ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελικά αυτό το ρόδα είναι κ γυρίζει ισχύει? Υπάρχει αυτό που λέμε κάρμα κ ανταμοιβή ή τιμωρία?

... Με την ελάχιστη εμπειρία ζωής που έχω μέχρι τώρα, έχω μάθει ότι τις αρρωστημένες καταστάσεις συνηθίζουμε να τις βαφτίζουμε ''μεγάλους έρωτες"...

Γεια σας,ειμαι σε μια δουλεια που εχει αρκετο γυναικειο πληθυσμο,ομως εγω απλα στεκομαι ντροπαλος και λιγομιλητος στο ποστο μου,σχεδον αμηχανος.Εχω ακουσει διαφορα σχολια,οπως οτι δεν κανω κοπλιμεντα,οτι ειμαι πολυ σοβαρος η περιεργος,εγω απο την αλλη πιστευω οτι οι κοπελες τα τετριμμενα και χιλιοειπωμενα τα βαριουνται,οπως,τι ομορφη εισαι σημερα,τι αρωμα φορας ειναι ωραιο κλπ κλπ.Πως πρεπει να φερθω για να φανω ελκυστικος μεσα σε ενα κατα πλειοψηφια γυναικειο εργασιακο περιβαλλον,να μην περνανε απο μπροστα μου και απλα κανουν πως δεν με ειδαν η λενε το γεια τι κανεις,καλα,καλα και τελος.

Εχει γενέθλια μια εβδομάδα μετά το Πάσχα....όπως πολλοί άλλοι είχα κλείσει εισιτήρια να παιρνούσαμε μαζί 10 μέρες καθώς μένει σε άλλη χώρα. Τα ταξίδια ακυρώθηκαν και ετσι απόψε του αγόρασα κάτι μέσω internet και θα του φτάσει μάλλον κάποιες μέρες πριν τα γενέθλια του, αλλά θέλω να είμαι σίγουρη ότι θα πάει...κλαίω παιδιά θέλω να γίνω το πακέτο...γιατί αυτό θα πάει και εγώ όχι...έχω να τον δω από τις γιορτές των Χριστουγέννων...και λέμε να ξαναβρεθούμε τέλη Ιούλη αν όλα πανε καλά.....τον αγαπώ θέλω να τον δω....τρέμω στην ιδέα ότι μπορεί να υπάρχει πιθανότητα να μη μπορούμε ούτε τον Ιούλη

Εγώ σε βρίσκω Καλό παιδί. Σε σκέφτομαι πολύ συχνά. Όχι, δεν είμαι κάποια από τα σχόλια, δεν τρολλαρω.

τελικά μόλις κάνω την εξομολόγηση και αποφασίζω να μου απαντήσω, ως δια μαγείας, μου δίνω την καλύτερη απάντηση..πολύ μου αρέσω.. μου τα λέω χύμα και τσουβαλάτα.. ...... να με προτιμάτε παιδιά!

Εχω μια φίλη η οποία είναι λεσβια και η μαμά μου το ήξερε. Τον τελευταίο χρόνο όμως την ανησυχεί πολύ το ότι έχουμε έρθει τόσο κοντά η μία με την άλλη και το καταλαβαίνω αυτό. Όμως ξέρει επίσης ότι εκείνη έχει σχέση 1 χρόνο τωρα με κοπέλα.. Όπως κγω 5 μήνες με ένα αγόρι.Εδώ και έναν χρόνο μαλώνουμε συνέχεια με την μάνα μου και δεν βρίσκω ηρεμία.. Κάτι θα βρει να με νευριάσει και να με τσαντιστεί, όμως πάντα προσπαθώ να είναι ήρεμη για να μην γίνουμε χειρότερα απότι είμαστε. Ομως αυτές τις μέρες που είμαστε μέσα λόγω του κορονοιου και να μην θέλω να μαλωσουμε δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Στην αρχή ήταν μικρό τσακωμοι για ασήμαντα πράγματα...στην συνέχεια πήγαινε την συζήτηση συνέχεια στην φίλη μου την λεσβια κ ότι δεν θέλω να κάνεις παρέα μαζί της δεν μαρεσει η συμπεριφορά της, θα γίνεις κσυ λεσβια, δεν πρέπει να σε βλέπουν με αυτήν και πολλά τέτοια την μειώνει και την προσβάλει συνεχώς και γω νευριαζω οπότε μιλάει άσχημα για εκείνη γιαυτό αντιδραω κ άσχημα.. Είναι κολλητή μου και την υπερασπιζομαι κ η μάνα μου πιστεύει ότι είμαι μαζί της και ότι αυτή η σχέση με το αγόρι μου είναι μόνο κ μόνο για να της ρίχνω στάχτη στα μάτια. Με έβαλε να ορκιστω ότι θα ξεκοψω κ δεν θα μιλάω μαζί της και επειδή ήταν πολύ οδυνηρό αυτό που γινόταν στο σπίτι.. Με ξεκοψε από τους πάντες και τα πάντα.. Δεν μου δίνει λεφτά για τσιγάρα, μου πήρε το κινητό έκλεισε το ίντερνετ γ Ν μην μπαίνω από οπουδήποτε αλλού. Κ πριν κλειστουμε καραντίνα δεν με άφηνε και να βγαίνω. Κ τελικά αποφάσισα να πω στην κολλητή μου ότι θα ξεκουμε.. Όμως συνέχισα να μιλάω μζ της κρυφά. Πριν λίγο το έμαθε κ έγιναν πάλι τα πράγματα όπως ήταν. Σήκωσε χέρι.. Και με χτύπησε. Φώναζε σαν υστερικη και ο μπαμπάς μου (είναι χωρισμένοι δεν ζει μαζί μας) ειναι μαζί της κ ακόμα κι αν με άκουσε, ηρεάζεται πολύ εύκολα από την μαμά μου. Όσα μου είπε ήταν λόγια της μάνας μου και όχι δικά του. Δεν ξέρω δεν αντέχω αλλο τέτοια πίεση το μόνο που θέλω είναι να φύγω από το σπίτι. Δε με νοιάζει που θα πάω.Πάντως αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση εγώ θα φύγω.

Και τρισαθλιος

Γιατι ενω ειμαι στο τσακ να του πω να χωρισουμε δε το παιρνω αποφαση ; Ειμαι τοσο θυμωμενη μαζι του, ειναι απαραδεκτος κ προσβλητικος, ενω ομως ειμαι στο τσακ να του πω να το αφησουμε δε το παιρνω αποφαση.. Αισθανομαι πολυ μονη μου ειναι η αληθεια κ νιωθω οτι αυτο το διαστημα ειναι πολυ δυσκολο για τετοια...αλλα απο την αλλη νιωθω οτι δε μου δινω τη προσοχη που μου αξιζει κ απογοητευομαι με τον εαυτο μου.. Ειμαι τοσο μπερδεμενη που δε ξερω τι να κανω.. Ευτυχως που δε μενουμε στο ιδιο σπιτι.... Δε μπορω να καταλειξω καπου...

Μου λείπεις Πολύ. :(