ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα!Είναι 18 χρονών και τον τελευταιο καιρό μένω κομοτηνή λόγω σπουδών.Από τότε που εγκαταστάθηκα κομοτηνή κάνω παρέα με ένα καταπληκτικό παιδί.Στην αρχή βγαίναμε με κοινούς μας φίλους και τους τελευταίους 2 μήνες βγαίνουμε όλο και πιο σύχνα οι δυο μας καθώς ο ίδιος μου είχε πει ότι έχει συναισθήματα για μένα και θέλει η σχέση μας να περάσει σε άλλο επίπεδο πράγμα το οποίο θέλω και εγώ ωστόσο το πρόβλημα μου είναι η μητέρα μου.Της έχω τρελή αδυναμία όπως και αυτή αλλά είναι λίγο αυστηρή σαν μητέρα.Μέχρι στιγμής δεν έχω κάνει κάποια σχέση.Καταπιέζω τα συναισθήματα μου προκειμένου να είμαι το πρώτυπο κόρης που αυτή θέλει.Θεωρεί πως είμαι μικρή για σχέσεις και έρωτες τοίδιο και για την αδερφή μου η οποία είναι 24 όμως δεν έχει την ίδια άποψη για τοναδερφό μου εννοείται (22 χρονών) και παντα τον καλοδέχεται την κοπέλα του και δεν φέρνει καμία αντίρρηση όπως στην αδερφή μου σχετικά με τις σχέσεις γεγονός που δημιουργεί διαρκώς εντάσεις.Εγώ δεν θέλω να παίρνω θέση γιατί η μητέρα μου είναι πολύ ευαίσθητη και ό,τι και να της πεις το οποίο συμβαδίζει με τις ιδεολογίες της μπορεί να την εκνευρίσει και στη συνέχεια να βάλει τα κλάματα.Το θέμα είναι πως από την στιγμή που δεν δέχεται ότι έχω μεγαλώσει και μπορώ να δεθώ με ένα άνθρωπο.Εγώ με αυτό το παιδί περνάω πάρα πολύ καλά και δείχνει ότι με καταλαβαίνει αλλά φοβάμαι να προχωρήσω.Φοβάμαι την αντίδραση της μητέρας μου.Δεν μπορω να μοιραστώ με κανέναν αυτό που περνάω.Δεν μπορώ να το συζητήσω με τις φίλες μου.Ντρέπομαι!Σε αυτές και οι δύο γονείς τους είναι υποστηρικτικοί με τις σχέσεις τους.Δεν ξέρω τι να κάνω;Να καταπιέσω για άλλη μια φορά τα συναισθήματ μου και να εστιάζω Μόνο ΣΤΗ σχολή μου;Ή να ακούσω την καρδιά μου;