ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μέχρι πριν λίγο καιρό μπορούσα να το διαχειριστώ. Πλέον όχι. Τι να κάνω?

Δυστυχώς αισθάνομαι ότι ο θεος με τιμωρεί 4 χρόνια φίλες πάντα εκεί γ αυτήν σε Ότι χρειαστεί ! Βράχος όλη μέρα και όλη νύχτα στο τηλέφωνο να της δίνω συμβουλές ! Φορτώθηκα τα βάρη της και κάθε φορά που δεν ένιωθε καλά και έκλαιγε έκλεγα και εγώ !! Τωρα ... μετά από όλη αυτήν την αγάπη και την αφοσίωση αποφάσισε να με πετάξει σαν μασημένη τσίχλα ! Δεν θέλει πλέον να έχουμε σχέσεις γιατί λέει έχω όλο προβλήματα ! Και εκείνη θέλει να περνάει καλά ! Νόμιζα ότι οι φίλοι περνάνε καλά γελάνε μα περισσότερο φαίνονται στα δύσκολα ! Κάνω λάθος ;;;

Είμαι 18. Φέτος τελείωσα το σχολείο. Αύριο θα πάω στο χωριό μου, ποτέ δεν είχα πολλούς φίλους εκεί. Έχω μια φίλη, η οποία όμως έχει καλές σχέσεις με τα περισσότερα συνομήλικα παιδιά του χωριού μου, και από ότι έχω καταλάβει μάλλον με αντιπαθούν. Κάθε φορά που έρχονται και μιλούν με την φίλη μου όταν είμαστε οι 2 μας, νιώθω ντροπή.. Ντρέπομαι να μιλήσω και πολλές φορές ότι με θεωρούν χαζή.. Το ίδιο πράγμα εδώ και χρόνια... Δε ξέρω τι να κάνω.. Νιώθω μερικές φορές μοναξιά..

χωρίσαμε πριν πολλούς μήνες.Ηταν δίκη του απόφαση,έκανα παρά πολύ καιρό να το ξεπεράσω.Αν και είμαι σε στάδιο πλέον που να τον δω από κοντά δεν με νοιαζει(Είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό) ,πιάνω τον εαυτό μ πολλες φορές να κοιτάω το προφίλ του στο ινστα.Μακαρι να περάσω και αυτό το στάδιο να μην ενδιαφέρομαι εντελως καθολου για αυτόν.Υ.Γ τον αγαπούσα τόσο πολύ που δεν περιμενα ποτέ ότι θα με αφήσει έτσι.Βεβαια η ζωή είναι σκληρή και πηρα παρά πολλά μαθήματα από όλο αυτό.Εκτος του ότι ήμουν τυφλή και δεν εβλεπα ποσό κακό μου κάνει όταν ήμασταν μαζί.

Πάντα του έλεγα ότι όταν αγαπάς στο πρόβλημα δεν υπάρχει αμέσως το «χωριζουμε», ότι υπάρχει το λύνουμε. Πάντα μου ελεγε ότι αν είναι σοβαρά τα προβλήματα τότε υπάρχει. Δεν ξέρω αν ειμαι ουτοπική αλλά πλέον δεν μπορώ να κλείσω τις διακοπές μου στα γενέθλια του, γιατί δεν ξέρουμε αν είμαστε μαζί μέχρι τότε. Στη σχέση μου ολα παίζονται και ταυτόχρονα στη ζωή μου. Κανόνισε ολόκληρο σχέδιο για τις διακοπές του και για εμάς ποτε θα βρεθούμε τίποτα. Μου έστειλε μηνύματα να μου πει τον πονο του και πως θα το οργανώσει στις διακοπές του και εγώ από πίσω έκλαιγα επειδή δεν ανέφερε εμάς, ενώ τον ρωτουσα πόσες φορές. Άραγε ποσο ακόμα; Δεν μπορώ να τον χωρίσω, αλλά ταυτόχρονα δεν μπορώ άλλο, ξέρω θα ειμαι χάλια μακρια του όμως. Είναι αληθινή αγάπη αυτό που νιώθω για αυτόν, δεν ξέρω αν ειμαι λαθος που τα δίνω ολα, και γενικα βαζω προταιρεοτητα εκείνον, αλλά έτσι θέλω να κανω σε μια σχέση. Εκείνος όμως κοιτάει αυτός πρώτα να είναι καλα. Μπορεί να μην είναι λαθος, έτσι να έπρεπε να κανω και εγώ, αλλά δεν μπορώ. Με πληγώνει κάθε φορά, οι τσακωμοί είναι αφόρητοι και παράλογοι. Το τελευταίο με χτύπησε δυνατά, η σχέση μας κατεστραμμένη, εγώ χάλια, αυτός να λέει προσπαθεί και είναι καλα και να μου μιλάει για διακοπές ενώ εγώ ειμαι μόνη πίσω. Δεν ξέρω αν είναι λαθος ή απλα δεν ταιριάζουμε. Αλλά δεν μπορώ να φύγω, γιατί κοντά του νιώθω εγώ. Δεν μπορώ όμως να μιλάει ασχημα και να μου φέρεται εξίσου ασχημα, ειμαι λαθος το ξέρω, αρρωστημένη κατάσταση.

Φευγω εξωτερικό για 2 βδομαδες.Βεβαια δεν θα είναι διακοπές αλλά θα αλλάξω επιτέλους παραστάσεις.Το έχω τόσο πολύ ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε.

Πριν μια εβδομάδα μου έλεγε το αγόρι μου ν πάμε διακοπές στη Μύκονο. Τσακώθηκαμε για άλλο λόγο και δε μιλιωμαστε πεντε μέρες. Τον τελευταίο καιρό εξαφανιζόταν εβδομάδες χωρίς εξήγηση καμία. Εδώ κ δύο μέρες δε μου στέλνει καθόλου μηνύματα έχει εξαφανιστεί και ξαφνικά βλέπω στο ίντερνετ φωτογραφία της κολλητης μου στη Μύκονο σήμερα. Ν αναφέρω κ ότι είχαν ανταλλάξει αριθμούς πριν λίγους μήνες. Υποψιαζεστε κι εσείς ότι έχουν παει μαζι η μόνο εγώ;

Βαρέθηκα να ακούω τα λεγόμενα λόγια " θα είμαι πάντα εκεί για εσένα" , " θέλω μαθαίνω νέα σου", " να μη σε χάσω". Στην δύσκολη στιγμή μου δεν ήσουν εκει...Ναι , ενδιαφερθηκες λίγο , με ρώτησες, μέχρι εκεί!. Ούτε που σε ένοιαξε πως είμαι, πως σου έλεγα ότι περνάω πιο το νόημα να μιλάμε; Πιο το νόημα να μου λες ότι θα είσαι πάντα εκεί για εμένα; Ποτε ενδιαφερθηκες πραγματικά για να το κάνεις και τώρα; Να μαθαίνω για εσένα ότι η ζωή σου είναι ένα μυστήριο; Ότι θέλεις να πηγαίνεις από εδώ και από εκεί; Πήγαινε, ο δρόμος είναι ανοιχτός, κανείς δε σε έχει δεμένο και κανείς δεν σε είχε ανέκαθεν. Απλά να μη λες πολλά λόγια, λόγια που αφήνεις τον άλλον να περιμένει ένα τηλέφωνο σου, ένα μήνυμα σου έτσω, να περιμένει από εσένα μια αισιοδοξία, ένα κάτι. Ξέρεις, δεν σε έχω ξεπεράσει, καθόλου, και στην κηδεία της γιαγιά μου πάλι εσένα φανταζομουν, να ήσουν εκεί να ένιωθα καλύτερα. Αλλά που είσαι; Πουθενά; Ίσα που το έμαθες, ίσα που μου είπες ένα κι εγώ στεναχωρήθηκα και χάθηκες. Να τα βράσω όλα αυτά, δεν είσαι πουθενά και ούτε ήσουν, φτιάχνω με το μυαλό μου πράγματα που δεν ισχύουν. Δεν εισαιζ και δεν θα είσαι ποτέ ξανά στη ζωή μου. Οπότε, περνά καλα, και έτσι κι αλλιώς, μη σε νοιάζει τι κάνω... Έτσι κι αλλιώς έτσι, πάντα στην τύχη τα άφηνες. Το μόνο που κατάλαβα τώρα που έφυγε η γιαγιά μου είναι να μιλάτε στους ανθρώπους γύρω σας, ότι ηλικία και να είναι, γιατί οι ανρθωποι μπορεί να φύγουν ανά πάσα στιγμή χωρίς καν να το καταλάβουμε, και μένουμε με τα λόγια που θέλανε να πούμε τόσο καιρό.... Έτσι σε αφήνω,με αυτά τα λόγια που θέλω να σου πω, αλλά δεν βρίσκω λόγο.... Καλή ζωή....

Τον βλέπω κάθε μέρα στην δουλειά. Τον βλέπω κάθε νύχτα στα όνειρα μου. Κατά μια έννοια μέρα νύχτα είμαι κοντά του χωρίς να είμαι. Δεν τολμάω να εκφράσω το τι αισθάνομαι γιατί βρίσκομαι σε μακροχρόνια σχέση και όσο να ναι ντρέπομαι για αυτές μου τις σκέψεις και τα συναισθήματα. Προσπαθώ να βρίσκομαι σε απόσταση γιατί όταν είμαι κοντά ξυπνάει η φλόγα μέσα μου...Αχχχ γαμημένε έρωτα ήρθες την λάθος στιγμή ......

Ειμαι επιτυχουσα των πανελλαδικων εξετασεων,για την ακριβεια συγκεντρωσα 18.460 μορια στη θεωρητικη κατευθυνση και δηλωσα πρωτη σχολη τη φιλολογια αθηνων,κατι το οποιο δυσαρεστησε κυριως τους καθηγητες μου.Ολοι πιστευαν οτι επρεπε να δηλωσω νομικη αθηνων και πως διεπραξα ενα μεγαλο σφαλμα για το μελλον μου και δε σας κρυβω πως με εβαλαν σε σκεψεις.Βεβαια ολοι κοιτανε το prestige και τους επηρεαζει το γεγονος οτι ειμαι παιδι νομικου συμβουλου, αλλα και παλι δεν τη θεωρω τοσο ενδιαφερουσα σχολη.Θεωρειτε τη φιλοσοφικη «λιγη» μπροστα στη νομικη; Διοτι απο τη στιγμη που τη δηλωσα,δεν ακουσα εναν καλο λογο για την επιλογη μου αυτη.(πλην των γονεων που θεωρουν τη νομικη τελειωμενο και δυσκολο κλαδο).