ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 2 χρόνια με τον σύντροφό μου ..δύο χρόνια που δεν θα έλεγα πως είναι όλα ροδινα. Έχω μια κόρη 11 χρόνων ο πατέρας της δεν ζει από τότε που ήταν μωρό. Πριν γνωρίσω τον σύντροφό μου μέναμε μόνες μας , εγώ είχα την δουλειά μου το σπίτι μου ..ήταν όλα σε μια καλή ροή ειμασταν ανεξάρτητες μαζί.. όταν τον γνώρισα ήταν όλα πολύ όμορφα δέθηκε κ με τις δυο μας πολυ.. μείναμε γρήγορα μαζί κ συνεχιζουμε.. Μετά τους πρώτους 3- 4 μήνες άρχισε να εμφανίζει νεύρα πολλά μέχρι που αυτά τα νεύρα εξελίχθηκαν κ είχαν κ άγριους τσακωμούς μέχρι που σήκωσε χέρι πάνω μου .. μετά πάντα ζηταγε συγνώμη .. ξέχασα να αναφέρω κάτι σημαντικό πίνει καθημερινά μπύρες δν γίνεται τυφλά αλλά πίνει.. πιστεύω ότι πλέον αυτό τον επηρεάζει κ ψυχολογικά .. τώρα είμαστε καλά αλλά έχει αρκετά συχνά περίεργες συμπεριφορές οι οποίες με έχουν κάνει να μην έχω εμπιστοσύνη . Κρίνει αρνητικά συνέχεια τους πάντες κ εννοείτε κ εμένα .. λέει πως με αγαπάει κ το πιστεύω αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό . .. βλέπω πως προσπαθεί αλλά πάντα κάτι γίνετε κ εκεί που είμαστε καλά στραβωνουν όλα ... Νιώθω ότι τον αγαπώ κ θέλω το καλό του αλλά δεν με αφήνει να είμαι αρκετά δίπλα του με τον τρόπο που συμπεριφέρεται .. εγώ όταν γνωριστήκαμε του είχα πει δν έχω αναγκα από υλικά αγαθά ότι χρειάζομαι από αυτά τα έχω ..θέλω μόνο αγάπη κ ηρεμία κ τότε είχε συμφωνήσει μαζί μου αλλά ..

Γνώρισα πριν κάποιους μήνες μια κοπέλα. Στην αρχή δεν ήξερα ότι είχε σχέση και μιλάγαμε με τις ωρες και από κοντά και στο τηλέφωνο. Η ίδια δεν έλεγε ότι έχει σχέση. Όταν το έμαθα ξενέρωσα φουλ. Αντικειμενικά έχει μέτρια εμφάνιση αλλά εμένα Μ αρέσει. Βγήκαμε τις προάλλες με μεγάλη παρέα για ποτό. Εγώ είχα πιει ένα ποτηράκι παραπανω, της έκανα ερωτική εξομολόγηση και τη φίλησα. Εκείνη δεν αντιστάθηκε και μου είπε ότι είμαι πολύ ωραίο παιδί. Πετούσα στα σύννεφα. Έμαθα ότι χώρισε και την έπαιρνα τηλέφωνο. Δεν το σήκωνε. Τεσπά βρεθήκαμε τυχαία στο δρόμο και μιλήσαμε. Μου είπε ότι είναι πολύ κοντά στο να τα ξαναβρεί με τον πρώην της. Εγώ τα έχασα, της είπα καλά να περνάς κ έφυγα. Εδώ και δύο μέρες με έχει ταράξει στα τηλέφωνα και τα μηνύματα. Οι φίλοι μου λένε ότι δεν της αξίζω. Αλλά εγώ τη σκέφτομαι συνέχεια. Τι φάση; Τη μια ζεστη και την άλλη κρύο. Με έχει διαλύσει ψυχολογικά. Όλη μέρα δεν κάνω τπτ, και κοιταω το ταβάνι. Δεν τρώω, δεν πάω στις προπονήσεις, και δεν μιλάω σε κανέναν. Τη θέλω. Με τη σχολή μου δεν ασχολούμαι καν. Μέχρι και δήλωση εξαμήνου ξέχασα να κάνω και είχα τρεχαματα με τη γραμματεία.

Μετά από μια μέρα στα υπέροχα λεωφορεία του οασθ, συνειδητοποιώ ότι μέσα από το πορτοφόλι μ λείπουν 2 χαρτονομίσματα...... Δεν λείπει καμία κάρτα ή τίποτα άλλο από την τσάντα ούτε το πορτοφόλι αλλά μόνο τα 2 χαρτονομίσματα. Γίνεται να έχουν εξελιχθεί τόσο που δεν κατάλαβα ποτέ έβαλαν το χέρι στην τσάντα άνοιξαν το πορτοφόλι και βγάλαν τα λεφτά??? Αν είναι δυνατόν... παιδιά νιώθω απαίσια μάζευα αυτά τα λεφτά εδώ κ καιρό και θα τα εκανΑ κάτι συγκεκριμένο...... Τα έχασα η μάλλον με έκλεψαν?

Νιώθω τύψεις για την γκρίνια που θα ακολουθήσει, γιατί αντικειμενικά η ζωή μου είναι μια χαρά!! Είμαι υγιής, έχω το αγόρι, τις γάτες μου, τους φίλους μου, την οικογένεια μου και είναι όλοι καλά! Τον τελευταίο καιρό νιώθω πολύ πιεσμένη. Είμαι στο τελευταίο έτος της ιατρικής. Διαβάζω όλη μέρα. Συχνά αναγκάζομαι να μην πάω γυμναστήριο επειδή δεν έχω χρόνο, βγαίνω μόνο ένα Σάββατο βράδυ και κάποιες φορές ούτε αυτό, δεν προλαβαίνω να φροντίσω την εμφανιση μου γιατί έχω πρωινό ξύπνημα στις 7 παρά 15 και κάποιες φορές από την κούραση δεν έχω κουράγιο ούτε να κάνω μπάνιο. Αν χαλαρώσω με το διάβασμα, απλά δε θα βγει η ύλη. Μέχρι το Φεβρουάριο έχω να διαβάσω σύνολο 2300 σελίδες για 3 μαθήματα που θα δώσω. Μετά μέχρι Ιούνιο άλλες τόσες. Μερικές φορές κλαίω το βράδυ πριν κοιμηθώ και σκέφτομαι πως όλη μου η ζωή θα είναι έτσι απο εδώ και πέρα. Θέλω λίγο χρόνο να δω μια φίλη μου, να φτιάξω όμορφα τα μαλλιά μου, να πάω σε μια παράσταση, να πηγαίνω έστω ,3 ώρες τη βδομάδα γυμναστήριο...Νομίζω ότι έχω φτάσει στα όρια της αντοχής μου.

Ειμαι γυναικα και ειναι η πρωτη μου πρώτη φορά που ερωτευτηκα γυναίκα. Πάντα μου αρεσαν οι αντρες. Τελικα εμαθα οτι της αρεσει καποιος. Καλύτερα που έγινε έτσι πάντως και ελπιζω να μην μου ξανασυμβει κατι παρόμοιο.

Έχω μια φίλη που αν και είμαστε 20 χρόνων όλο αυτό που της λέει η μητέρα της κάνεις από σπουδές μέχρι φίλους, γκομενικα κτλ. Γνωριζόμαστε και οικογενειακά, η μαμά της είναι φουλ ψωνισμενη και η φίλη μου αρχίζει να της μοιάζει δυστυχώς. Όταν κανονίζουμε ποτέ δεν προτείνει κάτι και όλο περιμένει από τους άλλους να της φτιάξουν πρόγραμμα. Εγώ δεν πτοούμαι αλλά η άλλη φίλη μας υποκύπτει και κάνει τελικώς την χαμαλοδουλεια ενώ της εξηγώ άσε και την άλλη να πάρει μια πρωτοβουλία. Τώρα πάει να χαλάσει τα σχέδια πρωτοχρονιάς μας, έχω βαρεθεί πια! Πρέπει κάποτε να ωριμάσει και εσωτερικά!

πως ειμαι εθισμενος στα energy drinks...χρειαζομαι 1 την ημερα τουλαχιστον για να λειτουργεισω, να με τονωσει, κατι για την γευση στο στομα...Εχω αγχωθει, τι να κανω...

σχετικά με μια εξομολόγηση την οποία διάβασα περί αδιαφορίας του κόσμου.. Απλά να σας κάνω μια μικρή αφήγηση.Γύρω στις 9 βράδυ Σαββάτου σε γνωστό, κεντρικό δρόμο της Αθήνας έρχεται ένας τύπος και ξεκινάει να με χτυπάει με γροθιές στο πρόσωπο με σκοπό να μου κλέψει το κινητό... Και μετά βέβαια συνεχίσε με κλοτσιές. Σε όλο αυτό το διάστημα το οποίο κράτησε κάποια λεπτά να μην αφήνω το κινητό αφενός και αφετέρου να φωνάζω βοήθεια για να έρθει κάποιος... Συνανθρώπος... Να με βοηθήσει.. Μμμ και Για μαντέψτε... Κανείς!!!! Δεν ήρθε κανένας να με βοηθήσει!!Με το που μου πήρε το κινητό ο τύπος και έφυγε σε κλάσματα δευτερόλεπτων βρέθηκα με τουλάχιστον 20 άτομα πάνω από το κεφάλι μου να προσπαθούν να με δουν εάν είμαι καλά και εάν θέλω αυτό για το οποίο ούρλιαζα τόση ώρα.... "θες βοήθεια κοπέλα μου;" Η απάθεια σε όλο της το μεγαλείο....

Είμαι πολυ καλή φοιτητητρια στη σχολη μου (ιατρικη) αλλ ολοι με θεωρουν φυτο...δεν ειμαι!!κ το ξερω! μου αρεσουν πολυ περισσοτερα πραγματα απο το διαβασμα απλως ειμαι συνεπεις στις υποχρεωσεις μου..πως να του ςαποδειξω οτι δεν ειμαι αυτο που φαινεται/αυτο που νομιζουν?

Δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς τελικά να χαρείς τις γιορτές αν είσαι στριμωγμένος οικονομικά. Ή μάλλον ξέρω, ελάχιστα.