ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
29.6.2022 | 21:51

Απομόνωση

Καλησπέρα.. θέλω την γνώμη σας. Είμαι ένα άτομο ιδιαίτερα μοναχικό που του αρέσει να απομονώνεται αρκετά συχνά. Δεν μπορώ την πολυ φασαρία και γενικά το να έχω άλλους πάνω από το κεφάλι μου.. αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχω απομακρύνει πολλά δικά μου άτομα από τον κύκλο μου αποκαλώντας με "περίεργη".. εντάξει δεν τους αδικώ. Αλλά δεν είναι κάτι που μπορώ να ελέγξω..όταν νιώθω ένα δυσάρεστο συναίσθημα η απομόνωση με βοηθάει περισσότερο από το να μιλήσω σε κάποιον..(έχω και μπόλικα trust issues).. αλλά και εκτός αυτού το προτιμώ γιατί αν τύχει κ περνάω μια δυσκολη κατάσταση κ είμαι σε χώρο με πολλά άτομα νιώθω ότι πνιγομαι. Ξέρω ότι αυτό κουράζει τους άλλους γύρω μου αλλά δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ. Έχω μάθει να λύνω τα προβλήματα μόνη μου από μικρή ηλικία. Έτσι νιώθω πιο ασφαλής..θέλω να έχω εγώ τον έλεγχο των καταστάσεων σε ότι μου συμβαίνει αλλά παράλληλα δεν θέλω να πληγώνω τους ανθρώπους γύρω μου. Τους έχω εξηγήσει ότι δεν θέλω να το παίρνουν προσωπικά ότι είναι κάτι δικό μου.. αλλά καταλαβαίνω ότι είναι κάτι που τους ενοχλεί.
9
 
 
 
 
σχόλια

Είναι και θέμα ιδιοσυγκρασίας / ατόμου.
Κάποια άτομα προτιμούν σε γενικές γραμμές να λύνουν τα προβλήματα τους μόνοι τους και να μην τα μοιράζονται ντε και καλά με άλλους.
Αν θεωρείς ότι μπορείς να το κάνεις αυτό τότε οκ. Αν όχι, ίσως σε βοηθήσει να μιλήσεις σε άλλους και να πάρεις τυχόν γνώμες/συμβουλές. Αν έχεις τα κατάλληλα άτομα φυσικά.
Στην τελική εσύ έχεις τον πρώτο και τελευταίο λόγο για προσωπικά σου θέματα.

Δυστυχώς τα άτομα δίπλα μου είναι κάτι παραπάνω από τοξικά... Για αυτό σε πολλές περιπτώσεις προσπαθώ να απομακρυνθω και να τα απομακρύνω. Αλλά και τοξικά να μην ήταν γενικά όπως είπα είμαι άτομο που απομονώνεται αρκετά ανεξάρτητα από το πώς μου συμπεριφέρεται ο άλλος ...είναι κάτι που μια στο τόσο το ζητάει η ψυχή μου.

Εγώ μια χαρά σε βρίσκω! Απλά είσαι εσωστρεφής και ζούμε στην κοινωνία που το 'σωστο' είναι να είσαι εξωστρεφής και αν είσαι εσωστρεφής είσαι 'περιεργη'.
Και στην τελική γιατί να μην είναι περίεργοι αυτοί,που δεν μπορούν να τα βρουν με τον εαυτό τους και πρέπει να είναι συνέχεια με κόσμο .
Ας αποδεχτούμε επιτέλους οτι δεν λειτουργούν όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο.
Οπως επίσης οτι οι εσωστρεφείς δεν είναι 'περιεργοι' απλά έχουν διαφορετικό τρόπο σκέψης από αυτούς που σε αποκαλούν 'περιεργη'.
Δεν πληγώνεις κανέναν, δεν είσαι περίεργη και οποιος εχει το θράσος να σε αποκαλεί έτσι(γιατί πρωτα απ'ολα είναι αγένεια) να του απαντας ηρεμα, απλά είμαι διαφορετική απο εσένα.
Μην νιώθεις άσχημα για τον χαρακτήρα σου και απλά αποδεξου τον εαυτό σου.
Καλά κάνεις και έχεις trust issues, δεν διαβάζεις τι γίνεται εδω μέσα; Σύντροφοι/συνάδελφοι που στη φέρνουν. Αν δεν ήσουν προσεκτική απλά θα ήσουν αφελής.

Στην πραγματικότητα στρεσάρεσαι υπερβολικά και προσπαθείς να κάνεις regulate το νευρικό σου σύστημα με το να είσαι μόνη. Το να μοιράζεσαι όμως ένα πρόβλημα σου με τους σωστούς ανθρώπους είναι χίλιες φορές πιο ωφέλιμο πίστεψε με. Κάνει διαφορετική δουλειά μέσα σου, παίρνεις και άλλες οπτικές. Η απομόνωση είναι ένας μηχανισμός άμυνας και γίνεται σχεδόν ναρκωτικό..συνηθίζεις να νιώθεις unsafe με τους άλλους . Γι'αυτό είναι προτιμότερο να δουλέψεις το να νιώθεις safe κ ο εαυτός σου και μαζί με τους άλλους ξανά. Φυσικά με ανθρώπους που εκτιμάς και έστω το μυαλό σου σου λέει πως είναι καλοί για σένα. Το σώμα είναι σε κατάσταση επιβίωσης κ μπορεί να πει πολλά ψέματα

Πολύ σωστό. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι μόνοι μας μπορούμε καλύτερα, αλλά καταλήγουμε συχνά πνιγμένοι από τις ίδιες μας τις σκέψεις χωρίς μια διαφορετική, πιο αποστασιοποιημένη οπτική. Χρειαζόμαστε λίγο πιο στωικούς ανθρώπους στη ζωή μας καμιά φορά, οι οποίοι δεν θα το παίζουν δικαστές μας, αλλά ούτε και θα μας πνίγουν στο μεροληπτικό δράμα (το οποίο θα μας φορτίσει περαιτέρω). Απλώς δεν είναι και εύκολο να βρει κανείς τέτοιους ανθρώπους, δυστυχώς.

Σας ευχαριστώ για την απάντηση.. Ξέρετε όσες φορές έχει τύχει να μιλήσω με κάποιον για όσα περνάω είτε με χλεύασαν είτε διέδωσαν παντού όλα όσα είπα...σε σημείο που πλέον φοβάμαι τον οποιοδήποτε.. στον μόνο που θα μπορούσα να νιώσω ασφαλής να μιλήσω είναι σε έναν ειδικό. Μέχρι εκεί.. Έχω προσπαθήσει να μην κλεινομαι στον ευατο μου ..ουσιαστικά έχω προσπαθήσει να κοινωνικοποιηθω με το ζόρι...δεν είναι καθόλου εύκολο...καθόλου όμως

Μην αφήσεις τον φόβο να σε κάνει να πιστέψεις πως δεν έχεις επιθυμία να αγαπηθείς, να ακουστείς,να στηριχθείς από ανθρώπους. Όλοι τα έχουμε ανάγκη αυτά. Με νέες θετικές εμπειρίες οι παλιές μπορούν να ξεχαστούν. Έτσι θεραπεύεσαι. Με το ζόρι που λες δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα. Συνειδητοποίησε πρώτα μέσα σου ότι όντως το θες, ότι το αξίζεις να σε δουν οι άλλοι, να σε ακούσουν, ότι θες να μοιραστείς,ότι έχεις κάτι να μοιραστείς μαζί τους και ότι έχεις την πρόθεση να τους εμπιστευτείς. Τότε θα έρθουν φυσικά τα πράγματα . Προφανώς αν έχεις δει μόνο τα κακά των σχέσεων δεν θα τις επιθυμείς και θα τις αποφεύγεις . Σκέψου και τα καλά όμως. Σου έτυχαν κακοί άνθρωποι δυστυχώς . Έτσι λειτουργεί ο εγκέφαλος. Όταν ήμουν μικρή έβλεπα σκύλο και ένιωθα Χαρά. Μια φορά ένας σκύλος μου επιτέθηκε. Τώρα οπότε βλέπω σκυλί το πρώτο ένστικτο είναι να τρομάξω. Είναι απλά καταγεγραμμένη η εμπειρία κ αντιδρας αναλόγως . Κρινε σωστά τους ανθρώπους με βάση τον χαρακτήρα τους. Δοκίμασε τους για να ξέρεις αν πρέπει να τους εμπιστευτείς. Από σένα στερείς την αγάπη με το να μην δίνεις τον εαυτό σου σε κάποιον :)