ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν κάμποσα χρόνια, πάνω απο τριάντα,γεννήθηκα σε μια επαρχιακή πόλη απο δυο πολύ ερωτευμένους ανθρώπους που είναι ακόμα μαζί..Επιχειρώντας έναν απολογισμό ζωής μετά απο μια επιτυχημένη επαγγελματική πορεία, κοινωνική θέση - καταξίωση, ευρύ φιλικό δίκτυο επαφών. ικανών εμπειριών ζωής είμαι στην δυσάρεστη θέση να ομολογήσω την έλλειψη μιας ουσιαστικής διαπροσωπικής σχέσης με διάρκεια και ουσία...Η διαπίστωση ειλικρινής και αφοπλιστική με αφήνει να υποθέσω, ότι το μερίδιο ευθύνης είναι ολότελα δικό μου γιατί πορεύτηκα μονομερώς στη ζωή μου....καριέρα, καριέρα, καριέρα..η μοναξιά της κορυφής δίνει την αίσθηση της ελευθερίας αλλά το οξυγόνο διαρκώς μειώνεται..να μου ευχηθώ να κατέβω προς τους πρόποδες μήπως και αλλάξει κάτι;