ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.10.2015 | 17:41

Εσείς τι θα κάνατε?

Έχω μία γνωστή που πριν ένα χρόνο αντιμετώπισε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας, νοσησε από καρκίνο μόλις στα 29 της χρόνια. Είχε μία πολύχρονη σχέση με ένα αξιόλογο παιδί, ήταν ζηλευτό και πολύ ερωτευμένο ζευγάρι, όλοι ξέραμε πως κάποια στιγμή θα παντρευτούν, ενώ είχαν αρχίσει να συγκατοικούν μερικούς μήνες προτού μάθει η κοπέλα τα άσχημα νέα. Πολύ γρήγορα κι ενώ εκείνη πάλευε με χειρουργεία και χημειοθεραπείες, εκείνος άλλαξε στάση απέναντί της, της είπε πως θέλει να μείνει για λίγο μόνος, μάζεψε τα πράγματά του κι έφυγε από το σπίτι. Από τότε εξαφανίστηκε. Η κοπέλα ξεπέρασε την ασθένεια. Εσείς τι θα κάνατε στη θέση του αγοριού?
7
 
 
 
 
σχόλια
Θέλει και ερώτημα; Η διαφορά του άντρα με τον πούστη είναι πως ο άντρας τιμάει τα παντελόνια του, σέβεται και δικαιώνει μόνος του, τις ΔΙΚΕΣ του επιλογές... Ο καπετάνιος στη φουρτούνα φένεται. Θα έμενα πλάι στο κορίτσι μου και θα ήμουν εκεί δίπλα της, να της κρατάω το χέρι, να την κοιτάω στα μάτια, να της χαμογελάω και να της λέω με ψυχή πως όλα θα πάνε καλά.Παλιότερες σχέσεις μου με παράτησαν με το χειρότερο τρόπο, κι αυτό μόνο στις περιπτώσεις που δεν με πρόδωσαν, δεν με πόνεσαν, δεν με πλήγωσαν, χωρίς να έχω ή να μου τύχει κάτι, απλά γιατί έτσι θέλησαν. Δεν τους έφτασε να πουν "φεύγω", ήθελαν και "να χτυπήσουν την πόρτα φεύγοντας"... Όσο και να με πόνεσε αυτό, όχι μόνο δεν θα το έκανα ποτέ σε καμμία, αλλά δεν θα συγχωρούσα τον εαυτό μου ποτέ αν έφευγα, ιδιαίτερα όταν θα με είχε "ανάγκη" μία κοπέλα και πόσο μάλλον, όταν θα θεωρούνταν, δική μου...
Δεν λέει ότι την θέλει πίσω. Μάλλον η εξομολόγηση εστιάζει στο τι θα έκαναν οι άνδρες σε μία τέτοια περίπτωση. Καταλαβαίνω πως είναι πολύ δύσκολο να χτίσεις τη ζωή σου, να κάνεις οικογένεια κλπ με έναν άνθρωπο που αντιμετώπισε τόσο σοβαρό θέμα υγείας γιατί μεταξύ μας απαξ και νοσήσεις από τέτοια ασθένεια, θα έχεις πάντα το φόβο μέχρι να πεθάνεις. Πάντως πολύ άνανδρο το φέρσιμό του πάνω στην πιο δύσκολη στιγμή. Αν δεν ήθελε να συνεχίσουν, τουλάχιστον ας στεκόταν δίπλα της μέχρι να καλυτερεύσει/να το ξεπεράσει, κι ας την χώριζε αργότερα.