ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καταλαβαινεις οτι η ζωη ειναι συντομη,γλυκοπικρη με συνεχεις εναλλαγες.Οτι η ζωη ειναι στιγμες,οτι οι σχεσεις δυσκολευουν,οτι κοντα σου ειναι πολλοι λιγοι

Έχει στοιχειώσει ο πρώην μου τις φαντασιώσεις μου

Όλοι εσείς που εξαφανίζεστε, δίχως ένα τηλέφωνο, ένα μήνυμα, είστε από τα χειρότερα είδη ανθρώπων!Πόσο έχω απογοητευτεί από το είδος μας....

όρεξη να γνωρίσεις τη δυτική Ευρώπη που τόσο εκθειάζεται στην Ελλάδα, κρασί σε ποδαράτο ποτήρι απογευματιάτικα, after work drinks, αγγλικά τα σπαστά όχι τα κανονικά, τετριμμένες στερεοτυπικές συζητήσεις περί εθνικοτήτων, σχόλια συμπόνοιας για την ελληνική κρίση, δουλειά πολλή δουλειά, δουλειά επιστημονικού προλεταριακού παζαριού σε χαμηλές τιμές, σπίτια τρύπες, εκείνα τα τούβλινα που βλέπαμε στις ταινίες, μοκέτες παντού λίγο βρώμικες, κρεβατοκάμαρες σε σοφίτες, παράθυρα χωρίς μπαλκόνια, στενές σκάλες, χαμόγελα αμήχανα όταν τα αγγλικά γίνονται ανεπαρκή, τρέξιμο στα πάρκα, πάρκο πολύ πάρκο, βουτιές στις λίμνες, πάπιες, όμορφοι ψηλοί ευθυτενείς άνθρωποι, σαν κούκλες, πεζοδρόμια στην πένα, τα αμάξια σταματάνε στη διάβαση, μπύρα πολλή μπύρα, lunch αντι για μεσημεριανό, lunch ετοιματζίδικο από το σούπερ μάρκετ, επιλογή βάσει θερμίδων, την ετικέτα καλύτερα μην τη διαβάσεις... μεταναστίλα πολυτελείας

Μου αρέσει ένα παιδί εδώ και λίγο καιρό..γνωριζομαστε και έχουμε τυπικές σχέσεις τύπου γεια σου τι κάνεις. Όμως έχω ερωτευτεί το χαμόγελο του.. τον θέλω πολύ Αλλά αυτός φαίνεται να έχει υψηλά στάνταρ..Δεν είμαι χάλια, "βλεπομαι" θα έλεγα.. Απλά δεν έχω ιδιαίτερη αυτοπεποιθηση και ντρέπομαι.. τον βλέπω σχεδον καθημερινά Αλλά δεν ξέρω τι να κάνω για να τον προσεγγίσω και να του κινησω την προσοχή..καμια ιδέα;;

Πόσοι ανρθωποι μας λείπουν τελικά; Αυτοί που χάνουμε σε μια στιγμή, κι αυτοί που φεύγουν για πάντα από δίπλα μας. Πόσο μας λείπουν και με νύχια και με δόντια κάνουμε πίσω, έχουμε τόσα να τους πούμε αλλά δεν το κάνουμε η επειδή δεν έχουμε την επιλογή η και για να προστατέψουμε τον εαυτό μας. Το ήξερα ότι θα μου λείπεις τόσο, αλλά να μου βγάζεις ακόμα συναισθήματα. Κάθε μέρα λέω δεν θα σε ήθελα ξανά δίπλα μου, αλλά λέω ψέματα. Πόσο θα ήθελα να σε έπαιρνα τηλέφωνο, να μιλούσαμε με τις ώρες, μου λείπεις καθε μέρα. Την μια μέρα σε μισώ και την άλλη θέλω τόσο πολύ να σε πάρω αγκαλιά και να τα πούμε. Θυμάσαι που σε έλεγα πιγκουινακι; Επειδή φορούσες πιτζάμες με τρείς πιγκουίνους πάνω, τότε που είμασταν σε απόσταση επειδή είμαστε από άλλες πόλεις, συγκεκριμένα πολλά χιλιόμετρα μακριά. Μου έλειψες ρε, μου έλειψε η μορφή σου, το πρόσωπο σου, οι συζήτηση μας, Όλα. Ξέρω, ίσως να σου τα έλεγα, φοβάμαι όμως. Μπορεί και να κάνω το μεγαλύτερο λάθος μου που δεν σου μιλάω, αλλά να ξέρεις ότι φοβάμαι. Η Μαρία ειμαι, το μαριωρη όπως με λες τώρα. Αλλά ξέρω ότι ποτέ δεν θα μπεις εδώ μέσα να το διαβάσεις. Να ξέρεις ότι μου λείπεις πολύ, και η μόνη σκέψη μου είναι η συντροφικότητα σου, το χαμόγελο σου και γενικά εσύ, σαν ανρθωπος, έτσι καλός κ;ο έξυπνος που ήσουν. Φιλιά στη Λαμία...

Είμαι χρήστης του Τουίτερ.Ειναι ωραίο εργαλείο,πολύ πλάκα.Όμως κι εκεί εμπόριο!1)Υπέρμετρη κλάψα για το follow=πουλώντας προσωπικές μου ιστορίες2)Γνωρίζω τα πάντα,είμαι απόλυτος για τα πάντα και όποιος δε συμφωνεί μαζί μου να ζει την κατάρα μου3) (χείριστο φαινόμενο) Μίξη 1) και 2) απλά επειδή είμαι ωραίος/ωραία κανείς δε μου λέει τίποτα και μάλιστα οι απόλυτες ιδέες μου προμοταρονται χάρη στο όμορφο προσωπάκι μου

Και μέσα σε όλο αυτό με τον σεισμό η κοπέλα μου δέχτηκε επιτέλους την πρόταση γάμου μου. Περιττό να πω ότι της έχω κάνει πάνω από 50 και αρνούνταν πεισματικά γιατί λέει θεωρούσε ότι δεν μας χρειάζεται ο γάμος και γενικά ήταν κατά. Τι να πω, ίσως ήταν λόγω της ταραχής, δεν με νοιάζει πάντως.

7/9/1999, 14.56: Μια μέρα μετά τα αποτελέσματα των πανελληνίων, πριν ακόμα γιορτάσω για την επιτυχία μου, γίνεται σεισμός και γκρεμίζεται το σπίτι μου. Όλη η οικογένεια μέσα και σε τραγικές συνθήκες. Μια γειτονιά που διαλύεται και δεν μένει τίποτα όρθιο. Σπίτια που διαλύονται, ανθρώπους που πρέπεινα βοηθήσεις, οικογένεια να σώσεις, κι όλοι σε μια απόγνωση. Βλέπετε, αν μένεις πανω σε ενα ρήγμα, αυτά συμβαίνουν. Τα χρόνια που ήρθαν, ακόμα πιο δύσκολα.Και παντα ήμουν η ψύχραιμη, η λογική, η άμεση, η αποτελεσματική. Στο ίδιο οικόπεδο χτίστηκε ένα ολοκαίνουργιο σπίτι με τον πιο αντισεισμικο κανονισμό. Αυτό σημαίνει, ότι επειδή είναι πανω σε καουτσούκ και άμμο, πέρα από τα γερά θεμέλια, οι ταλαντώσεις είναι τεράστιες. 19/7/2019, 14.13: Μονη στο σπίτι με δύο γατιά. Αρχίζουν και πέφτουν τα πάντα. Το σπίτι κουνιέται σαν τρελό. Τρέμω ολόκληρη. Οι μνήμες είναι έντονες και ξυπνάνε. Ναι μεν προσπαθώνα αντιδράσω, να σώσω ότι μπορώ- τα γατιά μου αρχικά και μένα, αλλά μόλις τελειώνει δεν μπορώ να ηρεμήσω. Κλαίω, όπως και τώρα με αναφιλητά. Όσο άμεση κι αν υπήρξα και σήμερα, δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω. Όλη η γειτονιά μετράει πάλι τις ζημιές της. Ρωγμές παντού, ακόμα και σε αυτά τα καινούργια σπίτια. Δεν θέλω να το ζήσω ξανά! ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΤΟ ΖΗΣΩ ΞΑΝΆ!Κάνε Θεέ μου να μην έρθει πιο δυνατός!

Ναι...αμήχανα...έτσι είναι όταν είσαι μπαισεξουαλ. Φοβάσαι την ερώτηση των φίλων σου για τα ερωτικά.Λες τη μισή αλήθεια. Ειδικά όταν παιζεται κάτι με το ίδιο φυλλο. Κρύβεσαι.Δεν είσαι ο εαυτός σου.Δεν είναι οι φίλοι μου τόσο περίεργοι.Απλα δε γουστάρω να κάνω ανακοινώσεις.Δε θέλω απορρημενες φάτσες,εξηγήσεις.Μακαρι να μπορούσα να το αναφέρω χαλαρά σε μια συζήτηση και να περαστεί στο ντουκου...Σα να ψωνησα και παντελόνι και μπλουζάκι.