Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
να σε πληγώνουν, να σε προδίδουν, να σου γαμάνε τη ζωή και την ψυχή και να σ' εγκαταλείπουν χωρίς τύψεις. Είναι άδικο να φτιάχνουν τις ζωές τους πριν καλά καλά τελειώσει η δικιά σας ιστορία και να μην έχουν το θάρρος να σου δώσουν μια σταράτη εξήγηση. Είναι άδικο να σου φέρονται έτσι κι εσύ να μην μπορείς να τους ξεχάσεις... να πονάς τόσο που ο πόνος να γίνεται πλέον σωματικός. Είναι άδικο...
Και με χτύπησαν οι αναμνήσεις. Ο καιρός, η θερμοκρασία, τα χρώματα ολοιδια όπως η βόλτα μας εκείνη τη μέρα στην Ακρόπολη, στο Μουσείο και μετά για φαγητό. Κάθε στιγμή είναι διαφορετική. Τίποτα δεν επαναλαμβάνεται, και αυτές τις στιγμές δεν θα τις ξαναζήσω. Ελπίζω τουλάχιστον οι καινούριες περιπέτειες να είναι τόσο όμορφες όσο οι παλιές.
Έχω βαρεθεί να βλέπω στο ίντερνετ διαφορά βίντεο τα οποία βγαίνουν τυχαία όλο με γυναίκες όλα έξω να χορεύουν..ολο με άντρες και γυναίκες να κάνουν ότι κάνουν και να μας το δείχνουν δημόσια... Ε έλεος πια όπου και να γυρίσω αυτά βλέπω.. Δλδ εντάξει και εμείς έχουμε άντρα και φιλιόμαστε πχ πρέπει να το βγάζουμε στο διαδίκτυο.?
Ήμασταν μια χαρά και εξαφανίστηκε γιατί το κάνουν αυτό τοσο εύκολα οι άντρες ; Ήταν όλο γλύκα λόγια και υποσχέσεις στη αρχή και μετά από λίγο καιρό εξαφανίστηκε δεν απαντούσε στα μηνύματα και στις κλήσεις χωρίς δικαιολογία και μετά μου έκανε και μπλοκ..?
Έγκυος και με τόσα που διαβάζω στο ίντερνετ και στις ειδήσεις έχω ψυχοπλακωθει..και σε αυτήν την φάση είμαι και πολύ ευαίσθητη καλά είμαι που είμαι τώρα είμαι ποιο πολύ..και έτσι ξαφνικά χθες βράδυ λέω του άντρα μου δεν θέλω να πάθεις κάτι θέλω να είσαι κοντά μου. Ε και σήμερα λέει ότι του χαλάω την ψυχολογία..ενταξει έχει ένα δίκιο αλλά με όλα αυτά που ακούω φοβάμαι τα πάντα πια. Τσακωθήκαμε για το τπτ. Λέει ότι ότι διαβάζω στο ίντερνετ να μην το πιστεύω ναι εντάξει αλλά με όλα αυτά που ακούμε δεν γίνεται να μην επηρεαζόμαστε. Ειδικά τώρα είμαι έγκυος και σκέφτομαι ότι όταν θα γεννήσω με το καλό κάνεις δικός μου δεν θα είναι εκεί το μέλλον είναι αβέβαιο για μένα.
και μιλάμε για τους σχολιαστές, κι εγώ έχω κάποιες αδυναμίες εδώ μέσα και θα ήθελα πολύ να σας γνωρίσω από κοντά. Όχι να γίνει Lifoσυνάντηση ή κάτι τέτοιο, απλά συγκεκριμένα άτομα.Εσείς; Ποιούς θα θέλατε να γνωρίσετε; Και γιατί;
Εσείς που σχολιάζετε κάτω από τις εξομολογήσεις των άλλων εχετε γράψει ποτε δικη σας εξομολόγηση αλλά δεν αφήσατε ποτε να μαθευτεί ότι την γράψατε εσείς; Εγω ναι
Ενα έργο αλληγορικό και ανατριχιαστικά επίκαιρο.Η Ρινοκερίτιδα ειναι η μαζική υστερία της αγέλης, ο ναρκισσισμός του τίποτα στα κοινωνικά δίκτυα, ο φανατισμός κάθε είδους, η τεχνολογική απομόνωση . Εν ολίγοις όλες οι κοινωνικές παθογένειες που μεταμορφώνουν αργά αλλά μεθοδικά τον άνθρωπο σε κτήνος. Ρινόκερος - Θεατρική παρασταση του 1997 Με τον Γιώργο Μιχαλοκόπουλο και τον αξέχαστο Γιώργο Μοσχίδηhttps://www.youtube.com/watch?v=ROFJowfCJNU Γιώργος Τσομπανίδης 38 ετών απο ΤούμπαΥστερόγραφο : Aφιερωμένο σε όλους τους Μπερανζέ του Lifo.