ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η παρέα του.ειναι το πιο υπέροχο άτομο δεν θα το λεγα κουλ.εχει την ωραία τρέλα του και μια αισθητική που σε πάει μπροστά με έναν τρόπο μαγικοσχεδόν.

Και πάλι μόνη λοιπόν... μετά από τόσα χρόνια, κούτσουρο μέσα σε ένα πρώην γεμάτο σπίτι. Πώς παλεύεται;

που έχεις αποκτήσει μετά από ΧΡΟΝΙΑ αυτοπεποίθηση και είσαι έτοιμος να κάνεις κινήσεις κυρίως στον ερωτικό τομέα να σκάνε σαν βόμβες δίπλα σου ατάκες από κοντινά σου πρόσωπα ''δε πιστεύω να πετύχεις κάτι'' , ''καλύτερα κάτσε σπίτι τσαμπα θα βγείς'' , ''σορυ φιλε αλλά δεν...'' και να ξανακλείνεσαι στο καβούκι σου ακόμα πιο πολύ από οτι πρίν...Γιατί κόσμε ;

Θα 'θελα να ήμασταν δίπλα στη θάλασσα και να αραζαμε. Τόσο απλό, τόσο ακατόρθωτο.

Βγήκαμε για πέμπτο ραντεβού, φιληθηκαμε , και από εκείνη τη μέρα άφαντος. Δεν απαντά στο μήνυμα μου. Ενώ από κοντά μου υποσχοταν όλο ότι θα κάνουμε πράγματα μαζί. Σχέση δεν νομίζω να έχει ( μιλάμε περίπου δύο μήνες συνολικα . Πώς να αποκρυπτογραφήσω τι έπαθε και απομακρύνθηκε; Τον σκέφτομαι και τον θέλω απίστευτα. Κλαίω κάθε μέρα και ας μην ζήσαμε τίποτα.. έδειχνε πολύ ενθουσιασμενος τι πήγε στραβά; Και δεν είναι μικρός .. 37 χρόνων.

Να αγαπήσεις κάποιον που σου έχει σταθεί σαν φίλος και σαν άνθρωπος. Και σε σέβεται, σε ξέρει. Και είναι αμοιβαίο...

Είμαι απογοητευμένη.. Με τον σύντροφό μου μένουμε δυο χρόνια μαζί στο σπίτι του και μαζί μας στο ίδιο σπίτι δλδ μένει και η αδερφή του με την κόρη της. Και για όλα τρέχει εκείνος για τα πάντα μα να τους πάει από εδώ να να τους πάει από εκεί και το χειρότερο έχουν και απαιτήσεις κιόλας..μαζι μας τους περνούμε στις βόλτες μας συνεχώς λες και εμείς δεν θέλουμε να μείνουμε λίγο μόνοι μας..ελεος.. Και αν δεν τους πάρουμε μια φορά περνει η μάνα του και του κάνει παρατήρηση ήμαρτον δλδ. Και τώρα μου λέει ο σύντροφος μου να κάνουμε παιδί..και οι δικοί του αν είναι δυνατόν και μαλώνουμε με τον σύντροφό μου επειδή δεν θέλω.. Έμ πως να θέλω μένω σε ένα σπίτι που ούτε την ησυχία μου δεν έχω παντού είναι μαζί μας τα ξέρουν όλα μα όλα σαν ζευγάρι που πάμε που δεν πάμε τα ξέρουν όλα..για όλα φωνάζουν τον άντρα μου γιατί δυστυχώς ο πατέρας τους δεν ζει πια..και θέλουν και παιδί να το μεγαλώνω δλδ μόνη μου να τρέχει εκείνος για τους άλλους και οχι για μένα?..τι να πω ίσως να γίνομαι κακιά πολλές φορές αλλά δεν αντέχεται αφήστε τις πικροχολιες που ακούω από την αδελφούλα του κάποιες φορές τέσπα θα δείξει..

Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα...έχω παραιτηθεί από τα πάντα...είμαι παρα πάρα πολύ άσχημη..έχω ενα άνισο πρόσωπο..δεν μπορώ να ευχαριστηθω τίποτα..και απλά αναρωτιέμαι γιατί?γιατι να μην έχω την ευκαιρία να ζήσω φυσιολογικα?

Θέλω να την πάρω αγκαλιά και να αρχίσουμε να διαβάζουμε κόμικς .

Ελλαδα.Μια χωρα 100 χρόνια πισω στος σειρες.Καθημερινά σιριαλ με σκηνες και διαλογους χωρις λογο υπαρξης. Μονο εμεις.Ελαχιστες αξιζαν. Προχειρα μου ερχοντε στο μυαλοΤΟ ΝΗΣΙ , 10Η ΕΝΤΟΛΗ , ΙΧΝΗ , ΕΤΕΡΟΣ ΕΓΩ , Η ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΔΕ ΛΕΣ, ΧΑΡΑ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ. Ενω εχουμε πολλους και πολυ καλους ηθοποιους κανουμε στη πλειοψηφια ασχημα πραγματα.