ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λείπω εγώ από παιδικά πάρτι;

Είμαι 24 χρονων και σκέφτομαι να ανοίξω μια δικη μου μικροεπιχειριση που θα πουλάω προϊόντα δικά μου. Ξέρετε αν υπάρχει κάποιο πρόγραμμα που επιδοτεί για να ξεκινήσω κάτι τέτοιο?

Όχι θέλω να ξεχάσω το παρελθόν!Θέλω να κάνω μια νέα αρχή στη ζωή μουΚαι τσουκ με το που χωρίζουμε, όλο τα παρελθόν έρχεται ξανά στο προσκήνιο!! Μπράβο. Αντικατάστασης στη θέση μου, άτομο από το παρελθόν. Αυτή είναι η αγάπη σου.Και μετά μου έλεγες ότι εμένα με πείραζε το παρελθόν σου. Εεε ναι όταν έβλεπα ότι αυτό μου γαμαει τ σχέση με προβλημάτιζε. Δικαιολογία στη δικαιολογία.Ποτέ σου δεν έμαθες να εκτιμάς ούτε θα μάθεις μου το δείχνουν οι πράξεις σου καθημερινά.Και το ποσό με αγαπάς να το βράσω. Μάλλον δεν ξέρεις να αγαπάςΚαι απλά είχες ανάγκη να το λες σε κάποιον. Όταν μάθεις να αγαπας τότε θα εκτιμήσεις κ ολας

Εν τέλει τον ξεπέρασα. Βασικά μου ειναι παντελώς αδιάφορος. Δεν με νοιάζει καθόλου και δεν ξέρω αν όντως με ένοιαξε ποτέ πραγματικά για αυτόν. Με πέτυχε σε μια δύσκολη φάση της ζωής μου που ίσως αν δεν με πετυχενε δεν θα του είχα δώσει καμία απολύτως σημασία. Όπως και να χει θα έρθουν καλύτερες μέρες για την ακρίβεια σε 1μιση εβδομάδα θα αρχίσουν τα καλύτεραααα...

Το 2020 θα δώσω πανελλήνιες για υψηλόβαθμη σχολή,είμαι καλή στην βιολογία και στην χημεία αλλά έκθεση και φυσική δεν πάω καλά.Έκθεση γράφω συνήθως ένα 16,στις εξετάσεις όμως τα χάλασα επειδή έδινα και λογοτεχνία και είχε πέσει ποίημα,σε 3 ώρες δεν θα προλάβαινα και για αυτό τα παράτησα.Φυσική δεν ξέρω την τύφλα μου όσο και να διαβάζω,ο καθηγητής με έχει βγάλει τεμπέλα επειδή δεν κάνω τις ασκήσεις,ενώ ξέρω εγώ δεν μπορώ και του ζητάω βοήθεια αλλά με ειρωνεύεται.Απλά μου άρχεται να κλάψω.

Υπαρχει κανενας π να παθαινει κρισεις αγχους η πανικου? Χρειαζομαι βοηθεια. Φοβαμαι την αξιολογηση απο τον κοσμο. Οταν καποιος μου εξηγει τι να κανω δε καταλαβαινω και κανω οτι να ναι. Ενω σε ηρεμια μονος μου ειμαι μια χαρα οσον αφορα καποια πραγματα. Υπαρχει κανεις να μιλησουμε? Να βοηθηθουμε?

Η αδερφή μου δεν θέλει να δώσει πανελληνιες. Δεν εχει διαβάσει όπως θα ήθελε στα αρχαία και δε θέλει να πάει να δωσει καν. Ειναι μια πολυ καλη μαθητρια και δεν τ λεω εγω αλλα οι καθηγητες της στο σχολειο και στο φροντιστήριο. Αντι να κανει υπομονη δυο μερες να δωσει και να μην ξαναπιασει ποτε βιβλιο για αρχαια καθεται και βλεπει βλακειες στο youtube. Προσπαθω να την πεισω οχι να διαβασει, να παει μονο να δωσει και ουτε να πω λεξη δεν με αφηνει σηκωνεται να φυγει. Μπορει να με θεωρειτε καποιοι σας παρεμβατικη αλλα δεν ειμαι πιστεψτε με. Δηλαδη να της πω τι " μπραβο αγαπη μου , διαβασες ενα χρονο σαν το σκυλι και δυο μερες πριν ας μην δωσεις δεν πειραζει" ? Απλά φοβάται μην δεν γράψει καλά και τι θα λένε οι συγγενείς, οι καθηγητες και η γειτονιά. Δηλαδη καπου λιγο ελεος.

Είμαι ας πούμε ο Σάκης.Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα όμορφο χωριό των Γρεβενών δίπλα στο Βενέτικο.Όλα ήταν πολύ όμορφα και έχω τις καλύτερες παιδικές αναμνήσεις από εκείνο το μέρος.Είχαμε ταβέρνα στην περιοχή και πήγαινε πολύ καλά και είχαμε και ζώα για έξτρα εισόδημα.Όταν ήμουν 15 ο πατέρας όμως μας τα χάλασε.Φαγώθηκε να κατέβουμε στην Αθήνα για να ανοίξει μεγαλύτερη επιχείρηση,να βγάλει λεφτά.Είπε οτι θα ήταν για το καλό όλων μας.Εγώ στενοχωρήθηκα πολύ με αυτή την αλλαγή αλλά ακολούθησα,δε μπορούσα να κάνω κι αλλιώς.Τελείωσα το λύκειο αλλά στο μυαλό μου συνέχεια γυρνούσε η σκέψη να γυρίσω στο χωριό.Το συζήτησα με τον πατέρα μου και μου είπε να βγάλω ένα ΙΕΚ,να έχω μια γνώση,και ότι θα μου γράψει το σπίτι στο χωριό να μαζέψω λεφτά να κάνω ένα πανδοχείο,.μια ταβέρνα,ότι ήθελα τέλοσπάντων.Τελειώνω τη σχολή,και περιμένω το σχέδιο να πραγματοποιηθεί.Βρίσκω μια δουλειά,μιλάω και με τον πατέρα μου εκ νέου και αυτός μου λέει να περιμένω 2 χρόνια ακόμα για να μαζέψει κι άλλα χρήματα για εμένα.Το δέχομαι και αυτό.Και φτάνουμε πριν ένα χρόνο που ξαφνικά ο πατέρας μου πουλάει χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν το σπίτι στο χωριό για να ξεχρεώσει τα χρέη του από το εστιατόριο της Αθήνας.Έξι μήνες μετά το κλείνει κι αυτό και τώρα δουλεύει υπάλληλος σε άλλον.Εγώ με τη μάνα μου όλη μέρα τον βρίζουμε για τις άκυρες επιλογές του Ο αδερφός μου την έχει κάνει για εξωτερικό εδώ και χρόνια.Εγώ έχω ένα μήνα που έχω κατάθλιψη.Τόσα χρόνια έκανα υπομονή να φύγω από την κόλαση της Αθήνας και να κάνω τη δουλειά μου στο μέρος που αγαπάω και ο πατέρας μου με κατάστρεψε και κατάστρεψε και τον εαυτό του οικονομικά.Όλη μέρα κάθομαι στο δώμα και κατεβαίνω κάτω μόνο για φαγητό και να πάρω τσιγάρα που μου φέρνουν.Δεν έχω καμία όρεξη να βγω έξω στα μπετά και δε θέλω να βλέπω κανένα άνθρωπο.Χώρισα και με την κοπελιά μου αλλά λέω σε όλους τους φίλους ότι δε χώρισα για να μη με πρήζουν να βγαίνω έξω.Δεν αντέχω άλλο αυτή την κόλαση εδώ πέρα.

10 χρόνια σχέσης και ερωτεύτηκα δεσμευμένο άνθρωπο που έχει σχέση εδώ και 1 χρονο, νομίζω και αυτός με εχει ερωτευτεί.. χωρισα φυσικά γιατί αυτό ηταν το έντιμο πράγμα, αυτος δεν χωρίζει. Και ειμαι πληρως απογοητευμένη.. τελικα οι άνδρες είστε δειλοί, τουλάχιστον εμεις έχουμε τα °°!

Εχω προβλημα με το σεξουαλικο παρελθον της γυναικας μου. Εντονο κ αδικαιολογητο. Πχ, περναω απο ενα μερος που ειχε καποιον κ σκεφτομαι μονο αυτο. Ειναι μια γιορτη πχ Αγιου Γεωργιου σκεφτομαι οτι σα σημερα εστελνε σε καποιον χρονια πολλα με υποννοουμενα. Περναω απ το παλιο της σπιτι κ σκεφτομαι τι εκανε εκει μεσα. Ειμαι πολυ ηλιθιος?