ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω πολλούς γνωστούς.Παιδιά αξιόλογα που μόλις βρεθούμε ανταλλάσσουμεειλικρινείς αγκαλιές και υπάρχει αγάπη μεταξύ μας.Όμως δεν νιώθω με κανένα απ' αυτά τα παιδιά πραγματικά κοντά.Να είμαστε δηλαδή φίλοι κολλητοί.Κάθισα και σκέφτηκα για ποιο λόγο μπορεί να συμβαίνει αυτό.Και συνειδητοποίησα ότι ο λόγος είναι ο διαφορετικός τρόπος διασκέδασης.Σε όλους αρέσουν οι βραδινές έξοδοι, να φτιάχνονται, να πίνουν, κάποιοι να καπνίζουν, να φλερτάρουν, και να γυρνάνε τα ξημερώματα.Όλο αυτό τους δένει. Τους φέρνει πιο κοντά.Τους κάνει κολλητούς.Εμένα δεν μου αρέσει καθόλου αυτός ο τρόπος διασκέδασης.Δεν μου αρέσει το ξενύχτι, δεν μου αρέσει να φτιάχνομαι ιδιαίτερα, δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν μου αρέσει να φλερτάρω με αγνώστους μεθυσμένους και δεν λειτουργώ καλά οργανικά τις "μικρές ώρες".Μπορώ εύκολα να χαρακτηριστώ "ξενέρωτη".Μου αρέσουν πολύ οι βόλτες συνοδευόμενες με ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Μου αρέσει να πηγαίνω που και που για καφέ ή για φαγητό σε χαριτωμένες μικρές γωνιές της πόλης μου. Σε θέατρο, σε κινηματογράφο, σε χώρο που παίζει μουσική που μου αρέσει (πχ άραγμα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου βράδυ και ν' ακούμε κάποιον πλανόδιο μουσικό που παίζει ωραία τραγούδια).Είμαι τόσο παράξενη;Ή υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα εκεί έξω που μένει μόνο να τους ανακαλύψω;