ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω μια σχέση εδώ και κάποια χρόνια. Είμαστε στο ίδιο μέρος φοιτητές αλλά από άλλες πόλεις. Εκείνος πήγε εχθές στη δικιά του ενώ εγώ έχω καιρό που ήρθα στο πατρικό μου. Λοιπόν σήμερα είναι λες και δεν υπάρχω, ούτε ένα μύνημα, ούτε ένα τηλέφωνο. Ναι οκ, ήθελε πολύ να πάει , να δει τους φίλους του κτλ. Και είπα να μην του στείλω για να πάρει το χρόνο του με τους φίλους του που έχει να δει καιρό. Αλλά ούτε ένα μύνημα; Όσο στα τέτοια του και να με έχει, ούτε ένα; Και πέρα απ' αυτό μου λείπει αφάνταστα αλλά εκείνος δεν νομίζω να του λείπω και τόσο. Δεν θα του στειλω είπα, να δω αν πραγματικά του λείπω κι αν με ψάχνει. Πείτε με παιδάκι , αλλά δεν θα τρέχω και από πίσω του κάθε φορά που πηγαίνει στη πόλη του και εγώ να κάθομαι στα κρύα τα νερά μέχρι να με θυμηθεί, ε όχι εντάξει, να έχουμε και λίγο εγωισμό μέσα μας. Ναι οκ, πηγές, σου δίνω το χρόνο σου, χαίρομαι που περνάς καλά και επιτέλους πηγές να δεις τους ανθρώπους που αγαπάς αλλά σκέψου και λίγο εμένα, που κάθε μέρα μου λείπεις και με τρελαίνεις κάθε φορά , αλήθεια με έχεις τρελάνει. Οπότε δεν μιλάω δε στέλνω, να δουμε.και τις δικές σου προτεραιότητες. Αυτά.