ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορώ. Βλέπω εφιάλτες. Παθαίνω κρίσεις πανικού στον υπνο μου γιατί με ενώ με πήραν για δουλειά στην πόλη που σπουδαζω δεν πήγα γιατί φοβάμαι να μείνω μόνη μου ( είμαι ακόμη στο πατρικό μου ) . Χάνω μαθήματα, οι φίλοι μου θα ορκίστουν το αργότερο το Σεπτέμβριο, χρωστάω 10 μαθήματα συν αυτά του εξαμήνου, οι άλλοι έχουν 4-6 εγώ 10! Απο τους παιδικούς μου φίλους όλοι έχουν ένα πτυχίο η παλεύουν για ένα πτυχίο δν θελω να είμαι η μόνη που δν έχει, ούτε να δουλεύω για όλη μου την ζωή για 200€. Άγχος, Τρέμουλο, πονοκέφαλος η ζωή μου όλη εδώ και δύο εβδομάδες και παραπάνω αν δν πάρω αποφάση. Αλλά δν μπορώ να αποφασισω είναι όλα ένας φαυλος κύκλος βοήθεια και συμπαράσταση απο πουθενά ότι πρόταση κι αν έχω κάνει στους δικούς μου είναι καθετοι γιατί λέει " είτε φύγω είτε κάτσω θα πληρώνουν " . Να πηγαινοερχομαι όταν είναι να φύγω πάλι καυγάδες και φασαριες δν μπορώ μόνη μου Αγριευομαι φοβάμαι συγκατοικο δν θέλουν να πηγαίνω στις εξεταστικές δν θέλουν τι θέλουν τέλος πάντων; το μονο που λένε " η πας η τελος και κόψε τον λαιμό σου " ενώ ξέρουν ότι θέλω να πάω. Σε ψυχολογο δν με πάνε γιατι δν έχουν λεφτα. Δν αντεχω άλλο. ..