ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
31.5.2018 | 17:16

Σπουδές ψυχολογία

Καλησπέρα. Σπουδάζω πολιτικων επιστημών 4ο έτος κι τελειώνω του χρόνου. Η αλήθεια είναι ότι βρίσκομαι μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα. Αφού τελειώσω τη σχολή σκεφτόμουν να δώσω εξετάσεις για να ενταχθω στην ΕΣΔΔ "εξασφαλιζοντας" στην ουσία το μέλλον μου. Ωστόσο, έχω μια μεγάλη αγάπη για την ψυχολογία και θα ήθελα να μπω με κατατακτηριες στο ΑΠΘ κι να ασχοληθώ ΙΣΩΣ ή έστω κυρίως με αυτόν τον τομέα κι να κάνω μεταπτυχιακο κι διδακτορικό πάνω σε αυτό. Όλο αυτό με έχει κάνει να νιώσω πως σπατάλησα τα τέσσερα μου χρόνια σε μια επιστήμη που τελικά δεν μου αρέσει και τόσο και πως δεν έχω μάθει πολλά πράγματα, ενώ αν ήμουν ψυχολογία θα ήμουν πιθανότητα πιο σίγουρος για τον εαυτό μου και ίσως πιο χαρούμενος. Ίσως κάπου μέσα μου να μετανιωσα για την επιλογή μου να μην ξαναδωσω πανελλήνιες για να προσπαθήσω να μπω ψυχολογία, επειδή "φοβήθηκα" το χάσιμο ενός χρόνου. Γενικά ονειρευόμουν να κάνω πράγματα σε μικρή ηλικία, να ξεμπερδευω με τα πτυχία και όλα αυτά τα "χαρτιά" γρήγορα, μέχρι και το πτυχίο πίστευα να το τελείωνα σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια, είχα βάλει στόχο τα 3.5, αλλά πολλές συγκυρίες ανέτρεψαν τις προσδοκίες μου. Νιώθω πως έχω κάνει πολλές λανθασμένες επιλογές τα προηγούμενα και ίσως πιο κρίσιμα χρόνια της ζωής μου και αυτό είναι που με ρίχνει. Δεν ξέρω τι περιμένω να ακούσω από εσάς και τα γράφω εδώ, αφού σε τέτοιου είδους καταστάσεις οι λύσεις - απαντήσεις είναι γραφικές :"μην εγκαταλείπεις τα όνειρα σου και κάνε αυτό που αγαπάς ". Ίσως να χρειάζομαι να το ακούσω όμως κι από κπ άλλον για να πάρω την ώθηση.. Ίσως ίσως ίσως.. Δεν ξέρω αν τυχαίο - πιθανότητα είναι μια ψευδαίσθηση της ιδιαιτεροτητας που νομίζουμε ότι κατέχουμε σαν άτομα και πιστεύουμε, η τουλάχιστον έχουμε ανάγκη να πιστεύουμε, σε κάτι το μεταφυσικο - αλλά χθες, όταν αυτή η σπίθα αγάπης μου για την ψυχολογία έγινε πιο έντονη, μπήκα στο προφίλ του Philip Zimbardo, κορυφαίου και αγαπημένου μου ψυχολόγου γνωστού για το πείραμα της φυλακής του Στάνφορντ, και είδα το εξής γνωμικό :"μην αφήσεις τα φαντάσματα του χθες να γράψουν το μέλλον σου ".
3
 
 
 
 
σχόλια
Δε νομίζω οτι σπατάλησες 4 χρόνια. Μπορεί αυτά που έμαθες απο τη σχολή να σε βοηθήσουν με τρόπους που δεν περίμενες πχ να ξέρεις πως να τελειώσεις μια δεύτερη σχολή, πού να δίνεις βάση.. Μπορεί δεύτερες σπουδές να σε βάλουν σε μια εγρήγορση, να έχεις μια καθημερινότητα όπου προσπαθείς για έναν στόχο ακόμα, πχ αν δεν είχες δεύτερη σχολή μπορεί να μάθαινες γλώσσες για να μην μένεις αδρανής.
Ίσως φταίει η φάση "τελειώνω με τη σχολή και δεν ξέρω τι θα κάνω από εδώ και πέρα με τη ζωή μου" αλλά το κείμενό σου είναι ένα χάος από σκέψεις, άγχος, απαξίωση για ό,τι έχεις κάνει ως τώρα... Το πτυχίο δεν είναι ένα "χαρτί". Μία σχολή, ανάλογα φυσικά τη δουλειά που γίνεται και τη δουλειά που κάνεις εσύ προσωπικά και τον κόπο που καταβάλεις, σε βάζει σε μια διανοητική διαδικασία και σου δίνει ορισμένα εχέγγυα. Στο χέρι σου είναι τα αξιοποιήσεις. Θα βγεις από τη σχολή και θα ανήκεις σε μία επιστημονική κοινότητα - άσχετα από το αν μπορείς ή όχι να ασκήσεις σχετικό επάγγελμα. Αυτό καλλιεργείται. Το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζεσαι μία δουλειά για να ζήσεις. Δυστυχώς, αυτή η δουλειά είναι πολύ πιθανόν να μη σχετίζεται με τις σπουδές σου. Ό,τι κάνεις επιπλέον, δεύτερο πτυχίο, δεύτερη γλώσσα, μεταπτυχιακό κλπ το κάνεις πρώτα για σένα, μετά για πιθανή επαγγελματική αποκατάσταση - όπως έχουν τα πράγματα σήμερα.
σωστό το γνωμικό ωστόσο αν εσένα σου έχει μείνει αυτό που λέει ποια είναι τα φαντάσματα του παρελθόντος για σένα ; η έννοια του μεταφυσικού υπάρχει πιστεύεις όχι για να ζωντανέψεις κάτι ψεύτικο αλλά το απαιτεί για να μπορέσει να ενεργήσει.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ