ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.4.2021 | 17:58

Πώς γίνεσαι καλά;

Σε κάποια χρόνια γίνομαι σαράντα. Δεν έχω βρει τον άνθρωπό μου και αυτό με ρίχνει συχνά ψυχολογικά. Νιώθω πολύ μόνη και άδεια. Αυτές τις μέρες κλαίω αρκετά.Υπάρχουν στιγμές που είμαι καλά. Δεν νιώθω απελπισία αλλά μια βαθύτατη θλίψη εσωτερική. Πηγαίνω στη δουλειά και μετά προσπαθώ να περάσω όσο πιο όμορφα μπορώ στο σπίτι μου. Δεν έχω κανέναν να μιλήσω και ούτε περισσεύουν λεφτά για ψυχολόγο. Δεν παίρνω πολλά χρηματα και αυτά αργούν να πληρωθούν. Η ερώτησή μου είναι πως μαλακώνει κανείς αυτή τη σκέψη; Τη σκέψη και το φόβο μη μείνει κανείς μόνος του για πάντα. Η μία σκέψη φέρνει την αλλη και πολλές φορές πνίγομαι. Λυπάμαι γιατί σαν άνθρωπος δεν έχω χαρεί τον έρωτα και δεν έχω ζήσει όμορφες στιγμές. Δεν ξέρω αν θα ήμουν όντως έτοιμη να δεχτώ και αύριο αν μου τύχαινε κάποια σχέση. Θα ήθελα όμως να ήξερα αν θα ερχόταν και σε μένα με σιγουριά η αγάπη έστω για παράδειγμα σε έναν χρόνο. Αλήθεια θα ανακουφιζόμουν και θα χαιρόμουν ταυτόχρονα αν ήταν να περι΄μενω και να ερχόταν κάτι σωστό. Εσείς τι κάνετε για να καταπολεμήσετε ή τι θα κάνατε αν ζούσατε το ίδιο; Πώς σταματάς να στεναχωριέσαι; Εδώ και δύο χρόνια είμαι αρκετά απογοητευμένη με κάτι που ήρθε και έφυγε χωρίς να ξέρω τη πραγματικότητα ποια είναι. Πόσο άσχημο να σου δίνουν ελπίδες! Δεν πονάει μόνο ένας χωρισμος αλλά και κάτι που μένει ανεκπλήρωτο χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει μέσα σου. Προχωρώ μπροστά αλλά δεν παύει ένα μέρος της καρδιάς μου να είναι πληγωμένο.
7
 
 
 
 
σχόλια

Αγαπητή μου φίλη.
Στην ίδια ακριβώς κατάσταση είμαι και εγώ! και πίστεψε με σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Αλλά προσπαθώ όσο μπορώ να μην το σκέφτομαι και να μην με παίρνει η αποκάτω.
Και το ίδιο θα συνιστούσα και σε εσένα.

Δυστυχώς το συναίσθημα αυτό δεν αλλάζει εύκολα διότι φέρνεις συνέχεια στο νου σου τις ίδιες βασανιστικές σκέψεις. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να απασχολείς το μυαλό σου με διάφορα πράγματα και ασχολίες που σε γεμίζουν (η γυμναστική εκκρινει σεροτονίνη ..βοηθάει αρκετά ). Ψάξε να πιαστείς από ο,τιδήποτε σου δίνει χαρά, από το πιο μικρό. Αν δεν αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου, θα ελκύεις πάντα το ίδιο μοτίβο. Και επειδή - δυστυχώς και ευτυχώς - δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει, δεν μπορείς να προδικάσεις πως θα είσαι σε 1-2 μήνες ή σε ένα χρόνο από τώρα. Έχε το υπόψη.

Την έχω περάσει και γω αυτήν φάση που διανύεις .
Ξέρω ποσο δύσκολα είναι αλλά πίστεψέ με η κλάψα και η στεναχώρια δεν βοηθάει.
Αυτό που χρειάζεται να κάνεις ειναι να δράσεις.
Αν δεν έχεις κυκλο γνωριμιών ( διόλου απίθανο στις μέρες μας ) επισκέπτεσαι με το που θα ανοιξουν σε ένα αξιόλογο γραφείο συνοικεσίων .
Συγχρόνως βάζεις ​ αγγελίες στο lifo και σε οποιοδήποτε άλλο site μπορείς.

Ενας μοναχικός άνδρας

Δε μπορείς να φανταστείς πόσο ίδια νιώθω. Γνώρισα τον έρωτα με μια κοπέλα και με χώρισε για δικούς της λόγους. Έζησα έστω λίγο την ευτυχία μαζί της. Μετά από αυτό νιώθω λες και το μέσα μου είναι δολοφονημένο. Προσπάθησα και ακόμα προσπαθώ με άλλες έστω γνωριμίες αλλά με καμία δε νιώθω όσα μαζί της. Αλλά δεν έτυχαν και σε περιπτώσεις που θα ήθελαν και αυτές κάτι παραπάνω. Έχω σκεφτεί να το πάρω απόφαση πως θα μείνω μόνη για πάντα αλλά αυτή η αγκαλιά και το μαζί με κάνουν να θέλω πάρα πολύ έναν άνθρωπο δίπλα μου. Δεν ξέρω αν συμβεί αυτό ποτέ αλλά θα το προσπαθώ να γίνει. Εννοείται κλαίω συνέχεια και ας κάνω ενάμιση χρόνο ψυχοθεραπεία. Ακόμα και σε ψυχίατρο πήγα.

Αρχικά, η ηλικία είναι απλώς ένας αριθμός. Μια συγγενής μου που σε περνάει 10+ χρόνια και μετά απο 1αποτυχημενο γάμο πίστευε οτι θα μείνει μόνη της για μια ζωή και είχε αφιερώσει την ζωή της στα παιδιά της. Κιομως! Πριν ένα χρόνο γνώρισε κάποιον και συνεχίζουν να είναι μαζί. Και οι δύο ζουν τον έρωτα τους λες και ερωτεύτηκαν για πρώτη φορά στην ζωή τους. Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν να φοβάσαι για το μέλλον. Προσπάθησε πέρα απο την δουλειά να βγαίνεις εξω για περπάτημα είτε μόνη σου είτε με παρεα και αργα η γρήγορα πέρα απο το γεγονός οτι θα νιωθεις καλα με την ιδεα του να μενεις μονη(γιατι και το να εισαι μονη εχει πολλα θετικα) , θα σου ερθει και η ευκαιρια να γνωρισεις καποιον <3