ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εύχομαι καλό μήνα σε όλους με πολλά χαμόγελα και ότι προβλήματα και αν αντιμετωπίζουμε όλοι μας, (βάζω και μένα μέσα εννοείται) συνιστώ, ψυχραιμία, υπομονή και επιμονή και όλα θα γίνουν αρκεί να έχουμε και θετική στάση απέναντί τους.Υ.Γ.: Καλημέρα και καλό μήνα και στην eliza που γράφει στη στήλη! :)

Foggy woodsapple piecinnamon candlesmorning mist/evening rainhot chocolatewoodland walks/fire place reading

Κλείναμε 3 χρόνια, λέγαμε στα επόμενα 2 να παντρευτούμε. Τελικά μέσα σε ένα απόγευμα, μέσα από μια συζήτηση, για τον χρόνο και την δουλειά μας, καταλήξαμε στο να χωρίσουμε. Μια μέρα μετα, πήρα τα πράγματα μου και έφυγα. Δουλεύουμε και οι δύο σε καράβι. Τον πρώτο χρόνο ήμασταν στο ίδιο. Μετά αλλάξαμε πλοία άλλα λίγο-πολυ καταφέρναμε να βρεθούμε. Τώρα σε δύο βδομάδες φεύγω για πιο μακριά εγώ, εκείνος αργεί να ξανά πάρει άδεια... Οπότε βλέπω να τον ξανά συναντώ σε κάνα χρόνο. Πως χωρίσαμε έτσι απλά, τόσο γρήγορα. Τον είδα εχθές... μοιάζουμε και οι δύο χαμένοι. Μάλωσε με το μισό πλήρωμα εκείνος και εγώ έπιασα τον ευατο μου, να μου μιλάνε και να μην τους ακούω.

Διάβασα ένα ιστορικό γεγονός τυχαία κιόλας.Κάτι στο οποίο ποτέ δεν είδα γραμμένο σε κανένα βιβλίο ιστορίας στο σχολείο ή δε το πήρα πρέφα.Πολέμησαν στον Β'παγκόσμιο πόλεμο πλάι στους κρητικούς οι μαορί ; (αυτοί που χορεύουν χακα).

Νιώθω ανίκανη να αγαπήσω. Δεν ξέρω ποιους αγαπάω. Σίγουρα τα αδέρφια, τη μητέρα μου και τον σκύλο μου. Όλοι όσοι με περιβάλλουν θέλω να είναι καλά και θα στεναχωρηθω αν λυπημένοι, αλλά δεν ξέρω αν τους αγαπώ. Στις σχέσεις μου ειδικά δεν ξέρω αν αγάπησα κανέναν. Έχω ανάγκη από αγκαλιές, μου λείπει κλπ κλπ αλλά δεν ξέρω αν δένομαι με κανέναν. Ποτέ δεν προδίδω ούτε φίλους ούτε σχέσεις αλλά δεν ξέρω αν αγαπώ!!!!

Γνωριζόμαστε 3 εβδομάδες και μιλάμε στο τηλέφωνο μπορεί και 8 φορές την ημέρα. Με πνίγει όλο αυτό, έχω προσπαθήσει να του μιλήσω κ αυτός ψιλό θυμώνει. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα χθες βγαίνω με τη παρέα μου μου, του λέω θα είμαι με τα παιδιά μην με πάρεις δεν μου αρέσει να μιλάω στο τηλέφωνο όταν είμαι μαζί τους, μου λέει εντάξει αλλά να μου στέλνεις μηνύματα. Γυρνάω σπίτι, με παίρνει τηλέφωνο και ετοιμαζόταν να βγει αυτή την ώρα, μιλήσαμε 10 λεπτά και του λέω βγες με τους φίλους σου και τα λέμε όταν γυρίσεις αν δεν κοιμάμαι. Και αρχίζει και μου λέει δεν καταλαβαίνω τα κολλήματα που έχεις δεν με πειράζει να σου μιλάω όταν είμαι με τους φίλους μου, εγώ όταν είμαι κάπου 3 ωρες θέλω να σε ακούσω, τους φίλους μου τους βλέπω κάθε μέρα... Τώρα το πρωί ξύπνησα και βρήκα 19 μηνύματα στο βαιμπερ! Βρίσκω αυτή την κατάσταση πολύ έξω από μένα... Θέλω να μιλάμε, μου αρέσει, αλλά αυτό το όλη μέρα τηλέφωνα κ μηνύματα με πνίγει! Μπορώ να το δικαιολογήσω κάπως λόγω του ότι είμαστε μακριά.. Την τρίτη θα έρθει στην πόλη μου για δουλειά και θα μετακομίσει εδώ. Όλο αυτό το τεράστιο ενδιαφέρον που μου δείχνει με τρομάζει. Τι να κάνω; πως να του εξηγήσω ότι δεν είναι φυσιολογικό αυτό που κάνει;

Ειπα να πω και εγω τη γνωμη μου για ενα θεμα που νομιζω αφορα πολλους ανθρωπους. Εχω κολλησει με μια κοπελα εδω και πολυ καιρο η οποια δεν μου δινει καμια σημασια σχεδον. Αποφασισα να ξεφυγω πλεον μιας και δεν βγαινει πουθενα η ολη κατασταση. Θα ηθελα ομως να το σχολιασω βαθυτερα με μια πιο επιστημονικη αποψη. Υπαρχει στην οικονομικη θεωρια ενα παραδοξο που λεγεται το παραδοξο νερου-διαμαντιου. Το νερο λοιπον ειναι πολυ χρησιμο και απαραιτητο για τον ανθρωπο και για τη ζωη του. Απο την αλλη το διαμαντι ειναι κατι που ειναι διακοσμητικο και δεν ειναι αναγκαιο για τον ανθρωπο, θα ελεγε κανεις μαλιστα οτι ειναι σχεδον αχρηστο. Βαση λοιπον αυτη της θεωριας θα περιμενε κανεις το νερο να ειναι πιο ακριβο απο το διαμαντι , αφου το ενα ειναι απαραιτητο και το αλλο σχεδον αχρηστο. Ποιο ειναι ομως το κολπο της ολης υποθεσης? Το νερο ενω ειναι απολυτα αναγκαιο για τον ανθρωπο ειναι πολυ φθηνο γιατι ειναι σε αφθονη ποσοτητα και επομενως η οριακη του χρησιμοτητα( η επιπλεον χρησιμοτητα που λαμβανουμε απο ενα γαλονι νερου) ειναι πολυ χαμηλη. Απο την αλλη το διαμαντι ειναι σπανιο και σε λιγη ποσοτητα και για αυτο η οριακη του χρησιμοτητα και τιμη του ειναι πολυ υψηλες. Κατι τετοιο νομιζω συμβαινει και στις σχεσεις. Οι ανθρωποι που αγαπανε πραγματικα και εχουν μεγαλα αποθεματα αγαπης θεωρουνται δεδομενοι και φθηνοι σε αξια γιατι τα προσφερουν ολα αβερτα κουβερτα. Απο την αλλη μερια αυτοι που δεν δινουν σχεδον τιποτα ειναι ποθητοι ! Για αυτο εφυγα απο τη σχεση πια!

Αν είχατε μια σχέση και ερωτευοσασταν τρελα έναν τύπο με τον οποίο ξέρετε ότι δεν έχετε μέλλον. Απλά θα θέλατε να είναι ο πρώτος σας. Θα πηγαίνατε μαζί του ; Χωρίς ποτε να το μάθει κανείς ;; Ή θα το αφήνατε να γίνει απωθημένο ;

Είναι μία τυπισα που έχουμε ένα κοινό φίλο (όχι του φβ) και ήρθε κ αυτή Θεσσαλονικη να ζήσει. Μ αρέσει εμφανισιακά και είμαι σε χαλάρη φαση που ψάχνω για dating. Την θυμάμαι μες τα χρόνια πολύ famous στην εφηβεία και μέχρι τα 20 με 600 like κλπ. Βλέπω κάνει δεύτερο λογαριασμό στο fb και δεν είχε ανταρει τα πιο κοντινα της άτομα αλλά αποδέχεται εμένα από τους πρώτους. Βλέπω μετά από μήνες, ακόμα σχεδόν άδειο το προφιλ της και την τσεκαρω στο insta. Αρκετές φωτο από διακοπές με τον εαυτό της και μόνη στις φώτο (ίσως και μόνη στις διακοπές). Τα λέω όλα αυτά εδώ επειδή τα σκέφτομαι μόνος μου κάτι μέρες τωρα. Γιατί μία κοπέλα που το παίζε lifestyle κάνει 2ο προφίλ με λίγους φίλους και ανεβάζει πλέον φωτό μόνη της ενώ ήταν του εφέ και πάντα φωτό να δείχνει ότι είναι κοινωνική κλπ? Προχθες μ κανε ένα like ενώ δεν μου έκανε ποτέ ακόμα και την περίοδο που εχουμε βγει με κοινές παρεες. Σκέφτομαι να της στείλω αν προσαρμόστηκε εδω κ πως περνάει κλπ αλλά απ την άλλη δεν ξερω είμαι σε φάση που θα προτιμούσα να κανα μόνο σεξ μαζί της επειδή είναι σέξυ αλλά και πάλι επειδή την ξέρω απ τη πόλη μας χρόνια μου κίνησαν το ενδιαφέρον αυτα. Επίσης ειμαι άνθρωπος συναισθαντικός και έχω περάσει δυσκολα οπότε απομακρύνομαι απο κοπέλες που είναι σε περίεργη φάση όταν εγώ θέλω μόνο σεξ απ αυτές. Δλδ δεν μπορώ να της την πέσω με τη μία ενώ θέλω άλλα θα θελα να ξέρω αν της συνέβει κάτι.

Έχω συγκλονιστεί με τις τρεις αδερφές στην Ρωσία που σκότωσαν τον βασανιστή πατέρα τους. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες υπάρχουν πολλά άρθρα στο ίντερνετ γι' αυτό, απλά εξεπλάγην από τον τρόπο με τον οποίο η Ρωσία, μία τόσο ανεπτυγμένη και προηγμένη χώρα, αντιμετωπίζει τελείως αδιάφορα το θέμα της ενδοικογενειακήε βίας.Παράδειγμα, αυτές οι αδερφές. Ο πατέρας τους τις κακοποιούσε και τις βασάνιζε και ψυχολογικά και σωματικά. Κακοποιούσε και τη γυναίκα του, η οποία είχε πλησιάσει δειλά την ρώσικη αστυνομία, η οποία αδιαφόρησε εντελώς. Πιστεύουν λέει ότι η ενδοοικογενειακή βία είναι οικογενειακό ζήτημα και όχι κάτι με το οποίο πρέπει να ασχολείται το κράτος.Τώρα πάνε να βγάλουν και τις μικρες φόνισσες... Αν είναι δυνατόν. Κάτι τέτοιες στιγμές αναρωτιέσαι πόσο μπροστά τελικά έχει προχωρήσει ο πολιτισμός μας. Καταφέραμε να πάμε ως το φεγγάρι, αλλά μεταξύ μας δεν μπορέσαμε να τα βρούμε. Αλλά αυτή τη στιγμή κάποιος άνθρωπος, κάποιο παιδί υποφέρει, και όλοι αδιαφορούν.Ή απλά, κάτι τέτοιες στιγμές, νιώθεις λίγο πιο τυχερός που στην Ελλάδα δεν είναι τόσο άσχηματα πράγματα.