Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Εχετε επιχειρηση. Απασχολουσατε καποιο ατομο. Εκανε πολυ καλα την δουλεια του, αλλα προεκυψε μια διαφωνια με τα οικονομικα που εξελιχθηκε σε μεγαλο καβγα και ληξη της συνεργασιας. Εχουν περασει χρονια και σημερα αυτο το ατομο ηρθε και μου ειπε οτι αναζηταει εργασια στον χωρο μου. Πως θα ενεργουσατε; Για μενα, οταν τελειωσει μια συνεργασια βαζω τελος οριστικο. Οποιος φυγει, εφυγε για παντα. Την ειχε την θεση. Ας εμενε.
Ένας κοινός μας φίλος ακουμπάει κάπως παραπάνω από το φυσιολογικό ας πούμε την κοπέλα μου. Στην αρχή σκέφτηκα ότι είναι η ιδέα μου αλλά όσο πάει γίνεται και πιο έντονο. Εχθές την αγκάλιασε και τα χέρια του ήταν πιο κάτω από εκεί που θα επρεπε να είναι. Αυτή παίζει να ένιωσε αβολα και αμέσως απομακρύνθηκε, εγω του είπα "αρκετά με τις αγκαλιές" και μου απαντησε "ετσι κάνουν οι φίλοι". Δεν ξέρω αν το κάνει χωρίς να καταλαβαίνει ότι ξεπερνάει κάποια όρια.Το εχουν προσεξει και αλλα ατομα της παρεας μας.Η κοπέλα μου του έχει πει ότι δεν θέλει να την αγγίζει συνέχεια και αυτός κάνει κάθε φορά τα ίδια.
Έχω πει σε ένα αγόρι πως τον θέλω (17 ετών ήμαστε και οι δύο) αλλά δεν κάνει τίποτα απλά με αγνοεί,σήμερα επειδή ήμουν χαρούμενη είχα φτιάξει το πρωί χάρτινες καρδιές για να δώσω στους συμμαθητές μου που συμπαθώ.Του άφησα μία στο θρανίο που καθόταν εκείνη την στιγμή,ένας που ξέρει πως τον θέλω γέλασε και εκείνος ξαφνιάστηκε και μετά έκανε τον αδιάφορο,,,Δεν με πειράζει που δεν με θέλει αλλά γενικά μου φέρεται άσχημα ενώ γνωρίζει τα αισθήματα μου και σοβαρά προσπαθώ να μην τον ενοχλώ...Δεν μπορεί να σεβαστεί τα αισθήματα μου;
Καλησπέρα παιδιά.Θα θελα να μιλήσω για ένα παιδί το οποίο το ξέρω περίπου δύο χρόνια αλλά κάνουμε παρέα αρκετά τον τελευταίο μισό χρόνο.Η συμπεριφορά του είναι λίγο αντιφατική.Ενω μου συμπεριφέρεται γενικά πολύ καλά,με παιρνει τηλ για να πάμε για καφέ η βόλτα η να πάμε να φάμε και μου μιλάει αρκετά φιλικα πολλές φορές προσπαθεί να με μειώσει ειρωνευομενος με.Πχ όταν πάμε για μπαλα μου μιλάει απαξιωτικά ότι δεν είμαι καλος(ενώ είμαι)η μιλάει σε άλλους απαξιωτικά για μένα.Καποιες φορές επίσης με αποκαλεί χοντρό(χωρίς να ειμαι) επειδή έχω κάποια παραπανισια κιλά.Καποιες φορές του απαντάω αλλά κάποιες άλλες κάνω ότι δεν καταλαβαίνω.Τι γνώμη έχετε?σκέφτομαι να τον κάνω στην ακρη.Νομιζω δεν είμαι υπερβολικός.
Να παω ταξιδι σε ενα νησι πολυ μακρια απο δω...Να καθομαι παραλια με ενα καφασι μπυρες και απλα να σκεφτομαι...Να περιπλανιεμαι στο νησακι απολαμβανωντας το αερακι...Να γνωρισω ντοπιες...
ΘΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗΣΩ,ΘΑ ΜΕ ΑΠΟΔΕΚΤΩ,ΘΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΘΑ ΕΚΤΙΜΗΣΩ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΕΧΩ,ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΩ.ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΚΛΑΙΓΟΜΑΙ,ΝΑ ΜΕ ΜΙΣΩ,ΝΑ ΜΙΣΩ ΤΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ,ΝΑ ΕΧΩ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΜΟΝΗ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΩ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ.
Καλησπέρα. Είμαι γυναίκα 24 χρονων (ανυπαντρη) και θα ήθελα να βοηθήσω με κάποιο τρόπο παιδακια που βρίσκονται σε ιδρύματα (ορφανά κλπ.). Οχι σαν υιοθεσία αλλά να μπορώ να το βλέπω, να το πηγαίνω βόλτες και να του καλύπτω κάποια έξοδα. Ξέρετε αν μπορεί να γίνει αυτό και πού?