Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Ειναι μολις 50 και την θυμάμαι από μικρό παιδί όλα τα προβλήματα υγείας να κάθονται πάνω της. Με το που φεύγει το ένα έρχεται το άλλο. Γιατι ρε παιδιά ; Γιατι ; Ωρες ώρες πιστεύω πως όντως της έχουν κάνει μάγια όπως μας είχαν πει κάποτε . Δεν παιζει να ναι τοσο αδύναμος ο οργανισμός της. Δεν παιζει.
Μου ζητησε να ειμαστε μαζι και δε δεχτηκα...Λαθος τεραστιο το καταλαβα αργοτερα! Μετα μιλουσαμε για καποιο διαστημα αλλα τωρα ειναι με αλλη. Δεν ειναι οτι ζηλευω (γιατι δεν νιωθω ολα οσο ενιωθα- ουτε τον έχω ξεπεράσει εντελώς) αλλά λυπαμαι που ενω μιλουσαμε 10 φορες τη μερα κυριολεκτικα τωρα δε μιλαμε καν...Βεβαια η αληθεια ειναι οτι τωρα τελευταιο λιγο εχω εκνευριστει γιατι νμζ εχει κανει μερικα φαουλ..δε θελω να ξαναμιλαμε τοσο ουτε να μου ξαναζητησει να τα φτιαξουμε ή να με ξαναερωτευτει..απλως ηθελα να κρατησουμε φιλικες σχεσεις!
Να με φωνάζουν άτομα με το επίθετο μου. Το δεχόμουν στο στρατό και φυσικά από ανωτέρους στη δουλειά.Από άκυρα άτομα δε μ'αρέσουν πολύ ειρωνικό μου φαίνεται.
τα φτιαχνουμε χωριζουμε διαρκωςστο ενδιάμεσο αρρωστησε η μαμα μουαυτος ειχε μπλεξει με μια κοπελα και την αφησε για να με στηριξει (ετσι λεει)εχθες τσακωθηκαμε πολυ ξανα επειδη τον ρωτσα εαν μιλαει μαζι της.με κατηγορει ουσιαστικα οτι εγω φταιω που δεν πηγε καλα με την νεα του σχεση επειδη δεν μπορουσε να με ξεχασει(ναι το ακουσαμε και αυτο)τον θελω πραγματικα αλλα δεν τον αντεχωτι να κανω??
Φοβαμαι τοσο να αφεθω?Να απολαυσω τις στιγμες και τη γνωριμια μου με καποιον?Γιατι παντα κανω σεναρια με το μυαλο μου?(Οτι υπαρχει καποια αλλη, μου κρυβει πραγματα , δε με θελει αρκετα κτλ)Γιατι χαλαω κατι που μπορει να εξελιχθει σε κατι ομορφο?Γιατι παραμενω παγοκολονα?Φυσικα εκεινος δε γνωριζει πως σκεφτομαι..
Δε ξέρω από που να αρχίσω.. Νιώθω κομμάτια και την ψυχή μου πιο τσακισμενη από ποτέ. Έχω πληγωθει από τον υποτιθέμενο άνθρωπο μου... Θα παντρευομασταν και σύντομα! 7 χρόνια σχέση 7 ολόκληρα χρόνια ένα ψέμα που ζούσα μόνη μου που αγαπούσα μόνη μου που πρόσφερα μόνη μου! Δε ξέρω αν ήμουν κορόιδο που έβλεπα όλα τα σημάδια και έκανα σα να μη τα βλέπω αλλά ειλικρινά δεν έβλεπα... Η μωπως απλά ήμουν αθώα και η τυφλή εμπιστοσύνη στον άνθρωπο μου με έφερε σε αυτή την Απελπισία που νιώθω 5 μέρες τώρα!!! Η ζωή μου ήταν εκείνος και η ζωή του το στοίχημα και τα τυχερα παιχνιδια..... 7 χρόνια φρικτά ψέματα μόνο για να παίζει.. Με εκμεταλευτηκε οικονομικά κ όχι μόνο... Μέχρι από την οικογενια μου έφαγε μεγάλα ποσά γιατί έλεγε τα ίδια φοβερά ψέματα και σε εκείνους... Ορκίζονταν σε θεούς και δαίμονες... Με εχει ξεφτιλίσει σε όλο το κόσμο παντού χρωστούσε και μας είχε αφήσει χωρίς ευρώ ενώ δεν μας έλειπε τίποτα όλα τα είχαμε και οι μισθοί μας πολύ πάνω από το μέσον όρο.... Μου φεροταν η με αδιαφορία η με πολλά νεύρα ποτέ δε πήρα λίγη αγάπη ίσα μόνο κάτι λίγα ψίχουλα που εμένα μου ήταν αρκετά για να συνεχίσω να τα δίνω όλα τέτοια χαζή ήμουν ...... Τα ψέματα αναρίθμητα ότι το έχει κόψει τον τζογο 5 χρόνια τώρα... Ότι παρακολουθεί τις ομάδες γτ είναι το χομπυ του δε παίζει έλεγε.... Ότι μάζευε λεφτά για να παντρευτούμε και εγώ νόμιζα ότι υπήρχε ένα μεγάλο ποσό και δεν ηπηρχε τίποτα... Έφτασε σε σημείο να δανειστεί λεφτά για να μου εμφανίσει και εκμεταλευτηκε την αδυναμια του μπαμπά μου και του έφαγε 1000€ γτ του ορκίστηκε πως θα σταματούσε... Από την αδερφή μου έφαγε... Από φίλους γνωστούς έφαγε...... Την οικογένεια του σκυλοβριζε μέρα νύχτα με έκανε να νομίζω ότι με μισούν και δε μας στηρηζουν.... Του έστελναν συχνά λεφτά και τα έπαιζε ενώ εμένα μου έλεγε ότι τον έχουν γραμμένο και δε τον στηρίζουν συν ότι του τρώνε τα λεφτά... Λίγα από τα ψέματα που έλεγε.... θέλω χρόνια να γράφω τι έλεγε ο "άνθρωπος" μου....
Έκανα παρέα με 3 παιδιά τα ήξερα 10 χρονιά σταμάτησα γιατί πλέων δεν ταιριάζαμε σαν άνθρωποι καθώς και οι ηθικές μας πυξίδες ήταν αντίθετες(δεν το μετανιώνω) Ήμουν(είμαι) ερωτευμένος με μια κοπέλα την κυνηγούσα για κάνα χρόνοκαταλήξαμε μαζί για 3,5 μίνες και εδώ και 1 μηνά ήμαστε χωρισμένοι οι λόγοι ήταν πως εκείνη δεν ένιωθε ερωτευμένη και οτι τα βλέπαμε διαφορετικά εγώ πιο σοβαρά απο οτι εκείνη εγώ σαν ερωτευμένος της άνοιξα την καρδιά μου την εμπιστεύτηκα και τώρα έφυγε ήταν απο τα τελευταία άτομα που εμπιστευόμουν ένιωθα ασφαλής πριν λίγες ήμερεςυποθηκε οτι ίσως προχώρησε στεναχωρήθηκα πολύ οχι γιατί δεν θέλω να είναι ευτυχισμένη άλλα στο οτι ίσως δεν σημενα τίποτα κατέληξα μόνος εν μέρει και απο επιλογή μου χωρίς κάποιο στήριγμα να ακουμπήσω λίγο χωρίς μια αγκαλιά να με παρηγορεί νιώθω οτι είμαι σε ενα πηγάδι δεν ξερω αν είναι πάτος άλλα δεν ξέρω τι να κάνω ειμαι εγω και η μοναξια μου