ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ευτυχως υπαρχουν μερικοι red pilled ανθρωποι σε αυτον τον κοσμο, λεω να μαζευτουμε σε κανα νησι ολοι μαζι και να αφησουμε τους blue pilled στην κοσμαρα τους. Κατα την αποψη μου το σχολιο χαρακτηριζετε ως ξαφνικη στιγμη απολυτηε διαυγειας, οι περισσοτεροι εκει εξω θα το αρνηθουν απλα και μονο επειδη η ψυχοσυνθεση τους δεν τους εποτρεπει να δουν οτι ετσι ειναι και ετσι συμπεριφερονται.

Πάντα έτσι ήταν, όλα μία συναλλαγή, απλά κάποτε είχε άλλη μορφή.

Μήπως ρε παιδιά ασχολείστε με ανθρώπους που δεν θα έπρεπε; Ή μήπως περιμένετε εκδηλώσεις χαράς από άσχετους ή ακόμη από ανθρώπους που ανέκαθεν δεν τα πηγαίνατε καλά μαζί τους; Όταν κάνω με άλλους τέτοιες συζητήσεις και λέω ότι δεν είναι έτσι, μου λένε ότι ίσως κάτι μου διαφεύγει ή ότι ίσως δεν παρατηρώ τις αντιδράσεις ορισμένων ανθρώπων. Είναι αλήθεια, δεν με ενδιαφέρει γενικώς και αορίστως η αντίδραση του κόσμου, το μόνο που με ενδιαφέρει είναι πως νοιώθω εγώ και οι άνθρωποί μου οι οποίοι μοιράζονται τα ίδια συναισθήματα με μένα κι εγώ μαζί τους (παρότι που πάντα υπάρχουν και "άσχετοι" που χαίρονται με την χαρά του οποιουδήποτε).Πριν λίγες μέρες μια κοπέλα την πήρανε σε μια μεγάλη εταιρεία με καλά λεφτά και πολύ καλές προοπτικές. Μπορώ να σου πω ότι χαρήκαμε πάρα πολύ τουλάχιστον 20 άνθρωποι, φωνάζαμε στο τηλέφωνο και στήσαμε πάρτυ στα Email. Γνωρίζω ότι η μητέρα της αποκλείεται να χάρηκε, έχει άλλες προσδοκίες από την κόρη της και σίγουρα δεν είναι καλοπροαίρετος άνθρωπος. Επίσης αυτή η γυναίκα δεν μπήκε στα Social περιμένοντας από εκεί να χαρεί κάποιος μαζί της, ειδοποίησε προσωπικά όσους υπήρχε λόγος να το κάνει. Θέλω να πω ότι συχνά οι άνθρωποι απογοητεύονται περιμένοντας αδικαιολόγητα από τον έναν και τον άλλο να χαρούνε μαζί του ενώ είναι προφανέστατο ότι δεν θα συμβεί. Προσωπικά σε εποχές που μου συνέβαινε κάτι καλό και εκ των πραγμάτων δεν υπήρχε κάποιος να το μοιραστώ, το γιόρταζα μόνη μου ήμουν ικανή μέχρι και σερπαντίνες να αγοράσω (: Να έχεις επίγνωση με τι ανθρώπους έχεις να κάνεις, και να αναρωτιέσαι πότε χάρηκες εσύ τελευταία φορά με την επιτυχία κάποιου άλλου. Και όσο για "πραγματικές" φιλίες και σχέσεις πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Μένει να ανακαλύψεις τους κατάλληλους για σένα ανθρώπους αλλά και γενικότερα ανθρώπους που δεν νοιώθουν να απειλούνται όταν η ζωή των άλλων πάει από το καλό στο καλύτερο.

Παντού σε χώρο και χρόνο έτσι είναι οι κοινωνίες, κι είναι οι καλύτερες δυνατές - για τις καταστάσεις, το σημείο και το χρόνο που βρίσκονται. Κοινωνία είναι το πολύ μεγάλο άθροισμα ανθρώπων και των κάθε είδους σχέσεών τους, οπότε στην αλληλεπίδραση αυτών των ανθρώπων προκύπτουν και τ' αρνητικά που αναφέρεις αλλά και πολλά καλά. Σε μικρότερες κοινότητες, αν τύχει τόση σύμπνοια χαρακτήρων ίσως να είναι κάπως καλύτερα. Αλλά τι τα θες τι τα γυρεύεις, εδώ σε μια παρέα 7-8 ατόμων προκύπτουν τα ίδια χαρακτηριστικά, θετικά κι αρνητικά, που συναντάς στο σύνολο της κοινωνίας.

Σιγουρα υπάρχει αυτό που λες όμως υπαρχουν και ανθρώποι που σε αγαπάνε και σε νιώθουν και ας είναι μετρημενοι στα δάχτυλα του ενος χεριού. Μην το παραβλεπουμε.

Να σου πω την αλήθεια, είμαι πολύ απογοητευμένη γενικά από όλα. Έχεις δίκιο, αλλά δεν θέλω να τα ισοπεδώνω όμως όλα. Θέλω να πιστεύω πως υπάρχουν σωστοί άνθρωποι, τουλάχιστον με ειλικρίνεια και καλές προθέσεις.

Αυτά που γράφεις συμβαίνουν ακόμα κι όταν κάποιος δεν εξελίσσεται όπως θα ήθελαν ή όπως θα ήθελε.

Μη γενικεύεις. Δεν είναι όλοι έτσι. Μια χαρά υπάρχουν και αληθινές φιλίες και σχέσεις.