όλοι κι ότι η συγκεκριμένη κοπέλα τα έχει ξεκάθαρα αυτά στο μυαλό της (άλλο αν ''παρασύρθηκε'' το συγκεκριμένο βράδυ σε ολιγόλεπτη ερωτική ανταπόκριση) κι ότι γενικά πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε κι ότι όλοι πάνω-κάτω λειτουργούν έτσι. Κι όμως αυτή η κοπέλα χρησιμοποίησε τον ίδιο τρόπο αυτού του τύπου στην προσέγγισή της σε μένα. Αυτόν τον τρόπο που της προκάλεσε απορία. Περάσαμε από τη θεωρία και τις συζητήσεις στην πράξη με δική της πρωτοβουλία και στην περίπτωσή μου υπήρξε ερωτική ανταπόκριση και ολοκλήρωση αρκετές φορές. Αυτό το λέω επειδή συνήθως αρκετοί άνθρωποι λένε πως οι σχέσεις είναι απλές, καθόλου περίπλοκες αρκεί να ξέρεις τι θέλεις κι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν στο μυαλό τους αυτό που θέλουν και ξέρουν να ξεχωρίζουν και διάφορα τέτοια. Ενώ οι ερωτικές σχέσεις είναι περίπλοκες. Τελεία. Ποτέ δεν ξέρεις με ποιόν τρόπο θα κερδίσεις και με ποιόν θα χάσεις κάτι που επιθυμείς.

Ωραία η δημιουργία οικογένειας(εννοώ την απόκτηση παιδιού)αλλά πολλές φορές αγανακτείς όταν ακόμα και για ένα απλό μπάνιο στη θάλασσα να πάς,δέν μπορείς να το ευχαριστηθείς όταν έχεις ένα τρίχρονο παιδί και δέν μπορείς ούτε στιγμή να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του.Όχι 4 μάτια(τα δικά μου και του πατέρα του),αλλά και 14 να είχαμε,και άλλα τόσα πόδια να τρέχουμε από πίσω του,πάλι δέν θα έφθαναν για να μήν ξεφύγει από την προσοχή μας.Αυτό συζητούσαμε λίγο πρίν με τον άντρα μου,και ενώ η ευτυχία μας για την ύπαρξη του παιδιού μας είναι απερίγραπτη,εντούτοις η εξουθένωση μας έχει λίγο καταβάλλει.Σκεφτόμαστε σοβαρά και για δεύτερο παιδί και σύντομα,αλλά όποτε το λέμε,ταυτόχρονα κοιταζόμαστε στα μάτια με τον άντρα μου εννοώντας "σίγουρα;" Ευελπιστούμε να ξεκουραστούμε λίγο και να απολαύσουμε το χρόνο μας οι δυό μας ως ζευγάρι και μόνο,όταν θα πάμε διακοπές για 10 μέρες και το παιδί θα το πάρουν οι γονείς μου για διακοπές στο χωριό.Άν και θα έχουμε συνεχώς την έννοια του,θα το αποχωριστούμε για λίγες μέρες για να ξεκουραστούμε κι εμείς.Πάντως να ξέρετε,είστε τυχεροί όσοι είστε ελεύθεροι υποχρεώσεων που σχετίζονται ειδικά με την ύπαρξη παιδιών,γι'αυτό και να χαρείτε όσο περισσότερο την ελευθερία και την ξεγνοιασιά σας,πρίν μπείτε κι εσείς στα βάσανα.Γλυκά βάσανα μεν,δέν παύουν όμως να είναι βάσανα.Καλό καλοκαίρι!

Που λέτε πριν κάποιο διάστημα μπήκα σε μια παρέα με δυο ακόμη κοπέλες . Τα πηγαίναμε πολύ καλά θεωρούσα ότι υπάρχει εμπιστοσύνη και γενικά σαν άτομο εύκολα εκμεταλλεύσιμο που είμαι προσφερόμουν συνεχώς για βοήθεια . Γενικά η μια κοπέλα ήταν ανάξια εμπιστοσύνης συνεχώς έβαζε λόγια δημιουργούσε καυγάδες και γενικά ήταν ασταθής . Εγω με την δεύτερη κοπέλα ήμουν πιο κοντά και θεωρούσαμε αναξιόπιστη την πρώτη . Πριν ένα μήνα αρχίζω να αντιλαμβάνομαι ότι αρχίσουν οι δυο τους να έρχονται πιο κοντά μέχρι που σκάει η βόμβα . Λαμβάνω ένα κατεβατό μήνυμα από την δεύτερη κοπέλα που μου λέει ότι δεν θέλει καμία σχέση μαζί μου και οτι έμαθε από την πρώτη ότι λέω τα οικογενειακά της και γενικά πράγματα που μας είχε εμπιστευτεί (εννοείται πως δεν Ισχυε) . Προσπαθώ να βγάλω μια άκρη και μου είναι αδύνατον καθώς δεν μπορεί να υπάρξει επικοινωνία . Μετά φρικαρω και αρχίζουν και άλλοι κοινοί γνωστοί να μου λενε οι δυο φίλες σου είπαν αυτό είπαν το άλλο … σε κάποια φάση αποφασίζω να μπλοκάρω τους πάντες σε κοινούς γνωστούς τους εξηγώ εννοείται το λόγο που ήταν ότι δεν ήθελα να μαθαίνω και όλα καλά ως εδώ . Προσπαθώ να γεμίζω χρόνο με τη δουλειά μου έτσι ώστε να μη σκέφτομαι και γενικά να είμαι με κόσμο για να μπορέσω να συγκρατώ τον εαυτό μου . Όλα καλά ως εδώ και αφού δεν έχω επαφή με κανέναν λέω οκευ σταμάτησε το θέμα και πάμε παρακάτω . Στο κυρίως θέμα τώρα εμείς είμασταν λαιβ σε μια διαδικτυακή πλατφόρμα πολλές φορές με Συζητήσεις κλπ . Εγω κατήργησα την εφαρμογή έτσι ώστε να Αποφύγω σπόντες , συζητήσεις προς το άτομο μου κλπ . Σήμερα λοιπόν λαμβάνω ένα μήνυμα από έναν κοινό γνωστό που όλες μας συναναστρεφόμασταν και μου ζητά να επικοινωνήσω μαζί του . Σε αυτό το σημείο να πω ότι αναγκαστικά να αλλάξω νούμερο τηλεφώνου , μιλάμε λοιπόν με τον γνωστό μου και μου λέει πως η πρώτη κοπέλα η αναξιόπιστη συνεχίζει ακάθεκτα μετά από ένα μήνα τα λαιβ , με διασύρει με το χειρότερο τρόπο , πιάνει κοινούς γνωστούς και λέει πως τους εκραζα και δίνει γενικά για εμένα την χειρότερη εντύπωση . Πολλά πράγματα όντως είχαν συζητηθεί αλλά αυτά που λέει είναι με πολλές σάλτσες και διαστρεβλωμένα . Με φέρνει σε ένα σημείο να σκέφτομαι τα χειρότερα και να μη ξέρω πως να το διαχειριστώ . Ήθελα να της στείλω εξώδικο ακόμη όταν ξεκίνησε η συγκεκριμένη κατάσταση αλλά λόγο καταστάσεων δεν το έκανα . Θέλω όμως να το κάνω τώρα . Το θεωρείται παρατραβηγμένο ;

Καλησπέρα… είμαι γυναίκα, 31, ελεύθερη επαγγελματίας που ζει σε μια επαρχιακή πόλη… νιωθω την ανάγκη να γνωρίσω καινούριο κόσμο και να αποκτήσω μια όμορφη σχέση με σκοπό τον γάμο και την οικογένεια… πρόσφατα γνωρισα κάποιον ο οποιος μου κέντρισε το ενδιαφέρον… πιστεύετε είναι ακραιο και απελπισμένο να του προτείνω να βγούμε ή «αυτα δν τα κάνουν οι κοπέλες» και περιμένουμε από τον άλλον να κάνει το πρώτο βήμα;; Κι άμα δν το κάνει; Εγώ πιστεύω ότι μπορεί απλά να είναι και ντροπαλός.. θα φανεί απελπισμένο να επιδιώξω μια καλύτερη γνωριμία;; Με όποιον το έχω συζητήσει μ λέει ότι πρέπει να περιμένω εγώ να κάνει αυτός το πρώτο βήμα… θα ήθελα να ακούσω τις γνώμες σας…

όπως λέει και το άσμα! Τί άλλο μπορεί να ποθήσει και να έχει κάποια για να είναι ευτυχισμένη το καλοκαίρι και με καύσωνα; Κατά τη γνώμη μου τίποτε άλλο,και δέν νομίζω να διαφωνήσετε! Άχ,πόσο ωραία είναι η ζωή με αυτά τα πολύ απλά αλλά τόσο ουσιώδη!

Συζητούσα πρόσφατα με ένα άτομο και μου έλεγε πόσο του αρέσει να είναι όλα χαλαρά στον έρωτα. Ούτε βιασύνες, ούτε πίεση, θα μπορούσε μου είπε χαρακτηριστικά να μείνει πολύ καιρό μόνο, δεν νοιάζεται καθόλου. Για όσο χρειαστεί. Κι όταν το ρώτησα αν έχει μείνει πολύ καιρό μόνο, για πόσο καιρό έχει μείνει μόνο, να μου το προσδιορίσει χρονικά αυτό, μου απάντησε: το πολύ ένα μήνα αλλά ίσως με ενδιάμεσα διαστήματα όπου έσπαγε την ''ερωτική αποχή'' αν συνέβαινε καμιά σούπερ περίπτωση καθαρά για σεξ. Κι εκεί εξήγησα σε αυτό το άτομο ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι πραγματικά ερωτικά μόνοι και που χρειάζεται να καταβάλλουν ιδιαίτερη προσπάθεια στον έρωτα, να κάνουν γνωριμίες, να ενεργοποιηθούν, γιατί αν το ζήσουν έτσι χαλαρά όπως αυτό το άτομο προτείνει, χωρίς να νοιάζονται, τότε περνούν στην κυριολεξία μια ζωή χωρίς έρωτα. Και μου απάντησε πως δεν το καταλαβαίνει αυτό γιατί το συγκεριμένο άτομο όταν βγαίνει, πάντα μου είπε ότι θα βρεθούν άλλοι άνθρωποι να ζητήσουν το τηλέφωνό του ή τα social media του ή που θα προτείνουν να φύγουν από το χώρο που βρίσκονται και να πάνε στο σπίτι ή κάπου αλλού πιο άνετα τέλος πάντων. Και το βλέπω κι εγώ ότι του συμβαίνει όταν βγαίνω με αυτό το άτομο. Κι έτσι κατάλαβα ότι γι' αυτό το λόγο υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα τι είναι ερωτική μοναξιά. Επειδή ποτέ δεν συμβαίνει στους ίδιους, νομίζουν ότι όλοι έχουν προτάσεις.

Γράφεις κάτι όμορφο χωρίς να έχεις κάποιο συγκεκριμένο άτομο στο μυαλό σου. Απλά από ερωτική αδημονία. Από ερωτικό πόθο. Ή από τη συγκίνηση που σου προκαλεί ένα άτομο που έχεις πρωτογνωρίσει. Το διαβάζουν κάποιοι (φυσικά δεν αναφέρεις πουθενά όνομα του προσώπου) και σου λένε οι αναγνώστες ότι ''αν μου το έγραφες εμένα, θα είχα λιώσει'' ή ''μακάρι να αρέσει στη σύντροφό σου και να το δει, είναι πολύ συγκινητικό''. Κι εσύ δεν έχεις καν σύντροφο. Έχεις έναν πόθο. Ερωτικά μόνος κι όμως ο έρωτας ρέει μέσα στις φλέβες σου, είσαι έτοιμος γι' αυτόν. Ξέρω, την παραπάνω φράση πολλοί θα την χλευάσουν, ίσως κάποιοι δεν την καταλάβουν καν. Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου όσους τη νιώσουν γιατί πιθανόν να την έχουν βιώσει. Κι έρχεται η στιγμή που ανοίγει ο ουρανός και βρέχει ευτυχία. Βρέχει εκείνη στη ζωή μου. Έρχεται εκείνη στη ζωή μου με δική της πρωτοβουλία. Της δείχνω κι αυτό το γραπτό, της γράφω κι άλλα τόσα. Όλα αφιερωμένα σε εκείνη που είναι το πιο όμορφο πλάσμα του κόσμου. Μου κόβει την ανάσα η ομορφιά της. Κι αυτή δεν καταλαβαίνει τίποτα απ' ό,τι της γράφω. Στην αρχή χαιρόταν και το έβρισκε ξεχωριστό και χαμογελούσε όταν τα διάβαζε. Ξαφνικά τα ίδια πράγματα δεν της αρέσουν. Ξέρω, η μέση αντίδραση αναγνώστη εδώ θα είναι: ''και τι θες να μας πεις, ότι είσαι μεγάλος συγγραφέας και δεν αναγνωρίζεται η αξία σου;''. Όχι. Καμία σχέση. Άλλο είναι το νόημα της εξομολόγησης. Ότι την πριγκίπισσα στην πραγματική ζωή την παίρνει (μαζί με σένα) κι ο άλλος που δεν την έχει βάλει στην καρδιά του, που δεν τον έχει εμπνεύσει σε τίποτα, που την θέλει και την σκέφτεται μόνο για συγκεκριμένα πράγματα συνήθως τελειωμένα ξημερώματα. Κι όχι δεν μιλάω για παράλληλη σχέση. Τέλος πάντων. Αυτός που την έχει για μούσα του, που οι λέξεις επανανοηματοδοτούνται από την παρουσία της, που η σκέψη και μόνο του πανέμορφου χαμόγελού της τον εμπνέει (θεέ μου, πόσο στ' αλήθεια αφοπλιστικά όμορφο χαμόγελο έχει, ειδικά αν την βλέπεις από απόσταση αναπνοής), αυτός χάνει στο τέλος. Δεν εννοώ απαραίτητα χωρισμό. Αλλά επέρχεται μια ψυχρότητα. Ενώ οι άλλοι που τη θέλουν μόνο για το κρεβάτι τους και της το λένε χύμα στο κύμα μια ζωή κερδίζουν και εκτίμηση και τα πάντα. Εσύ που γράφεις λόγια για εκείνη, λόγια με το αίμα σου να πάλλεται στις φλέβες σου, καταλήγει τελικά να λέει πως δεν το καταλαβαίνει αυτό που κάνεις καθώς και τα λόγια σου για να στη σπάσει. Ο άλλος, ο κάθε άλλος που δεν της έχει αφιερώσει ποτέ ούτε μισή πρόταση, που ακόμα και τη λέξη ''μωρό μου'' αν της γράψει σε μήνυμα θα το κάνει λάθος στην ορθογραφία και που η φαντασία του εξαντλείται στη φράση ''μωρό μου έλα για κρεβάτι, σχολάω νωρίς σήμερα'', αυτός είναι ο ευνοημένος. Εσύ είσαι ο ρομαντικός ''ακαταλαβίστικος'' από ένα σημείο και μετά, κατάλαβες; Αυτά που κάποτε καταλάβαινε πολύ καλά και της άρεσαν και σε ξεχώριζε γι' αυτά, τώρα τα λέει ακαταλαβίστικα.

Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι δεν λένε αλήθεια σχετικά με το τι θέλουν πραγματικά. Αυτό είναι πολύ εκνευριστικό. Δεν με νοιάζουν οι εξαιρέσεις, με νοιάζει ο κανόνας. Και ο κανόνας δυστυχώς είναι αυτός που λέω. Όλοι λένε ότι αναζητούν τους ευγενικούς ανθρώπους, αυτούς που εκτιμούν όσα τους δίνει ο άλλος, που ξέρουν να εκφράζονται και με λόγια και με πράξεις με ωραίο τρόπο. Γιατί δεν υπάρχει ειλικρίνεια; Να πουν ότι θέλουν τους ανθρώπους με άσχημη -αν όχι ολοκληρωτικά-τουλάχιστον αγενή συμπεριφορά ή αδιάφορη. Ότι όποιος δίνει και αγαπά είναι ακατανόητος γι' αυτό τον κόσμο. Μου αρέσουν πολύ οι ειλικρινείς άνθρωποι. Αυτοί που λένε ότι δεν τους αρέσει η καλοσύνη και το ενδιαφέρον, ότι τους πέφτουν βαριά τέτοια πράγματα ή τους ξενερώνουν. Όχι αυτοί που λένε ''αχ να έβρισκα έναν καλό άνθρωπο στη ζωή μου είτε για φίλο είτε οτιδήποτε'' ή ''αχ να βρισκόταν κάποιος να με βγάλει από τις κακές παρέες'' αλλά κατά βάθος αυτό θέλουν, τις κακές παρέες. Κι όχι δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνω ποιές είναι οι κακές παρέες, ο κάθε άνθρωπος σίγουρα έχει κάτι διαφορετικό στο μυαλό του για το τι σημαίνει κακό ή αλητεία κι αυτό το διαπίστωσα πρόσφατα για εκατομμυριοστή φορά. Αλλά γιατί δεν υπάρχει ειλικρίνεια; Να μην πουλάνε φούμαρα ότι ψάχνουν κάτι καλό, ιδιαίτερο και ξεχωριστό ενώ γουστάρουν το κακότροπο χυμαδιό και δεν έχουν και όρεξη να το βγάλουν από τη ζωή τους. Επίσης σέβομαι κι εκτιμώ τους ανθρώπους που λένε ότι κάνουν πράγματα μόνο για τα λεφτά. Που δεν το παίζουν υπεράνω ενώ βλέπεις ότι κάνουν πράγματα μόνο για τα λεφτά. Αλλά η ειλικρίνεια αγνοείται στις περισσότερες ανθρώπινες συμπεριφορές. Και όχι δεν είναι οι λάθος άνθρωποι που γνωρίζω, οι περισσότεροι έτσι είναι. Άλλα λένε ότι ψάχνουν από τους άλλους κι άλλα είναι αυτά που επιθυμούν πραγματικά.