ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελευταία φορά που βρεθήκαμε ήταν τον Οκτώβρη. Πάλι, κάναμε σεξ όπως και τις προηγούμενες φορές, αλλά εκείνη τη φορά ξέσπασα σε κλάματα. Ήταν κάτι που δεν μου είχε ξανασυμβεί. Έκλαψα γιατί ένιωθα πως εγώ σου έδινα την ψυχή μου και το σώμα μου και εσύ δεν ένιωθες τίποτε, μόνο σάρκα, μόνο λαγνεία, σκέτη τσόντα. Γι'αυτό έκλαψα και μετά απλά έφυγα.Εκείνη τη μέρα ένιωσα πολύ άσχημα. Δεν ήταν κάτι που έκανες εσύ, δεν έφταιξες σε κάτι, αντιθέτως ήσουν ξεκάθαρος.Εκείνη τη μέρα έσπασε κάτι μέσα μου. Είπα Γιάννης τέλος. Και το εννοούσα.Σήμερα σε πήρα κατά λάθος με βίντεο κλήση. Με πήρες πίσω αργότερα και μιλήσαμε για λίγο. Πάντα είχα την εντύπωση πως δεν ένιωθες τίποτα για εμένα. Ήσουν όμως τόσο χαρούμενος που με είδες, και τόσο ομιλητικός!Χάρηκα που μιλήσαμε και ίσως να μην έλεγα όχι σε άλλη συνάντησή μας στο μέλλον...Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια, κι από ότι φαίνεται θα συνεχίσει, δεν έχει μπει ακόμη τελεία. Ίσως είναι μαζοχιστικό, αλλά έχει κάτι που μου αρέσει αυτή η κατάσταση, αυτός ο άνθρωπος.