25 εδώ, σαν να έγραψα εγώ το κείμενο. στην ίδια θέση.
30.5.2023 | 01:30
πώς βγαίνεις απο τη μοναξιά σε μεγαλυτερη ηλικία??
Εσείς πού βρίσκετε σύντροφο?
Δυστυχώς ολη μερα κλεισμένη στο γραφείο, ερχομαι αργά το βραδυ.Φίλες κύκλος δεν υπάρχουν. Βγαίνω δυο φορες την εβδομάδα λίγες ωριτσες έξω κυρίως σε μεγαλες πλατείες μπας και μας κάτσει τίποτα, αλλα μου κάθεται ακριβώς αυτο: το τίποτα!
Απο tinder, facebook προσπάθησα αλλα δεν μου ταίριαξε τελικά η φάση εκεί.
Κάπου αλλου? Πού να ψάξω? Όπου και αν πάω, μόνη πάω και πάω μονη ερχομαι!!
Δεν μπορώ αλλη μοναξιά γιατί ειμαι 36 και οι γονείς μου με θεωρουν "μη φυσιολογική" ετσι μόνη που είμαι.
Με βρίζουν και με θεωρούν κατεστραμμενη. Μου το ειπαν κιολας.
Νιωθω ξεχασμένη απο την ζωή. Δεν έχω ζησει τίποτε απολύτως.
Ο μεγάλος μου εφιάλτης??
Τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.Που πρέπεο να κρύβω απο τουα γονείς μου ποσο στάσιμη παραμένω.
Τις Κυριακές κι αυτες τις μισώ.
Απο τα 16 μου που έβλεπα όλες τις φίλες μου στο φροντιστήριο να έχουν γκόμενο, ένιωθα οτι υπολείπομαι σε κάτι και άντε πότε θα ερθει κι εμένα η σειρά μου.
Όλοι οι γνωστοί μου ελεγαν οτι αυτά ερχονται πανεύκολα, ομως οχι!
Ολη μου την ζωή περιμένω.
Μόνο να περιμένω εχω μάθει στην καμένη ζωή που μου ελαχε. Μικρή δεν σταύρωνα φίλες: όλες μα όλες μετακομίζανε. Μετά δεν σταυρωνα δουλειά. Και τώρα άντρα. Τιποτα. Μια τρθπα στο νερό ο κόπος μου.
Ο μεγαλύτερος φοβος μου ειναι μην μείνω μόνη οπως είμαι τώρα.
10
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [26.04.24]](/sites/default/files/styles/square_large/public/articles/2024-04-26/main.jpg?itok=CECgQU4i)
