ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.1.2018 | 02:50

Φέρτε μου πίσω την ευτυχία μου

Καλησπέρα σας. Δεν έχω καιρό που σας διαβάζω αλλά πηρα το θάρρος να σας μιλήσω. Δεν έχω κάποια ερώτηση, απλά ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου. Είμαι 29 χρονών. Έχω κλάψει για μερικούς άντρες στην ζωή μου αλλα τίποτα δεν συγκρίνεται μ αυτό που ζω τώρα. Όλα είναι πρωτόγνωρα. Όλες μου οι σχέσεις ήταν με ανθρώπους που με σέβονταν, με αγαπούσαν και παντα έβλεπαν ένα μέλλον μαζί μου. Εγώ πάντα ήμουν αυτή που δεν ήθελα τίποτα περισσότερο από μια απλά σχέση. Κ πάντα έφευγα πρώτη. Έχω πληγώσει κάποιους ανθρώπους κ δεν είμαι καθόλου περήφανη γι αυτό. Αλλά ήρθε κ η σειρά μου. Κ πονάει. Κάπως έτσι ξεκίνησαν κ τα πράγματα μαζί του. Χαλαρά. Δεν ηθελα κάτι σοβαρό κ ούτε κ αυτός ήθελε κατι σοβαρό. Μόνο που όταν υποτίθεται πως δεν με ήθελε μου έδειχνε πολύ περισσότερο ότι με θέλει από ότι όταν με ήθελε. Περνούσε ο καιρός κ μου έδινε όλο κ περισσότερα. Κ εγώ που πάντα πιεζομουν από τέτοιες καταστάσεις δεν αισθάνθηκα ούτε μια στιγμή πίεση μαζί του. Ίσα ίσα. Μου άρεσε. Κ ας μην το παραδεχομουν ούτε στον ιδιο μου τον εαυτό. Ήταν ωραία που ήμουν μαζί του. Κ έτσι μια μέρα ξαφνικά έφυγε. Κ με έκανε να πιστέψω πως το δικό μου λίγο τον έδιωξε. Βέβαια αργότερα μου είπε πως αυτός αισθάνθηκε ανεπαρκής απέναντι μου κ γι αυτό έφυγε. Φαντάζομαι πως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Τα ξαναβρηκαμε τότε. Μετά από 1 μήνα περίπου. Μεγάλη η χαρά κ των 2 μας τότε. 2 άνθρωποι που δεν μπορούσαν στο παρελθόν να επιβιώσουν σε μια σχέση ξαφνικά βρήκαν την σχέση που ήθελαν. Πάντα ήξερε πως δεν κάνω εύκολα το επόμενο βήμα. Κ πάντα του άρεσε να "πειράζει " με αστεία του στυλ " πότε θα μείνουμε μαζί κ τέτοια ". Με τα πολλά ανοιξε σοβαρά η συζήτηση και αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί. Κ πάλι μεγάλη χαρά κ για τους 2 μας. Πέρυσι τέτοιες μέρες αγοράσαμε τα έπιπλα μας, αρχίσαμε να φτιάχνουμε το σπίτι μας κ να χτίζουμε σιγά σιγά το μέλλον μας. Με αγαπούσε, με φροντιζε .. Κ κ έκανα κ εγώ το ίδιο γι αυτόν. Μια απλή κ όμορφη σχέση. Αυτός ήταν πιο σίγουρος για εμάς. Το ήθελε περισσότερο να φτάσουμε στον γάμο. Εγώ απλά του έδωσα το χέρι μου κ είπα πάμε. Είχαμε μικρό προβληματάκια. Αλλα πιο ζευγάρι δεν έχει;; Είχαμε ρουτινιασει με άσχημο τρόπο. Δεν χαιρόμασταν την καθημερινότητα. Εκτός από λίγες φωτεινές εξαιρέσεις. Πάντα είχα στο μυαλό μου τον χωρισμό αλλά επειδή ξέρω τον εαυτό μου έλεγα όχι αυτήν την φορά θα κάτσεις κ θα προσπαθήσεις. Κ έτσι έκανα. Κ τα κατάφερα να ξεπεράσω τον εαυτό μου γι αυτόν. Κ χαίρομαι που το έκανα. Το άξιζε. Πέρασαν 2 μήνες από τότε που μου πέταξε την βόμβα του χωρισμού. Δεν το αντιμετώπισα καλά. Έκανα όλα όσα μια ζωή κορόιδευα κ μπορεί κ λίγα περισσότερα. Μου είπε πως πια δεν έχει ερωτικά αισθήματα για εμένα. Μ αγαπάει αλλα δεν ήταν πια ερωτευμένος. Τον εβλεπα πως από καιρό δεν ήταν καλά αλλά πίστευα πως θα το ξεπεράσουμε. Σε όλα τα ζευγάρια συμβαίνει κάποια στιγμή αυτό. Τιποτα δεν ξεπεράσαμε. Έφυγε από την ζωή μου κ νιώθω πως δεν τον νοιάζει πια για μένα. Δεν είναι άδεια η ζωή μου χωρίς αυτόν. Ίσα ίσα που έχω στην ζωή μου πολλά τα οποία θα έπρεπε να με κάνουν ευτυχισμένη. Η ευτυχία μου ομως είναι αυτός. Τι ξέρω πως γίνομαι αχάριστη αλλα έτσι νιώθω. Τίποτα δεν έχει νόημα αν δεν το μοιράζομαι μαζί του. Μη μου πείτε πως χρειάζομαι χρόνο κ πως κάποια στιγμή θα το ξεπεράσω. Δεν θέλω να το ξεπεράσω. Αυτό που θέλω είναι να μου έδινε ή μάλλον να μας έδινε ακόμη μια ευκαιρία. Αλλά γι αυτόν η σχέση μας έκανε τον κύκλο της. Δεν έχει κάτι άλλο να μου δώσει. Μη μου πείτε λόγια παρηγοριάς... Δεν βοηθάνε. Αν πραγματικά θέλει κάποιος να κάνει κάτι για εμένα ας προσευχηθεί να γυρίσει πίσω η ευτυχία μου. Αυτό θέλω. Δεν χρειάζομαι συμπαράσταση. Αυτόν θέλω πίσω. Μακάρι ο Θεός αυτού του κόσμου να με ακούσει κ να κινήσει τα σωστά γρανάζια. Μακάρι να βρω την βοήθεια που θέλω. Μακάρι να μπορέσουμε να είμαστε μαζί και καλά. Κ εσύ που διαβάζεις τώρα αυτά που έγραψα, μην ακούς κανέναν. Πίστεψε στα όνειρά σου. Δεν μπορεί να σου πει κανείς το πως θα νιώθεις. Κυνηγά τα όνειρα σου κ ας φας τα μούτρα σου. Τουλάχιστον θα ξέρεις πως δεν παραιτήθηκες
5
 
 
 
 
σχόλια
Εγώ βλέπω οτι δύο άνθρωποι τίγκα στα ψυχολογικά ζορίστηκαν πολύ για να κάνουν "ό,τι κάνει όλος ο κόσμος". Δηλαδή μία "σταθερή" σχέση, που "πάει για σοβαρά", συγκατοίκηση κτλ. 'Οταν όμως δεν ξέρεις τι θέλεις ή τουλάχιστον δεν έχεις σταθερό σημείο αναφοράς σε αυτό που θέλεις (πχ θέλω αυτόν τον άνθρωπο για σύντροφό μου και τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα), το εγχείρημα είναι καταδικασμένο σε αποτυχία.Υπάρχει περίπτωση να του βγήκε το λάδι με το να το παίζει δύσκολη η εξ/νη ή να σκέφτηκε οτι μάλλον δεν ήταν αρκετά επιθυμητός, οπότε ξενέρωσε, εξαφανίστηκε και ησύχασε (το πιο υγιές).Από κει και πέρα θεωρώ οτι όταν έχουμε κάνει τραγικά λάθη και το έχουμε μετανιώσει πικρά, δύσκολα μας δίνεται η ευκαιρία να επιστρέψουμε και να επανορθώσουμε-δεν είναι πια στο χέρι μας, αλλά ακόμα και να είναι, τίποτε δεν θα'ναι το ίδιο.Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε και να κατευνάσει λίγο τις τύψεις, τις ενοχές, το κενό, το αίσθημα αποτυχίας, είναι να προχωρήσουμε μπροστά έχοντας μάθει από τα λάθη μας, βαδίζοντας προσεκτικά αλλά με αισιοδοξία οτι την επόμενη φορά θα τα καταφέρουμε καλύτερα.
Αχ ποσο σε νιωθω..περναω τα ιδια,αλλα ευτυχως δε φτασαμε στο να μενουμε μαζι,δε ξερω τι θα ειχα κανει τοτε. Ειναι πολυ δυσκολο..και κατανοω οταν λες οτι δε θελεις ναντο ξεπερασεις. Ουτε εγω. Αλλα πραγματικα θελει χρονο. Για ολα. Ακομη και για να ξαναειμαστε μαζι με αυτον που θελουμε. Αν αυριο ειστε μαζι,τα δεδομενα ειναι ιδια οποτε υπαρχει πιθανοτητα να ξαναεχεις την ιδια καταληξη. Δυστυχως στις σχεσεις ειναι 2 που πρεπει να νιωθουν. Εγω δε θα ηθελα να ειμαι ξανα μαζι με τον συντροφο μου και να αναρωτιεμαι αν με θελει..αν σκεφτεται να χωρισουμε..θα ηταν ενα μονιμο αγχος. Ειναι κλισε,αλλα ο χρονος θα δειξει. Σου ευχομαι ολοψυχα να πραγματοποιηθει η επιθυμια σου. Το ιδιο ευχομαι για ολους μας που ποναμε τοσο. Απλα να μην ειναι παροδικο γιατι μετα ποναει διπλα.
Με άγγιξε η εξομολόγησή σου. Σου εύχομαι να είστε ξανά μαζί, αφού το θέλεις τόσο πολύ. Πάντως, και να μην υπάρξει επανασύνδεση, δεν σημαίνει ότι δεν θα ξαναγίνεις ευτυχισμένη. Μην τα αφορίζεις όλα, για καλό δικό σου το λέω!
Λοιπόν. Μια εξομολόγηση με ψωμί. Κατ'αρχάς ευχές να γυρίσει σου στέλνω αφού αυτό θέλεις πιο πολύ. Κατόπιν να σχολιάσω μερικά θεματάκια; "Πάντα είχα στο μυαλό μου τον χωρισμό" Αυτό είναι ένα συνηθισμένο ζήτημα. Κάποιος που έχει ξανα-αποφασίσει (έχει δηλαδή τον έλεγχο της σχέσης) για ένα χωρισμό νομίζει ότι πάντοτε στο χέρι του είναι το αν και πότε θα χωρίσει. Δυστυχώς όπως έμαθες με τον σκληρό τον τρόπο δεν είναι τα πράγματα στον έλεγχό μας. Στις ανθρώπινες σχέσεις όπου υπάρχει διάδραση έχει και το άλλο μέλος έλεγχο. Κι έπειτα γιατί είχες πάντα στο μυαλό σου τον χωρισμό; Το έχεις σκεφτεί; Δεν σε ικανοποιούσε κάτι ή είχες πάντοτε την αγωνία μήπως κάτι καλύτερο περάσεις και προσπεράσει; Συνήθως αυτό το δεύτερο είναι που δεν αφήνει κάποιον ν'αγιάσει και να ευχαριστηθεί αυτά που έχει: "Τι άλλο χάνω εκεί έξω"...Eίναι μια σκέψη άνευ ουσίας αφού εκεί έξω υπάρχουν άπειροι συνδυασμοί και άνθρωποι."αλλά επειδή ξέρω τον εαυτό μου έλεγα όχι αυτήν την φορά θα κάτσεις κ θα προσπαθήσεις. Κ έτσι έκανα. Κ τα κατάφερα να ξεπεράσω τον εαυτό μου γι αυτόν."Αυτό δεν υποδεικνύει μια μικροπαθογένεια; Λογικά θα έπρεπε όχι να ξεπεραστεί ο εαυτός μέσα σε μια σχέση αλλά να ανθίσει στην καλύτερη δυνατή βερσιόν του. Το να καταπιέζεται κάποιος επειδή με βάση τις κοινωνικές προσδοκίες κατέκτησε το Ιερό Δισκοπότηρο της Σύγχρονης Ευτυχίας (να βρει μόνιμο σύντροφο που του φέρεται καλά) είναι κάπως εναντίον του αρχικού σκοπού."Μου είπε πως πια δεν έχει ερωτικά αισθήματα για εμένα. Μ αγαπάει αλλα δεν ήταν πια ερωτευμένος. Τον εβλεπα πως από καιρό δεν ήταν καλά αλλά πίστευα πως θα το ξεπεράσουμε. Σε όλα τα ζευγάρια συμβαίνει κάποια στιγμή αυτό. Τιποτα δεν ξεπεράσαμε. Έφυγε από την ζωή μου κ νιώθω πως δεν τον νοιάζει πια για μένα." Εδώ διακρίνω μια μεγάλη παρεξήγηση στην οποία διατελούν πάρα πολλοί συνάνθρωποι. Επομένως να την διαχωρίσω επ'ευκαιρία μπας και σωθεί κάποιος ξώφαλτσα. Άλλο πράγμα "δεν είμαι πια ερωτευμένος" (έχω κατακάτσει και δεν με πιάνει πυρετικό καρδιοχτύπι όταν χτυπάει το τηλέφωνο και δεν κοιτάω σαν μουρόχαβλος την περιπτερού όταν με ρωτάει "θέλετε κάτι άλλο;") κι άλλο εντελώς "δεν έχω ερωτικά αισθήματα για κάποιον" (δεν μου κάνει πια κούκου κι είτε πιάνω το μπούτι μου είτε το δικό του είναι το ίδιο και το αυτό). Μόνο το πρώτο είναι κάτι που ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ (operative word) συμβαίνει στα ζευγάρια που είναι μακροχρονίως μαζί. Αν βρεθούν χώρια τους νοιάζει και τους παρανοιάζει για τον άλλον και υποφέρουν μακριά του! Και τον ποθούν και τον αγαπούν και θέλουν να είναι μαζί. Απλώς δεν κάνουν σαν αποσβολωμένα 18χρονια πλέον. Έχει φύγει το στοιχείο της έκπληξης κάπως. Το δεύτερο όμως ΔΕΝ συμβαίνει ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ στα μακροχρόνια ζευγάρια. Αν συμβεί (και κάποιες φορές μπορεί να συμβεί λόγω ρουτίνας) πρέπει επειγόντως να βρεθεί δραστική λύση με απτά αποτελέσματα επειδή είναι η σίγουρη αρχή είτε του τέλους, είτε του κεράτου. Αν αγαπιούνται κατά τ'άλλα παραμένουν φίλοι (όπως εδώ) αλλά ερωτικό ζευγάρι παύουν να είναι πλέον. Επομένως αν υπήρχε ένα παραθυράκι δράσης υπήρχε μόνο όταν κατανοούμε ότι ο άλλος δεν έλκεται πια και τόσο έντονα από μας. Είναι το σημείο 0 που λέμε "ανανεώνουμε την σχέση" (και μπαίνει ο Ασκητής και το sex shop στην ζωή μας). Τι να πω...Εύχομαι και πάλι να το ξανασκεφτεί και να ξαναπροσπαθήσετε. Πολύ φοβάμαι ότι τα αισθήματα αυτά όμως θα χρεωθούν με τόκο και θα τα φέρετε βαρέως κι εσείς στο υπόλοιπο της πορείας. Βέβαια τίποτα δεν αποκλείει να τα επεξεργαστείτε και να βγάλετε συμπεράσματα. Ας το ελπίσουμε. Καλή δύναμη!