ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πήρα το αυτοκίνητο αργά το απόγευμα, το έπλυνα και λαμποκοπούσε... Το πρώτο χαμόγελο έσκασε που το είδα να λάμπει.Μπήκα μέσα και έκανα μια χαλαρή βόλτα, ανάμεσα απο τα δέντρα και στο βάθος του δρόμου, ο ήλιος έδυε, ήταν ένα χρώμα που δεν μπορώ να το περιγράψω, πορτοκαλί, κόκκινο, λευκό, κίτρινο, μπλέ... Σταμάτησα σε μια άκρη και απλά χάζευα να νυχτώνει.Τον τελευταίο καιρό με είχε πάρει απο κάτω, σκεφτόμουν ανεργία, το μέλλον μου. Πάλι βιογραφικά που τα πέταξαν στην άκρη.Καθώς λοιπόν χάζευα τη δύση του ήλιου ανάμεσα απο τα πεύκα, απέβαλα τις αρνητικές σκέψεις και σκεφτόμουν όλα τα καλά που έχω στη ζωή μου. Χάνουμε το τώρα και τις ωραίες στιγμές με το να σκεφτόμαστε το αύριο, που στυο κάτω κάτω δεν ξέρουμε πως θα είναι. Οι δικοί μου άνθρωποι κι εγώ είμαστε καλά στην υγεία μας και γεροί... Έχω τον άνθρωπο που μ'αγαπάει. Έχουμε ένα σπίτι να μένουμε, άλλοι δεν έχουν ούτε αυτό. Μπορεί να μην έχω δουλειά, αλλά πόσο όμορφη είναι η ζωή, η καθημερινότητα εαν το θελήσουμε...Αυτή η απογευματινή βόλτα μου άλλαξε τελείως τη διάθεση, είμαι χαμογελαστή, και δεν βρήκα ένα λόγο για να μην είμαι.Τελικά δε χρειάζεται να δουλεύεις και να βγάζεις λεφτά για να είσαι ευτυχισμένος. Να σκεφτόμαστε τι έχουμε, όχι τι δεν έχουμε, αλλιώς θα τρελαθούμε. Όλα στο μυαλό μμας βρίσκονται!Ελπίζω η κάθε μας μέρα να είναι όπως ήταν σήμερα η δική μου!Σήμερα πραγματικά ένιωσα ευτυχισμένη!