ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γειά σε όλη την παρέα της lifo.Σας ξανά γράφω μετά από καιρό. Τι έπαθα και σήμερα.. Με το παρακάτω κείμενο που θα γράψω, δεν ξέρω πόσοι θα ταυτιστούν ή όχι και δεν με νοιάζει.. Θέλω απλώς να το πω κάπου. Ήμουν 8 μήνες με κάποιον χρονια πριν, 18 και οι δύο. Ζούσαμε τον απόλυτο έρωτα αλλά για λόγους απόστασης και δικών μας προβλημάτων δεν κράτησε η σχέση. Τώρα μετά από χρόνια μιλάμε που και που τυπικά, ένα χρόνια πολλά, ένα τι κάνεις, μέχρι εκεί. Ελα όμως που σήμερα, κάποιος που βγαίναμε λίγο καιρό, ξαφνικά με φίλησε εκεί που δεν το περίμενα. Δεν μπορουσα καν να αντίδρασω. Μετα απο αυτό, με αγκάλιασε και εγώ τη στιγμή που με αγκάλιασε με έπιασε μια τεράστια νοσταλγία.. Για πρώτη φορά μετα απο χρόνια ευχήθηκα εκείνος που με αγκάλιασε, να βρισκόταν στη θέση του ο Θάνος..Ευχήθηκα στη θέση του, ο Θάνος να με φιλούσε... Ήταν ο μόνος που ερωτεύτηκα και αγάπησα αληθινά.Συνειδητοποίησα και κάτι άλλο εκείνη τη στιγμή.οτι μου λείπει πολύ.. Αυτόν τον άνθρωπο πάντα θα τον έχω στη καρδιά μου, πάντα θα τον αγαπώ και μερικές φορές όταν τον φέρνω στο μυαλό μου, όπως ακριβώς συνέβη εκείνη στιγμή που με αγκάλιασε ο τύπος, μου έρχεται να κλάψω. Για να σας προλάβω φυσικά, θα του πω σύντομα ότι ένιωσα κολακευμενη από το φιλί του αλλά δεν είναι αμοιβαίο.. Και ότι του εύχομαι να βρει κάποια που να του αξίζει. Είναι τόσο καλός τύπος, απλα δεν είναι ο Θάνος.. Υ. Γ. Ξερω βαθιά μέσα μου ότι για κάποιο λόγο υπάρχουν οι πρώην και το παρελθόν. Ξέρω ότι υπαρχουν για να προχωράμε. Έχουν περάσει 8 χρόνια από τότε, και όσες σχέσεις κι αν έχω κάνει μετά τον Θάνο, δεν τον ξέχασα..και μάλλον δεν τον έχω ξεπεράσει ποτέ πραγματικά. Υ. Γ. Ατιμη καρδούλα μου, γιατί δεν αφήνεις αυτό το συναίσθημα να φύγει για τα καλά και να μπει στη θέση του ένα άλλο και θα ξανα νιώσει το ίδιο δυνατά; Γιατί;