ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πείτε μου αν κάπου κάνω λαθος , αν είμαι εγώ η υπερβολική και καταλαβαίνω λαθος. Με το αγόρι μου είμαστε μαζί πολλά χρόνια. Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να μου μιλάει άσχημα. Παράδειγμα : είμαστε έξω στο κέντρο και επειδή κρατάω τ κινητό στο χέρι μου λέει χαρακτηριστικά : βάλτο μέσα γιατί θα στο αρπάξουν και θα σε πετάξουν κάτω και θα σε πατήσουν. Μπροστά τους θα είσαι σαν μύγα δεν θα μπορέσεις να τους κανεις τπτ. Θα σε λιώσουν. Θα σου αστραψουν μια και θα πέσεις στο πάτωμα. Και αλλά τέτοια. Το θέμα είναι ότι το κάνει συνέχεια. Γενικά δηλαδή με μειώνει με αυτόν τον τρόπο και με προσβάλλει. Όταν τον ρωτάω γιατί το κανεις αυτό και με κοιτάς με τόσο μίσος μου λέει για να βάλεις μυαλό. Δεν φαντάζεται ούτε λίγο ποσό πολύ με πληγώνει. Εκείνη την ώρα με πιάνει ένα σφίξιμο στην καρδιά. Σαν μαχαιριά. Νιώθω τόσο λίγη και αδύναμη. Ένα τπτ. Σήμερα μου εξηγούσε κατι ασκήσεις για τη σχολή μου και επειδή δεν καταλάβαινα και γενικά είχα ζαλιστεί ,πάλι μου μιλούσε με αυτόν τον τρόπο ότι: «στο ορκίζομαι είσαι καθυστερημένη. Να στα λύσω αυτά και δεν ξανασχολούμαι μαζί σου. Είσαι χαζή. Άρρωστη» και αλλά ωραια. Τα λέει με μισος,σαν να βλέπω κάποιον άλλο εκείνη την ώρα. Ενώ γενικά υπάρχουν και στιγμές που με αγκαλιάζει και μου μιλάει όμορφα. Όταν νευριάζει γίνεται αγνώριστος.Ή στο γυμναστήριο που τον ρωτάω για το πως χρησιμοποιούμε κάποια όργανα πχ. Και επειδή μπορεί να μου το έχει ξανά δείξει αλλά και πάλι να μην τ θυμάμαι σωστά και να την κάνω λαθος την άσκηση. Έρχεται με τόσα νεύρα ,τόση ένταση,τόσο θυμό που εύχομαι να μην τον έιχα ρωτήσει γιατί εκτός των άλλων κοιτάζουν και οι γύρω όταν μου λέει «στην έχω ξανά δείξει αλλά είσαι στον κόσμο σου χαμένη, Βαρεμενη». Επίσης έχει ένα ύφος εκείνη την ώρα ότι είναι όντως καθυστερημένη. Άλλος στη θέση του θα πετούσε απ την χαρά του που η κοπέλα του τον ακολουθεί στο γυμναστήριο και που τον ρωτάει και τον εμπιστεύεται. Με κοιτάζει με τόσο μίσος. Έχω βαρεθεί πια του το έχω πει αυτό που έχουμε δεν είναι σχέση. Δεν ξέρω καν τι είναι. Όταν του λέω να χωρίσουμε δεν το δέχεται. Αρχίζει και φωνάζει , νευριάζει απίστευτα πολύ. Δεν ξέρω πια τι να κάνω. Είμαι σε απόγνωση. Δεν ξέρω αν εγώ είμαι η υπερβολική ή όντως έχει πρόβλημα. Όσοι έχετε μακροχρόνιες σχέσεις, έτσι σας φέρονται ; Πως θα το αλλάξω όλο αυτό ; Πολλές φορές απλά σωπαίνω. Τ καταπίνω και δεν λέω τπτ. Άλλες φορές πάλι με φέρνει στα όρια μου και του απανταω αναλόγως.. δεν είναι αυτή η λύση όμως. Αλλά δεν ξέρω και τι να κάνω...