Νιώθω πλέον μόνος όσο δεν γίνεται.Κανείς δεν με καταλαβαίνει.Πριν από λίγους μήνες διατηρούσα πολύμηνη σχέση με μία κοπέλα όπου αγάπησα πραγματικά και μάλλον δεν θα ξαναγαπήσω καμία άλλη όμοια.Είμασταν συμμαθητές για 3 χρόνια.Τον πρώτο χρόνο μιλούσαμε απλά πολύ και διαδικτυακά αλλά και στο σχολείο, σε εκδρομές.Την δεύτερη χρονιά άρχισε να γίνεται όριμη η σχέση που είχαμε.Μιλούσαμε πάρα πολύ και ο ρομαντισμός άρχισε να γινόταν φανερός ακόμα και στα βλέμματά μας.Την είχα ερωτευτεί πολύ, το ίδιο και εκείνη.Μία μέρα λοιπόν ο καθηγητής ιστορίας αναθέτει εργασία ιστορίας και ορίζει ότι θα την κάνουμε εμείς οι δύο μαζί, οι δύο καλύτεροι μαθητές.Κανονίζεται η συνάντηση σπίτι της, έλειπαν οι γονείς.Ε, σε λίγα λεπτά τελιώσαμε μία από τις πιο περιεκτικές και τέλειες εργασίες όπως είπε και ο καθηγητής.Για πολλές ώρες εκείνο το βράδυ συζητούσαμε περί..ερωτικών (ούτως ή άλλως είχαμε πει για αντιλήψεις, προτιμήσεις και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε).Με ρωτά αν είχα ποτε σχέση, όχι απάντησα, το ίδιο και εκείνη.Έπειτα κάθισε δίπλα μου και με κοιτούσε με τα πανέμορφά της σκούρα μάτια.Σαν να μου'λεγε "Άντε τι περιμένεις κάνε την πρώτη κίνηση!"Κόλλησα και δεν ήξερα τι να κάνω.Το κατάλαβε και άλλαξε θέμα.Από τότε ολημερίς και ολονυκτίς συζητούσαμε διαδικτυακά και συναντιόμασταν πολύ συχνά.Την αγάπω πολύ, είναι πανέμορφη , πανέξυπνη , εκλεπτισμένη έχει τα πάντα, και αυτή με αγάπησε πάρα πολύ.Προς τα τέλη της ίδιας χρονιάς πήγαμε ολοήμερη εκδρομή και τότε καθισμένοι σε ένα περβάζι κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον.Τη ρώτησα αν θέλει να τα φτιάξουμε και μου απάντησε ναι!Μετά από 2 μέρες φιληθήκαμε μάλιστα!Το καλοκαίρι που ακολούθησε μιλάγαμε κάθε μέρα διαδικτυακά και συναντιόμασταν συχνά.Στις συζητήσεις που κάναμε ανοιγόμασταν πλήρως τα λέγαμε όλα και είχαμε τρομερή οικοιότητα μεταξύ μας, μάλιστα όταν πήγαινα σπίτι της αφού τα φτιάξαμε δεν φορούσε σουτιέν.Την τρίτη χρονιά όμως η κατρακύλα ήρθε...Πριν όμως μιλήσω για αυτό θα πω τα εξής:Δεν έχω φίλους και αν και δεν είμαι αντικοινωνικός δεν βρίσκω κοινά σημεία με τους συνομίληκους μου , ασχολούμαι με μαθηματικά, φυσική, ψυχολογία και πολλά άλλα, ωστόσω δεν έχω social media ούτε videogames προτιμώ να παίζω μπάσκετ, το οποίο είναι το μόνο πράγμα που κάνω με τους άλλους.Έτσι λοιπόν άρχισα να βγαίνω και με συμμαθητές για να μην νιώθει μόνη της και για να μην κάθομαι στην γωνία σαν τον χάνο συμμετείχα στις συζητήσεις άλλα τα αρσενικά και κάποια κοριτσάκια άρχισαν της ειρωνείες και τους χλευασμούς χωρίς να έχω προσβάλλει κανέναν.Απλά τους ξένιζαν τα λεγόμενά μου;Μάλλον αυτό ισχύει. (Δεν δίστασαν να με αποκαλέσουν γκέι επειδή κατέκρινα τα σεξιστικά αστεία)Έτσι σταμάτησα να βγαίνω με αυτούς και συνέχισα μόνο με την κοπέλα μου.Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το να χαθούμε και μετα από κάποιο διάστημα μου ζήτησε να βγούμε.Ακολουθησαν χάδια και φιλιά και στο τέλος μου είπε πως δεν γίνεται να συνεχίσουμε άλλο.Προσπάθησα να τη μεταπείσω αλλά μάταια.Δεν ξέρω αν φταίει το γεγονός ότι είναι πολύ όμορφη και με χλεύαζαν από ανταγωνισμό.Πάντως η αγάπη μου δεν ψαρώνει με επειδήξεις μαγκιάς και ανδρισμού.Ξέρει να κρίνει πραγματικά.Η τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν πριν 3 βδομάδες όπου μου έδωσε συγχαρητήρια για μία διάκριση που είχα σε έναν διαγωνισμό φυσικών επιστημών.Την ευχαρίστησα και εκεί τέλιωσε η συζήτηση.Τι να κάνω για να μην τη χάσω;Την αγαπώ πάρα πολύ και θέλω να την ξανασφίξω στην αγκαλιά μου!Δώστε καμία βοήθεια!