ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαβάζω εδώ αλλά και ακούω αρκετούς να λένε "θέλω να της στείλω καλή χρονιά, αλλά μετά από τόσο καιρό δεν έχει νόημα, σιγά μην απαντήσει καν." Παιδιά, πραγματικά στείλτε. Δεν μπορείτε να ξέρετε τι και πως νιώθει η άλλη. Μπορεί να περιμένει πως και πως να της στείλετε, και ας πέρασαν μήνες, και ας ξεκοψατε απότομα. Είναι ευκαιρία τώρα και η κατάλληλη αφορμή. Αν δεν προσπαθήσετε δεν θα μάθετε πότε. Μη κολλάτε σε εγωισμους και ντροπες. Και αν δεν απαντήσει, τουλάχιστον δεν θα σας μείνει η αμφιβολία! (...εγω πάντως θα ήθελα να μου στείλει...) Καλή χρονιά!

Με το αγόρι μου είμαστε 2 χρόνια μαζί δεν μένουμε ακόμα μαζί λογο οικονομικών και οικογενειακών καταστάσεων που θα καταλάβετε σε λίγο . Ο μπαμπάς του έχει καρκίνο χρόνια και είναι δύσκολα τις τελευταίες δυο βδομάδες το αγόρι μου όμως φέρεται λίγο περίεργα δηλαδή αυτές τις δύο βδομάδες δεν πάμε πουθενά και δεν εννοώ ποτά, ξενύχτια, διασκέδαση εννοώ έστω μια βόλτα στην γειτονιά μιας και θέλει να είναι δίπλα στο σπίτι σε περίπτωση που κάτι συμβεί βρισκόμαστε ΜΟΝΟ σπίτι του εκτός μια φορά που ήθελε να δει και τους φίλους του έτσι βγήκαμε λίγο στην γειτονιά ! Να πω πως ο μπαμπάς του έχει και την γυναίκα του μαζί (την μαμά του αγοριού μου )οπότε δεν μένει τελείως μόνος του και ανά πάσα στιγμή στην γειτονιά θα είμαστε αν κάτι συμβεί όπως φοβάται ! Αρχίζω να πιστεύω πως και κάτι άλλο είναι στην μέση δεν γίνεται τόσο πανικός να βρισκόμαστε μόνο σπίτι του, Αυτή η κατάσταση μπορεί να κρατήσει μήνες , χρόνια έτσι θα είμαστε?όταν το συζήτησα μαζί του άρχισε να λέει ότι δεν τον καταλαβαίνω πως σκέφτομαι μόνο την καλοπέραση μου κτλπ ενώ είναι φανερό ότι τόσο καιρό κάνω υπομονή,είμαι δίπλα του και δεν μιλάω γιατί ξέρω την κατάσταση αλλά διακρίνω μια υπερβολή και αν του το πω αυτό πάλι θα νευριάσει Δεν ξέρω πλέον πως να το χειριστώ αν από την άλλη απομακρυνθω (που δεν θέλω )θα βγει σε βάρος μου αυτό!! Δεν ξέρω βοηθήστε με !!!

Δύσκολα συντηρείται ένας γάμος στις μέρες μας, ακόμη δε πιο δύσκολα, συντηρείται ένα διαζύγιο. Προσέχετε ποιόν ή ποιά παντρεύεστε. Ειδικά οι άντρες. Λένε ότι όταν παντρεύεται ένας άντρας, μαζί με την γυναίκα του παντρεύεται και το κράτος. Πολύ σωστή κουβέντα.

Εχει νοημα να βρεθεις με πρωην να συζητησεις για το μεταξυ σας οταν το ληξατε οχι απο κοντα εδω κ ενα μηνα; Θελω να κανω μια συζητηση μαζι του δια ζωσης κι ας μη ξαναμιλησουμε..δε γινεται να διακοψουμε μεσω τηλ. ελεος! Λετε να μου ριξει ακυρο; Σκεφτομαι να παρω το ρισκο κι ο,τι γινει..το πολυ δε θα ξαναασχοληθω..θα ξερω ομως οτι προσπαθησα, οτι του εδωσα την ευκαιρια να μιλησουμε και μου ειπε οχι.

Τα τελευταία 4 χρόνια κάθε αρχή της χρονιάς έχω πάντα τους ίδιους στόχους. Ποτέ όμως δεν τους υλοποιώ όχι γιατί βαριέμαι αλλά γιατί φοβάμαι ότι αν τα καταφέρω θα αλλάξω. Αυτά τα τέσσερα χρόνια έχω καταφέρει πολύ δυσκολότερα πράγματα που δεν περίμενα ποτέ ούτε καν να τα επιχειρήσω, αλλά δεν σήμαιναν τόσο πολλά για μένα. Έχει κανείς κάποια συμβουλή του πως μπορώ να ξεπεράσω αυτό το νοητικό εμπόδιο? Επειδή είναι κάτι το οποίο αγαπώ πολύ σκέφτομαι να πάω ακόμα και σε ψυχολόγο για να το λύσω.

ολο το '21 ητα ν ενα βυθισμα στην μοναξια και στην συνειδητοποιηση της ματαιοτητας.μονο ο ερωτας δινει την προοπτικη της ψευδεσθησης του καθετου χρονου,ομως τελικα και ο ερωτας σκληρα και αδιαφορα σβηνει μεσα στην ληθη του περασματος του χρονου.ειμαστε παντα μονοι μας. περασα τις γιορτες απομονωμενος σε ενα αγροκτημα διαβαζοντας την αντα του ναμποκοφ. ηδονιστικη εμπειρια.... μια νοσταλγια απο χρωματα-αρωματα-αγγιγματα με εχει κυριευσει...την ιδια ωρα ομως η μοναχικοτητα ανατελλει ως ορισμος της υπαρξης μεσα στην κοσμικη σουπα. νυμφες και μουσες χορεουν καθως γεμιζει η νυχτα τον υγρο ουρανο....

Φέτος βρέθηκα να κάνω πρωτοχρονιά μόνη μου εγώ και τα σκυλάκια μου η μητέρα μου δούλευε και ο πατέρας μου ήταν στο σπίτι αλλά λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου θεώρησε σωστό να πάει να καθίσει στο δωμάτιο του.. Ούτε ήρθε να μου ευχηθεί εγώ πήγα. Αισθάνθηκα τόσο την αδιαφορία του που μου προκαλεί συνεχώς αρνητικά συναισθήματα τα οποία μου ξεσπανε συνέχεια

Είμαι κοπέλα, και εχουν τυχει διαφορα κουλα στο γυμναστηριο. Θα πω μονο όσα αφορούν όσους με σηκώνουν για να κάνουν στο μηχανημα που κάνω εγώ. Με σηκωσε ενα παιδι και φοραγε κοντο σορτς και στο συγκεκριμενο οργανο βαζεις τα ποδια σου και το εχω παρατηρησει πως οι αντρες το κανουν μουσκεμα ΜΟΥΣΚΕΜΑ ομως. Και με σηκωσε για να κανουμε εναλλαξ. Κακως αφου τον ειδα να φοραει κοντο δεχτηκα. Οκ πες λαθος μου! Το εκανε μουσκεμα και μετα αν καθομουν θα γινοταν μες στον ιδρώτα το κολαν μου. Ε και εγω σηκωθηκα εξαιτίας του και δεν εκανα καθολου! (να πω οτι πριν κατσω το χα καθαρισει κιολας ...αδικα τελικα). Αλλα μου τυχαινουν και αλλα. Με το που μπαινω και παω να κατσω στο σε ένα μηχάνημα ερχεται ενα μεγαλος κυριος 45-50 και ετσι απαιτητικα ζητησε να κανουμε εναλλαξ είπε βιάζεται. Οκ δεχτηκα λεω τι να κανω; Και μου αλλαξε το υψος του καθίσματος χωρις να το φτιαχνει μετα και εγω ειχα και μια θλαση στο χερι και ποναγα ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ για να το ξαναφτιαχνω, ηθελε και πολύ δυναμη. Και το απιστευτο οτι όταν τελείωσε και εφυγε τον ειδα πως απλα μιλαγε και χαζευε δεν εκανε ΤΙΠΟΤΑ δεν τον ειδα ουτε να βιαζεται ουτε να πηγαίνει πηγαινει σε αλλο μηχάνημα, μιλαγε και εκανε πχ 1-2 επαναληψεις στον μονοζυγο και γυρόφερνε. Δεν μου την επεφτε παντως ηταν φουλ αγενής. Λεω δεν παμε καλα αυτός ηρθε και μου φέρθηκε σαν να του χα σκοτώσει την μάνα και απλά με σήκωσε για σπάσιμο. Μια αλλη κυρία 45χρονη περίπου, μου ζητησε να κανουμε μαζι ειπα ναι και μετα παιδια λεει αν δεν σε πειραζει δεν καθεσαι να κανεις στο διπλα (αλλη μυική ομαδα γύμναζες με το διπλα) και λεω οκ ναι δεν πειραζει θα παω και πήγα. Και μετα με το που τελειωσε ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ μηχάνημα , εκει που με εστειλε δηλαδη. Η ερωτηση μου γιατι δεν πηγαινε στο διπλανο που ταν αδειο εξαρχης και με σηκωσε; Η μανα μου ειπε αλλη φορα να μην ξανασηκωνομαι και πως κατι θελουν να κανουν ολοι αυτοι ! Τι να πω το κάνουν ως εξυπνάδα; Ε αυτο θα κανω ΤΕΛΟΣ ρε παιδια ΕΛΕΟΣ. Τι ψυχολογικα εχει ο κοσμος; Αλλα φοβαμαι πως θα βγω η αγενής, και οτι μπορει να το κανω αυτο σε καποιον ο οποιος όντως να βιάζεται και να μην το κάνει επίτηδες. Ε τι να κανω ...ας βγω αγενής. Τωρα καταλαβα γιατι οταν ειχα πρωτοξεκινήσει ειδα μια μεγαλυτερη κυρια να λεει σε μια κοπελα να κανουν μαζι και γυρνα αυτη και κανει ΟΧΙΙΙΙΙΙ ετσι με αγένεια απλα και κοφτα οχιιιιι. Και εγω σκεφτηκα μα καλα γιατι τοση αγένεια; Ηξερε τι έκανε αυτή τελικά!

Εκανα το τυπικό και ουσιαστικό μου καθήκον και επικοινώνησα με ολους σχεδόν τους φίλους για τις γιορτές. Μια ευκαιρία εχω να ευχηθώ στον εαυτό μου εδώ στις εξομολογήσεις: Να με φροντίσω περισσότερο, να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στους φίλους μου και να ζω μια μερα κάθε μήνα σαν να ξερω οτι θα πεθάνω αυριο. Μου εύχομαι περισσότερο αυτοπεποίθηση όταν αμφιταλαντεύομαι και την σιγουριά οτι κανενός η ζωή δεν ειναι τέλεια. Μου εύχομαι να μην ξεχνάω αυτα που εχω και ειναι πολύτιμα και να μην αφήνω τα θελω μου δευτερα συνεχώς. Μου υπόσχομαι να αδυνατίσω λιγο γιατι μου παει. Μου εύχομαι να συναντήσω εναν ενδιαφέρον άνθρωπο περισσότερο αυτή τη χρονια. Α! Και να κάνω ενα πάρτυ με 80s μουσική που μου αρεσει για λιγους και καλούς. Μου υπόσχομαι να αφήσω τους μαλακες με τους ομοίους τους και να ασχολούμενοι γούστο. Καλή μου χρονια λοιπόν και σε ολους εσάς φιλια και ειλικρινείς ευχές χχ

Ζήσαμε κάτι τόσο έντονο...Όσο έντονα ξεκίνησε τόσο έντονα τελείωσε...Δεν ήταν έτοιμος για σχεση, εγω δεν εμπιστευομουν ευκολα και ήθελα διαρκώς επιβεβαίωση...ήταν κλειστός σαν στρείδι, ήμουν ανοιχτό βιβλίο..έλεγε λίγα, έλεγα τόσα πολλά...είχε πληγωθεί στο παρελθόν, δεν είχα πληγωθεί ποτέ.. ήταν της καριέρας ήμουν και εγώ της καριέρας..το σεξ υπέροχο...Μια απίστευτη σύνδεση...Μια φλόγα που δεν πρόκειται να ζήσω ποτέ ξανά.. Από την ημέρα που γνώριστηκαμε ταιεριαξαν τόσο πολύ τα κορμιά μας...κοιταζόμασταν και ξέραμε τι θα πούμε.. έχουν περάσει μηνεςς...ξερω οτι με σκεφτεσαι ξερεις οτι σε σκέφτομαι...κακο timing... δεν ξερω αν με αγάπησες, αν με ερωτευτηκες...ξερω οτι εφερα χαμογελο και ζωντάνια στη ζωη σου..εσυ στη δική μου ευτυχία...κρίμα που είμαστε χωρια πρωτη μερα του χρόνου.. Καλή χρονιά!