ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και όντας μόνη από παρέα το τελευταίο διάστημα..Δεν είχα μια πραγματική φίλη εννοώ..έτυχε να δεθω αρκετά με μια κοπέλα..περνάμε υπέροχα και σκάμε στα γελια κάθε φορά όμως δεν θέλω να γίνω πιεστική λόγω του ενθουσιασμού μου που βρηκα ενα άτομο να με καταλαβαίνει,και απλά πρπεει να βγάλω τις χαζές σκέψεις που δημιουργούνται από ανασφάλεια.αυτο.δεν θέλω κάποια λύση ξερψ τι να κάνω ήθελα απλά να το βγάλω από μέσα μου:p

Όσοι την ένιωσαν και βγήκαν από αυτή πως τα κατάφεραν;

Συντηρητικό περιβάλλον, μέσος όρος ηλικίας 50. Ήμουν ο μικρότερος (27) ως που ήρθε μια νέα συνομιλικη συνάδελφος η οποία μου αρέσει και θέλω να της το δείξω. Δεν έχω πολλές ευκαιρίες βέβαια καθώς δεν είμαστε στο ίδιο τμήμα και τη βλέπω λίγο κατά τη διάρκεια της μέρας. Αυτή είναι ακόμη άπειρη στη δουλειά και ντροπαλή... Θέλω να το χειριστώ πολύ διακριτικά γιατί πρόκειται και για εργασιακό χώρο. Καμία ιδέα;

Ειμαι 25 και σκέφτομαι το θέμα της οικογένειας, όχι τόσο να κάνω (γιατί ακόμα δεν είμαι οικονομικά εντάξει για να στηρίξω ένα παιδί και δε θέλω να βασιστώ απόλυτα στον άλλον, σχεδόν καθόλου) απλά σκέφτομαι.. πρέπει να είσαι ερωτευμένος για να κανεις παιδί; Πως «πρέπει» να νιωθεις για τον άλλον; Πρέπει απλά να πληρει τις προδιαγραφές; Να έχει δουλειά, να είναι καλός άνθρωπος και απλά να τον αγαπας; Ένα παιδί, το κανεις για εσένα; Χωρίς να σε νοιάζει πως νιωθεις για τον άλλον; Είναι καθαρά πρακτικό το ζήτημα; Βλέπω ζευγάρια που ακόμα και ερωτευμένα να είναι χωρίζουν. Μεγαλώνουν τα παιδιά, γονεις μόνοι τους. Ξέρω ότι δε μπορείς να μετανιώσεις που έκανες ένα παιδί, αλλά μπορείς να μετανιώσεις για τον άνθρωπο κι αυτό με βασανίζει. Μήπως επιλέξω τον λάθος.

Εκανα ενα σχολιο στο youtube απο το οποιο πηρα 1.200 like...Πρωτη φορα ενιωσα πως πηρα τοση σημασια στη ζωη μου...

κάποιες φόρες βρεθήκαμε σαν παρέα εγώ την ερωτεύτηκα , θέλω να βρεθούμε κάπου οι δυο μας να την γνωρίσω καλύτερα να της πω τι νιώθω για εκείνη , έχει όμως αγόρι .Με την ξαδέρφη μου έχουν να βρεθούν 3 μήνες. Δεν έχω άλλο τρόπο πέραν της ξαδέρφης για να την προσεγγίσω. Θέλω να το βγάλω από μέσα μου και ας μου πει όχι αν και άλλα λέγαν τα μάτια της

Μιλάω με έναν στο messenger τον τελευταίο καιρό . Αυτός μου στέλνει πάντα αλλά έχω παρατηρήσει 2 πράγματα που δεν μου αρέσουν πολύ . 1) ενώ στέλνει δεν μπορεί να κρατήσει τη συζήτηση εύκολα 2) ενώ εγώ τον ρώτησα κάποια πράγματα για τον ίδιο σχετικά με σπουδές κλπ , εκείνος δεν με ρώτησε κάτι αντίστοιχο για εμένα . Μου ζήτησε να βγούμε αλλά δεν μπορούσα όταν μου το είπε , και τώρα προσπαθώ να καταλάβω ποσό χαμηλά θα πρέπει να έχω τις προσδοκίες μου σε περίπτωση που βγούμε ...

Έχω μπουτακια και δεν λένε να πέσουν τα νεύρα μ

να περιοριζω το κρεας για λογους υγειας. Δεν εχω καποιο προβλημα υγειας αλλα στο σπιτι μου τρωμε κρεας συνεχεια,καθε μερα και οπως παμε καποια στιγμη θα δημιουργηθει καποιο θεμα.Το προβλημα μου ειναι το εξης. Το εχω προσπαθησει αλλη 1 φορα, και δεν παλευεται να εισαι εσυ με το μπριαμ και διπλα οι υπολοιποι να τρωνε μπριζολες. Πως μπορω να αποκτησω μεγαλυτερο αυτοελεγχο στο συγκεκριμενο κομματι;

Σημερα πηγαμε για μπανακι στη θαλασσα, μεγαλη παρεα. Ηταν και καποιος που τον εβλεπα δευτερη φορα. Με κοιταζε επιμονα και δεν μου αρεσε καθολου αυτο. Καποια στιγμη λεει, κριμα που ειναι και οι αλλοι εδω, επρεπε να κανονισουμε οι δυο μας. Το ειπε αυτο πιανοντας μου το ποδι. Αηδιασα. Μου ηρθε να του ριξω χαστουκι. Δεν μου αρεσει ο τυπος ουτε του εδωσα θαρρος για κατι τετοιο.