ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κοντεύει να περάσει χρόνος από τότε που έχουμε να μιλήσουμε και όμως δεν τον έχω ξεπεράσει ... Τον αγαπώ ακόμα .. Σκέφτομαι τις λίγες στιγμές που ζήσαμε μαζί και θα ήθελα τόσο πολύ να είναι και πάλι μαζί μου .. Τότες πριν ένα χρόνο περίπου από σήμερα ήταν και η τελευταία φορά που του έστειλα μήνυμα και από τότε σιωπή ..Τελευταία φορά που βρεθήκαμε ηταν νοέμβριος.. τον πίστεψα ..ότι ηταν μόνος, δυστυχισμένος, οτι δεν ειχε κατι ή καποια αλλη..εγινε οτι εγινε μεταξυ μας και υστερα χαθηκε ξανά..οτι και αν ειπα οτι και αν εκανα απομακρυνθηκε παλι. Καποιες φορες οσο και αν προσπαθεις ολα ειναι ματαια. Τι και αν για μενα ηταν οτι μοναδικό και σημαντικοτερο ειχα.. Τώρα ενάμιση χρόνο μετά τίποτα από μας δεν έχει μείνει πια..μονο σκεψεις και αισθηματα που δεν προλαβα μαζι σου να ζησω. Θα ‘θελα πάλι να τον εμπιστευτώ να του δώσω μία ευκαιρία ξανά αλλά πολύ φοβάμαι ότι θα με εγκαταλείψει ξανά όπως και τότε .. Τι κρίμα οι άνθρωποι να μην καταλαβαίνουν καμιά φορά πόσο σημαντικοί μπορεί να είναι για σένα ..Λ.

Και δεν βρηκατε κατι στο αντικειμενο σας..Με τι ασχολειστε τωρα;;Εμενα με απελυσαν και νιωθω σκατα.Μια δουλεια της προκοπης δε βρισκω λιγο πιο σταθερη εστω:(Ειμαι 26 αικ ηδη εχω αλλαξει 3 δουλειες. Δε ξερω ρε γμτ , νιωθω αποτυχημενη . Ουτε στο αντικειμενο μου ουτε κατι αλλο μου καθεται καλα. Ολο κατι παει στραβα και ξανα απο την αρχη!!.

Κι ειναι ώρες που σε χωράω ολόκληροΨυχή και σώμα, σάρκα και πνεύμα.Οι αντοχές μου, μικρές κατα διαστήματα κι άλλοτε μεγάλεςΈνταση πίσω απ’ τα στήθη και Κόμπος στο λαιμό.Με κατοικείς. Με κατέχεις.Σε κουβαλώ, ειν’ ελαφρύ το φορτίο.Ξεκλειδωσες την πόρτα μου με κλειδια δικα μου. Δε ζήτησες την άδεια μα περίμενες. Οι κλέφτες δεν περιμένουν ..Με άνθισες. Μοσχοβολάω..Ο κήπος μου γέμισε λουλούδια Αλλά πες μου κάτι αν ξέρεις.. Αυτό ειν’ αλήθεια ο έρωτας.. ;

Χωρισα με το αγορι μου και ειμαι ακομα κολλημενη μαζι του..Τον εχω μονο στο ινσταγκραμ,οπου ο καθενας βλεπει τα στορυ του αλλου..Τον θελω τοσο πολυ αλλα δεν προχωραει το πραγμα,οποτε πρεπει να ξεκοψω μια και καλη.Μια αποφαση ειναι ξερω αλλα δεν τα καταφερνω.Καμια λυση?

Καλά κάθομαι σπίτι και ακούω τη μάνα μου στο τηλέφωνο να με παροτρύνει να πηγαίνω σε κλαμπ (αλλά να μην πίνωμπόμπες) και πώς αν δεις τον παπά της ενορίας με κανονικά ρούχα αναστενάζεις (wtf!).

Πότε θα ερωτευτώ εγώ μου λέτε;

Λοιπόν..είχα μια σχέση 2 χρόνια με έναν άνθρωπο με μεγάλη διαφορά ηλικίας(25)χωρίσαμε για πολλούς λόγους...Εγώ ακόμα τον σκέφτομαι ...Απλά αποτι έμαθα τώρα βγαίνει με μια κοπέλα(πολύ ωραία δυστηχως)(18 χρόνων κοπέλα είναι) την οποία περνάω εγώ 5 χρόνια..Απορώ αφού εμένα με λέγε ανώριμη και ότι δεν μπορεί να συνεννοηθεί σε κάποια πράγματα με την άλλη που περνάει 30 χρόνια έχει πιο πολλά κοινά σημεία?Γενικά στεναχωριέμαι πολύ που βρήκε άλλη τόσο σύντομα,που με. Ξεπέρασε τόσο εύκολα και προχωρήσει..Το σκέφτομαι πολύ συχνά μέσα στην μέρα,μιζεριαζω και κλείνομαι στον εαυτο μου..Όπως φαιροταν σε μένα θα φαίρεται και σ αυτήν τώρα...γενικά στην σχέση μας ήταν υπέροχος..

Επί πολλούς μήνες παραγγέλναμε από το ίδιο σουβλατζίδικο.Τις περισσότερες φορές ερχόταν το ίδιο παλικάρι. Το πουρμπουάρ του ήταν από 50 λεπτά μέχρι 1.50 ευρώ, ανάλογα τα οικονομικά μας, και τις καιρικές συνθήκες. Συνολικά πρέπει να έχει πάρει πάνω από 50 ευρώ σε πουρμπουάρ, ίσως και περισσότερα.Μια μέρα ένας συγγενής νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο και δεν είχα φάει τίποτα από το πρωί. Παράγγειλα λοιπόν να φάω γιατί πεινούσα όμως επειδή τα λεφτά που είχα ίσα που με έφταναν για να πάρω ταξί, με ανάγκασαν να μην του δώσω πουρμπουάρ ώστε να μην γίνω ρεζίλι αργότερα στο ταξί.Μόλις είδε ότι δεν του άφησα πουρμπουάρ, κρέμασε τη μούρη του στο πάτωμα, μου έδωσε τη σακούλα με το φαγητό λες και ήταν σκουπίδια και όταν τον χαιρέτησα μου είπε με βαριά φωνή γειαααααα.Από εκείνη τη μέρα κάθεται και λέει σε φίλους μου (έχουμε κοινούς φίλους) ότι είμαι τσιγκούνης, ότι είμαι σκουπίδι και μέχρι στιγμής δύο άτομα δεν μου μιλάνε εξαιτίας του.Συμφωνώ πως η δουλειά του delivera είναι σκληρή, όμως καλά θα κάνετε ορισμένοι να καταλάβετε πως υπάρχουν και χειρότερα και πως εμείς που παραγγέλνουμε σας ταίζουμε και έχετε εσείς δουλειά. Αν δεν σου φτάνουν τα 600 ευρώ που σου δίνει το κατάστημα και λες τσιγκούνη όποιον σου αφήνει μικρό πουρμπουάρ τότε άραξε και έλα να σου πω άλλα παραδείγματα με ανθρώπους που κάνουν πραγματικά σκληρή δουλειά!- Σεκιουριτάς: Εργασία όσες ώρες χρειαστεί. σερί. Πρωί, μεσημέρι, βράδυ, μεσάνυχτα! Δεν υπάρχει κρύο και ζέστη. Αν φυλάς σε εξωτερικό χώρο θα κάθεσαι ακίνητος επί ώρες γιατί έτσι πρέπει.- Υπάλληλος καθαριότητας σε όχημα: Μαζεύει τα σκουπίδια που πετάς από το σπίτι σου, με κρύο και βροχή, ακόμα και τα μεσάνυχτα. Αυτός γιατί να μην πάρει πουρμπουάρ?- Courier / ταχυδρόμος: Ίδια δουλειά με εσένα. Δεν παίρνει πουρμπουάρ. Γιατί? Γιατί είναι "δημόσιος υπάλληλος" ή γιατί "αυτή είναι η δουλειά του".- Οδηγός αποχετευτικού οχήματος και υπάλληλοι: Ξεβουλώνει τον βόθρο σου και πάει την βρωμιά από το σπίτι σου αλλού. Τα λεφτά που θα πάρει πάνε στην ιδιοκτήτρια εταιρεία. Αυτός γιατί να μην πάρει πουρμπουάρ?Αν μου απαντήσεις "γιατί ο πελάτης φωνάζει και παίζω τη ζωή μου κορώνα γράμματα παιρνόντας κόκκινα φανάρια" τότε φίλε εσύ παίζεις τη ζωή σου ρουλέτα. Δεν σε ανάγκασε κανένας. Όλες οι παραπάνω δουλειές είναι σε ζήτηση, εσύ επιλέγεις να μεταφέρεις φαγητό για την δική σου ευκολία.Πριν κράξεις τον πελάτη για την "τσιγκουνιά" του επειδή του πήγες το φαγητό του, σκέψου πόσοι άλλοι σε βοηθάνε κάθε μέρα (βλέπω παραπάνω) και δεν τους δίνεις τίποτα!

Έχω γράψει εξομολόγηση με το προβλήμα μου και όταν κατέληξα στο τι θα επιλέξω τελικά μου απάντησα από κάτω σε σχόλιο χωρίς να ξέρετε ότι είμαι το ίδιο άτομο . Ευχαριστώ για την προσοχή σας

Ποιοι τελικά από όλους σας είστε με τον έρωτα της ζωής σας? Είναι έτσι όπως το φανταστηκατε?