ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.8.2015 | 15:20

Δίλημμα.....

Χθες ήταν η πρώτη φορά μετά από 6 μήνες που χτύπησε το τηλέφωνο για δουλεία.Θα ήταν η πρώτη μου δουλεία όμως την απέττιψα. Όχι γιατί τα χρήματα θα ήταν λίγα (maximum 350e),ούτε γιατί δεν είναι η δουλειά τω ονείρων μου αν και είναι στο αντικείμενό μου. Ο λόγος της απόρριψης ήταν άλλος: Με δέχτηκαν στο μεταπτυχιακό που ήθελα εδώ και δύο χρόνια. Η απάντησή μου ήταν σχεδόν προκαθορισμένη. Όμως κάτι μέσα μου με τρώει. Θα είχα τα δικά μου χρήματα έστω και αυτά και θα αποκτούσα μια προϋπηρεσία. Όμως θα παρατούσα ένα όνειρο που είχα εδώ και πολύ καιρό;;;Όσο και να τα σκεφτομαι, δεν αλλάζει κάτι πια. Αναρωτιέμαι όμως αν έπραξα σωστα....Θα ήθελα τη γνώμη σας......
9
 
 
 
 
σχόλια
Στα θρανία μαθαίνεις το 30% σε σχέση με αυτά που μαθαίνεις δουλεύοντας. Προσπάθησε να τα συνδυάσεις και τα δύο κανονίζοντας το πρόγραμμά σου. Έτσι κι αλλιώς τα μαθήματα των μεταπτυχιακών δεν είναι όλη την εβδομάδα. Έτσι όχι μόνο θα καταφέρεις να εντριφύσεις στο αντικείμενό σου, αλλά θα εμπλουτίσεις σημαντικά και το βιογραφικό σου.
Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω αυτό το ιδιαίτερο που έκανες,νομίζω ότι έχει κάποια διαφορά σε σχέση με το φροντιστήριο απο την άποψη των απαιτήσεων και των ευθυνών αλλά αν δεν ισχύει πάω πάσο.Σε αυτή την περίπτωση μάλλον εξαρτάται και ο κλάδος που θές να καριέρα οπότε εσύ ξέρεις καλύτερα.
σε αυτό που λέει η 'miss' έχει δίκιο. όμως δεν είναι πάντα έτσι. κάποιες φορες, και ανάλογα τον τομέα, τα χαρτιά ανοίγουν πόρτες (ιδίως στην αρχή που βρίσκεσαι και εσύ) ή και χρειάζονται. πιστεύω ότι καλά έκανες και πηγες στο μεταπτυχιακό.
Για να είμαι πιο σαφής έχω τελειώσει φιλόλογος. Η πρόταση ήρθε από φροντιστήριο. Δεν ήταν ποτέ το όνειρο της ζωής μου να εργαστώ στην εκπαίδευση, πόσο μάλλον σε φροντ. Όμως θα ηταν μια αρχή. Το μεταπτυχιακό που επελεξα ήταν μια βαθειά επιθυμία. Με κάνει να νιωθω χαρούμενη.Ανησυχώ, όμως, μηπως κλώτσησα μια ευκαιρία. Μήπως φέρθηκα απερίσκεπτα και αλαζονικά σε τέτοιους καιρούς που ζούμε....
"Το μεταπτυχιακό που επελεξα ήταν μια βαθειά επιθυμία. Με κάνει να νιωθω χαρούμενη." --> αν και ομολογώ ότι τον τομέα αυτόν, δεν τον ξέρω καθόλου.... όμως,αυτό που είπες, από μονο του, φτάνει.άλλωστε, αν δε σου αρέσει η δουλειά που κανεις, οι πιθανότητες είναι ότι δε θα είσαι καλή σε αυτή.. άποψη μου είναι ότι έκανες καλά και πηγες στο μεταπτυχιακό αυτό...
αναλογα...το αν ηταν σωστο η λαθος το ξερεις μονο εσυ!σκεφτεσαι οτι σωστα επραξες αν και ωραια θα ηταν, ή μετανιωνεις κι αν σου το ξαναπροτειναν θα δεχοσουν?