ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δε μπορω να χωνεψω με τιποτα αυτα που εμαθα.σκεφτομαι συνεχεια καλες μας στιγμες και μετα τις ακυρωνω μια μια.αυτομαστιγονομαι λογικα..δε θυμαμαι το προσωπο σου..ή τουλαχιστον καθε φορα που παω να σε θυμηθω κλαιω και δε το κανω.προσπαθω να μπω σε μια ροη ζωης και δε μπορω ευκολα να το κανω.καθε μα καθε βραδυ προσπαθω να κοιμηθω και κοιμαμαι λιγο και βλεπω ασχημα πραγματα.διαβαζω αρκετα,πηγαινω στα κεντρα που εχουν τους προσφυγες και τους βοηθαω οπου μπορω.. και αυριο θα παω να βοηθησω καπουδεν ειμαι καλα.προσποιουμαι οτι ειμαι καλα γιατι δε θελω να μιλησω με κανεναν.θα ηθελα να ξεσπασω σε σενα.εσυ μου φταις εξαλλου.δε θα ηθελα να σε ρωτησω γιατι με κερατωνες και με κοροιδευες θα ηθελα απλα να σου πω τι νιωθω.τι ενιωθα και τι νιωθω.δε νιωθω οτι υπαρχει λογος να κανουμε διαλογο.απλα δε αντεχω να παιζουν με τη νοημοσυνη μου.το ηξερες και το εκανες ομως.τη μια στιγμη σκεφτομαι κατι δικο μας και μετα με βριζω και το διαγραφω.ενα ενα..ποτε δε μετανιωσα για κατι που ειπα ή εκανα.τωρα το κανω πρωτη φορα αυτο.με σιχαινομαι για αυτο.θα φτασω αραγε και στο σημειο να μετανιωσω που σε αγαπησα;το ''κοριτσακι'' σου