Πάντα σκέφτομαι ότι από τη στιγμή που έχουμε υγεία (ψυχική και σωματική) μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Το τελευταίο διάστημα όμως έχω χάσει την αισιοδοξία μου. Δεν έχω δουλειά και σκέφτομαι πόσο δύσκολα έχουν γίνει τα πράγματα πλέον και ότι ούτε προγράμματα βγαίνουν, ούτε προσλήψεις γίνονται στον ιδιωτικό τομέα. Επίσης δεν έχω κάνει ποτέ μου σχέση, έχω πατήσει τα 30, είμαι γκέι γυναίκα και πρέπει να αντιμετωπίσω όλα αυτά μαζί. Τέλος έχω κάνει κάποιες σκέψεις για τα επαγγελματικά μου, με το τι θα ήθελα να ασχοληθώ αλλά προϋποθέτουν όλα αυτά χρήματα για σπουδές, διαμονή σε μεγάλη πόλη και στήριξη από γονείς. Αν δεν έχεις κανένα; Τι κάνεις;