ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 30 και ενώ οι γονείς μου δεν είναι τόσο μεγάλοι (60), σκέφτομαι πολύ συχνά ότι κάποια στιγμή θα αποβιώσουν.. Αυτή η σκέψη με μαυρίζει και το θεωρώ λίγο αφύσικο να κάνω τέτοιες σκέψεις..Έχασα τον παππού μου πριν μία εξαετία και μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο, έκλαιγα για μήνες και ακόμη ορισμένες φορές μέσα στον χρόνο θα βουρκώσω βαθιά.. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τι ένιωσα μέσα μου την στιγμή που το έμαθα. Οπότε δεν μπορώ καν να φανταστώ πως είναι να χάνει κάποιος τους γονείς του..Τόσο άσχημο και άδικο να φεύγουν από την ζωή σου άτομα που αγαπάς, άτομα τα οποία είσαι κυριολεκτικά κομμάτι τους..Σε όσους το έχω συζητήσει πάντα μου λένε το κλασσικό ΄έτσι είναι η φυσιολογική ροή των πραγμάτων κ.λπ΄.. Το καταλαβαίνω, αλλά..

Ξέρω ότι η σχέση μου έχει τελειώσει. Έχουμε προσπαθήσει πολλές φορές να είμαστε μαζί και καταλήγουμε στον χωρισμό. Αυτός διέθετε ελάχιστο χρόνο λόγω δουλειάς και ποτέ δεν κατάφερα να το δεχτώ. Ήταν η βασική αιτία των τσακωμών μας. Πλέον είχαμε φτάσει σ'ένα σημείο που δεν είχαμε διάθεση να μιλήσουμε ο ένας στον άλλο. Τον χώρισα και όταν μιλήσαμε μού είπε πως το σκεφτόταν μήνες. Και ένιωθε ότι με τόσα προβλήματα διαρκώς είχε χαθεί το πάθος και του τελείωσε. Κι εγώ έχω ξενερώσει με την κατάσταση. Τον αγαπάω πολύ και εκείνος. Δεν μπορώ να σκεφτώ την ζωή μου χωρίς αυτόν. Έχω πληγωθεί πολύ, παρόλο που ξέρω πως δεν πήγαινε άλλο. Δεν ξέρω πώς θα προχωρήσω...

Αγαπητοί και αγαπητές, σας παρακαλώ..μην μπαίνετε μέσα στα μαγαζιά όταν κλείνουν . Είναι απαράδεκτο αυτό . Και εμείς οι πωλήτριες θέλουμε να πάμε στα σπίτια μας και όχι να σας περιμένουμε να αποφασίσετε στις 9 παρά τι θα αγοράσετε ! Έλεος . Λίγη κατανόηση δεν βλάπτει.

Σπουδάζω στην Ιατρική Αθήνας στο 4ο έτος αλλά λόγω του χάους που επικρατεί στη σχολή μιας και είμαστε τόσοι πολλοί δεν έχω βρει κάποιο άτομο που να με εμπνεύσει να κάνω παρέα μαζί του και να επενδύσω σε αυτό .Εχω τρομερή όρεξη να γνωρίζω καινούργια άτομα και να κάνω νέες παρέες και δραστηριότητες αλλά και να περνάω χρόνο με φίλους κλπ . Όμως στη σχολή μου οι περισσότεροι είναι ανταγωνιστικοί και δεν ενδιαφέρονται τόσο για μια αληθινή φιλία .

Έχει ένα παιδί με την άλλη...Αλλά δε λέει πουθενά ότι είναι σε σχέση.Το παίζει πεταλουδίτσα...Μάλιστα...

Ηρθα στο πατρικο μου για λιγες μερες.Και οπως ειναι φυσικο οι αναμνησεις χτυπανε κοκκινο..Βρηκα φωτογραφιες μου λοιπον απο το λυκειο και σκεφτομουν ποσο εχω αλλαξει απο τοτε? Στη φωτο εβλεπα ενα αρκετα ωραιο παιδι, που ειχε πολλα ποτενσιαλ να γινει δημοφιλης στο σχολειο του και απορω γιατι τοτε με θεωρουσα ασχημο.Και τοτε και αργοτερα..Ποσα λαθη εκανα , ποσες ηλιθιες γνωριμιες, ποσα ακυρα ραντεβου , ποσες περιστασιακες περιπετειες που μετα τις μετανιωσα και ολα αυτα γιατι δεν ειχα αυτοπεποιθηση. Αν εβλεπα αυτο που βλεπω τωρα στον καθρευτη μου θα ειχα γλιτωσει πολιτιμο χρονο απο περιττο κοσμο και καταστασεις..Τι κουβαλαγα στο κεφαλι μου απορω..Και ολα αυτα γιατι δεν ελεγα οχι..Αλλα μην κατηγορω τον 17χρονο εαυτο μου για ολα..διοτι η εξελιξη του ειμαι εγω σημερα και χαιρομαι πολυ για αυτα που εχω μεσα μου. Μαρεσω μεσα και εξω..Τοτε μαρεσα μονο μεσα και ζητουσα την επιβεβαιωση για το εξω μου..Ποσο λαθος ημουν..

Μιλούσαμε με την γυναικοπαρέα για ραντεβού. Μια κοπέλα είπε ότι στο τελευταίο ραντεβού που βγήκε, ο τύπος άρχισε να της λέει ότι έχει κεράσει πολλές κοπέλες στο πρώτο ραντεβού επειδή έτσι συνηθίζεται. Είπε ότι μια φορά η κοπέλα που συνόδευε παρήγγειλε γλυκό αντί για καφέ που ήταν ακριβότερο και μια άλλη παρήγγειλε δεύτερο ποτό. Πλήρωσε αυτός και τις δυο φορές χωρίς να θέλει γιατί αυτό περιμένουν οι γυναίκες σε πρώτο ραντεβού. Η κοπέλα ακούγοντάς τον ξενέρωσε και είχε αποφασίσει να μη βγει άλλη φορά μαζί του. Είπε ότι την πονάει το κεφάλι και φώναξε την σερβιτόρα για να πληρώσει. Ήθελε να πληρώσει και τα δικά του γιατί αηδίασε με όσα της είπε. Ο τύπος έψαχνε τις αποδείξεις που είχαν πάνω στο τραπέζι και της είπε ότι τα δικά της είναι 6,80. Εκείνη δεν μίλησε και περίμενε την σερβιτόρα, ο λογαριασμός ήταν γύρω στα 18 ευρώ της άφησε ένα εικοσάρικο κι έφυγε. Δεν είναι σωστή συμπεριφορά από 40χρονο , συμφώνησα ότι καλά έκανε και τα πλήρωσε όλα ενώ οι άλλες λέγανε ότι έκανε βλακεία έπρεπε να πληρώσει μόνο τα δικά της.

Τι με πιάνει, τα τελευταία χρόνια, κάθε φορά που είναι να δώσω εξετάσεις, δεν ξέρω..Είμαι στο 6ο, χρωστάω 8 μαθήματα, όποτε σκέφτομαι (πολύ συχνά πλέον)ότι ακόμη να πάρω το πτυχίο το άγχος ανεβαίνει κατακόρυφα, ώσπου πλησιάζουν οι μέρες της εξεταστικής και φτάνει στο πικ του..Εκει που είμαι καλά,που διαβάζω θα αρχίσω να σκέφτομαι απαισιόδοξα λέγοντας ότι πάλι δεν θα περάσω, πάλι θα μείνουν οι υπόλοιποι στόχοι μου πίσω, πάλι θα ακούω ειρωνείες από την αδερφή μου και άλλα σχόλια από τους γονείς..Ετσι,σταματαω το διάβασμα, ώρες ώρες βάζω τα κλάματα και για να ξεχαστω μετά θα δω καμιά σειρά ή άλλα βίντεο και οι ώρες πάνε στράφι..Δεν μπορώ άλλο αυτή την διαδικασία..Δεν ξέρω αν φταίει το άγχος μου ή το ότι δεν διαβάζω όσο διάβαζα όλα τα χρόνια στο σχολείο και κυρίως στις πανελλήνιες ή και τα 2 μαζί..Το σίγουρο είναι ότι κουράστηκα!

Όταν δεν έχει σχέση επικοινωνούμε μα όταν έχει σχέση με αποφεύγει ..και τελικά καταλήγουμε στο να προχωράει την ζωή του και εγω να μην έχω κάνει αυτό το διάστημα σχέση. Τελικά αυτός έχει τα ψυχολογικά η εγώ???

Και ωραίος είναι και καλό παιδί είναι αλλά έχει σχέση ..