Ας τα πάρω από την αρχή. Τα έχω με μία κοπέλα (στην οποία δε θα σταθώ πολύ επειδή δεν είναι το θέμα της εξομολόγησης εκεί) κοντά 1 χρόνο και επειδή το πάμε για σοβαρά, αποφάσισε να μου γνωρίσει τη μητέρα της (μένει στην Αθήνα ενώ εμείς Θεσσαλονίκη και δε γινόταν να την επισκεπτούμε νωρίτερα). Πήγε αυτή πρώτα στο σπίτι της να τη δει επειδή είχε καιρό και πήγα κεγώ μετά από περίπου 1 ώρα. Επειδή το ξενοδοχείο στο οποίο μέναμε ήταν ούτε 5' με τα πόδια από το σπίτι της μητέρας της, πετάχτηκα και έκανα ένα μπάνιο, ξυρίστηκα κιόλας, να δείχνω όσο γίνεται οτί τη θεωρώ σημαντική αυτή τη συνάντηση επειδή σημαίνει πολλά για μένα η κοπέλα αυτή. Της πήρα και 1 διακοσμητικό φυτό εσωτερικού χώρου (της αρέσουν πολύ) και 1 κουτί σοκολατάκια πολυτελείας. Με το που με είδε με το πουκάμισο και τη γραβάτα και τα δώρα μόνο που δε δάκρυσε, τόσο πολύ συγκινήθηκε. Εδώ να συμπληρώσω πως απ'όλες τις σχέσεις που είχε η κοπέλα μου πριν από εμένα, μόνο εμένα γνώρισε στη μητέρα της, μόνο εμένα με θεώρησε αρκετά σοβαρό άτομο και με ξεκάθαρες προθέσεις μακροχρόνιας δεσμεύσης και αφοσίωσης για να μπορέσει να με γνωρίσει, ήταν τιμή μου κατά κάποιον τρόπο, και το οτί ο πατέρας της δεν ζει, καθιστά τη μητέρα της τη μόνη "κατάλληλη" για να "μας εγκρίνει". Λοιπόν, ως εδώ όλα καλά. Φτάνουμε με τα πολλά, στο τι δουλειά κάνω, με τι ασχολούμαι, κτλπ (προτίμησε να μην της πει τίποτα για μένα τηλεφωνικά μέχρι να με γνωρίσει από κοντά). Δουλεύω επί 6+ χρόνια σε εταιρία καθαρισμού και απολύμανσης, ο ίδιος δεν καθαρίζω, χρησιμοποιώ το μεταφορικό μέσο με το οποίο μεταφέρουμε τις μηχανές απολύμανσεις, τους υπαλλήλους, και είμαι υπεύθυνος για την αποτελεσματικότητα της εργασίας που θα γίνει, όλα παιρνούν υπό τον έλεγχό μου με δυο λόγια. Παίρνω αρκετά χρήματα ωστέ να μπορώ να πληρώνω όλους τους λογαριασμούς του σπιτιού (η κοπέλα μου σπουδάζει ακόμα) και να μένουν αρκετά ωστέ να πηγαίνουμε ταξιδάκια 2-3 μέρες μία φορά το μήνα, χωρίς να τα "κλαίμε" αυτά τα χρήματα. Δεν με λέτε δηλαδή και πλούσιο αλλά ευκατάστατο σίγουρα ναι. Λοιπόν, με το που αναφέρω όλα όσα έγραψα εδώ, η μητέρα της άλλαξε στάση 180°."Και που μου κουβάλησες στο σπίτι μου τον καθαριστή" , "και που θα έρχεται στο σπίτι και θα το γενίζει βρωμιές", "και που δε θα ζείτε αξιοπρεπώς, θα σας δείχνουν με το δάχτυλο". Κάπου εκεί εγώ εκνευρίζομαι και της λέω ξεκάθαρα οτί το οτί κάνω αυτή τη δουλειά δε πρέπει να το εξετάζει καν, το πόσο αγαπώ και νοιάζομαι τη κόρη της πρέπει να την απασχολεί μόνο και πως εξάλλου, με αυτά που βγάζω, άμα ήμουν γιατρός ή δικηγόρος (ή κάποια έτσι "αξιοσέβαστη" δουλειά) θα έβγαζα τα ίδια, ίσως και λιγότερα, και πως σε αυτά τα επαγγέλματα υπάρχει υπερκορεσμός και ανταγωνιστηκότητα ενώ στο δικό μου πάντα θα έχει δουλειά, ειδικά τώρα με τη πανδημία που αναλαμβάνουμε και δημόσιους χώρους, δημόσιες υπηρεσίες, κ.α. Με θλίβει το γεγονός οτί υπάρχουν τέτοιες νοοτροπίες στην εποχή μας, εντάξει, θα μου πείτε μεγάλη γυναίκα, σκέφτεται διαφορετικά...αλλά και πάλι..ήταν λες και η εικόνα που της έδειξα με το πουκάμισο, τα δώρα, κτλπ, το έκανα για να την "πείσω" να με "εγκρίνει" ως σχέση της κοπέλας της και για να μη δώσει τόσο προσοχή στη φύση της δουλειάς μου , ενώ εγώ δεν το είδα έτσι, οποιαδήποτε δουλειά και αν έκανα θα πήγαινα κοστουμαρισμένος και με δώρα, όχι για καλή εντύπωση αλλά επειδή αυτό το θεωρώ πρέπον. Δηλαδή να πήγαινα με την στολή της εργασίας; Δε ξέρω τι ήθελε, τι περίμενε από εμένα αλλά νιώθω περίεργα να απογοητεύω κάποιον ενώ δεν έκανα κάτι κακό. Αυτήν πριν βγει στη σύνταξη ήταν πολιτικός μηχανικός. Εντάξει, άμα είναι άλλη φορά να σπουδάζουμε να παίρνουμε πτυχία πριν γνωρίσουμε τους γονείς της σχέσης μας να μην τους ξενερώνουμε και δεν μας "εγκρίνουν", τι να πω...
